دانلود و خرید کتاب اثر پرتوهای گاما بر روی گل‌های همیشه بهار ساکنین کره ماه پل زیندل ترجمه شهرام زرگر
تصویر جلد کتاب اثر پرتوهای گاما بر روی گل‌های همیشه بهار ساکنین کره ماه

کتاب اثر پرتوهای گاما بر روی گل‌های همیشه بهار ساکنین کره ماه

معرفی کتاب اثر پرتوهای گاما بر روی گل‌های همیشه بهار ساکنین کره ماه

«اثر پرتوهای گاما بر روی گل‌های همیشه بهار ساکنین کره ماه» نخستین و معروف‌ترین نمایشنامه پل زیندل(۲۰۰۳-۱۹۳۶)، نمایشنامه‌نویس آمریکایی برنده جایزه پولیتزر است. اثر پرتوهای گاما... روایت «تیلی» دختری نوجوان است که بامادری آشفته‌حال و خواهری صرعی زندگی می‌کند و تنها نقطه امیدواری و لحظه‌های خوب او را بررسیِ تأثیری که پرتوهای گاما بر گل‌های همیشه ‌بهار دارد می‌سازد؛ که به‌عنوان پروژه‌ای علمی روی آن تمرکز کرده است. در مقدمه پل زیندل بر این کتاب می‌خوانیم: گل‌های همیشه ‌بهار را زمانی نوشتم که ۲۵ سال داشتم. یک‌روز صبح از خواب بیدار شدم و متوجه شدم که متنْ کنار ماشین تحریرم است. به گمان خودم این نمایشنامه یک شرح حال است؛ زیرا هروقت اجرایی از آن را می‌بینم، بیش از هر کس دیگری از تماشاگران، می‌خندم و گریه می‌کنم؛ می‌خندم، چون نمایشنامه همیشه مرا به یاد نقشه‌ها و برنامه‌های دیوانه‌وار و سرخوشانه مادرم برای کسب ثروتِ یک‌شبه می‌اندازد ــ انبوهی از نقشه‌ها و طرح‌ها که تمامشان نتوانسته‌اند در نمایشنامه مجالی برای بروز پیدا کنند. اما اشک‌های من به چند سال پیش از نوشتن نمایشنامه برمی‌گردد؛ به زمانی که به خانه مادری برگشتم و فهمیدم که او بیش از چند ماه دیگر زنده نخواهد بود. او از این موضوع اطلاعی نداشت. ما آن ‌قدری فرصت داشتیم تا تفاهمی را که طبیعت مُصِر است بعد از نوجوانی بین پسرها و والدین وجود نداشته باشد تجربه کنیم. در مدت آن اوقاتِ سرشارِ پیش ‌از مرگِ او، ما همچون دو دوست با یکدیگر صمیمی بودیم.
pockethead
۱۳۹۷/۰۳/۰۴

تعجب می کنم دوستان فقط از روی عنوان کتاب داوری می کنند..اثر پرتوهای گاما یکی از بهترین نمایشنامه های آمریکایی نیمه دوم قرن بیستم هست و خوندنش برای همه علاقمندان تئاتر می تونه مفید باشه

Amin Nadali
۱۴۰۰/۱۰/۲۳

اولین بار بود نمایشنامه میخوندم و خیلی با سبک و سیاقش اشنا نبودم و در مورد خوب بودنش هم چون مقایسه نکردم با بقیه نمایشنامه ها نظری ندارم . اما به قدری منو گرفت که وقتی شروعش کردم ، تا

- بیشتر
کاربر ۳۶۶۶۶۹۵
۱۴۰۱/۱۲/۱۶

نمی دونم چرا در نمایشنامه ها دقتی در شماره صفحه و قرار گرفتن کروشه ها نمیشه.

وحید عمادی نژاد
۱۴۰۳/۰۲/۱۹

دراماتیک و سرشار از کنش

محمد جواد اخباری
۱۴۰۱/۰۷/۰۷

کتاب بسیار خوبی بود .متنی چند وجهی که شامل مباحث تلفیقی ،علم و خیال ،بیماری و سلامت ،دعوا و صلح و شادی و غم است .

bita2003
۱۳۹۶/۱۰/۱۲

با اسمش مشکل دارم. اصلا پرتوی گاما به سطح زمین نمیرسه. قبل از اینکه حتی به لایه ی اوزون هم برسه نابود میشه. اینو دیگه همه میدونن:/

هیچ‌کی واسه چیزی که دوستش داره اون‌قدرها سرش شلوغ نیست.
سایه
ژیمناستیک هم یاد بده تکون‌دهنده‌ست. تو هم از من چهره شرم‌آوری نشون داده‌ای که این بهانه رو دستشون بده که هشت‌ونیمِ
کاربر ۱۳۸۰۹۱۹
بهم گفت کف دستم رو نگاه کنم. یه قسمتش عین ستاره‌ای‌یه که سال‌ها پیش از اونکه بشه فکرش رو کرد مُنفجر شده. این بخشِ من از زبانه‌های آتشی شکل گرفته که از آسمون سر برکشید تا اینکه خورشیدِ ما رو به وجود آورد. و این بخش از من ــ این بخش کوچک از وجود من ــ از خورشیده، همون وقتی که منفجر شد و به شکل توفان عظیمی به گردش دراومد تا سیاره‌ها به وجود اومدن.[ نور صحنه را روشن می‌کند. ]و این بخش کوچک از وجود من، آن‌ وقت‌ها نجوای زمین بود. وقتی که حیات به وجود آمد، شاید این بخش کوچک من در قالب سرخسی که فشرده شده و روی هم تلنبار شده و به شکل زغال‌سنگ دراومده، میلیون‌ها سال بعد به شکل یک الماس خودنمایی کنه. الماسی به‌زیباییِ همون ستاره‌ای که برای اولین‌بار ازش جدا شده.
امیرعباس قادری
همیشه غیر معمول بود؛ خنده بود، و غم. به روش خودش برایم از رویاهای پنهان و کابوس‌هایش می‌گفت. بسیاری از آن‌ها را حس کردم و دریافتم که سال‌ها قبل، آن‌ها در نمایشنامه کنار میز تحریرم نوشته شده‌اند. پل زیندل
سوفی
تیلی: به دکتر زنگ بزنم؟[ مکثی طولانی ]زنگ بزنم دکتر؟ بئاتریس: نه، خوب می‌شه. تیلی: فکر کنم بهتره دکتر خبر کنیم. بئاتریس: من ازت نپرسیدم چی فکر می‌کنی!... ما برای بازکردن مغازه به هر پنیِ پولمون احتیاج داریم.
ز.م
روت:[ با فریاد ]می‌گم اون برنده شد! کری؟ بئاتریس: روت، اگه دهنت رو نبندی، می‌فرستمت دیوونه‌خونه. روت: تو رو باید بفرستن دیوونه‌خونه، بتی دیوونه! [ مکث طولانی ] بئاتریس: خرگوشه توی اتاقته. دلم می‌خواد صبح اونو دفن کنی. روت: اگه کاری کرده باشی... من می‌کشمت! [ باشتاب از پلکان بالا می‌رود. ] تیلی: مادر، تو که نکشتی‌اش، هان؟ بئاتریس: مامانی فردا می‌ره. فردا اول صبح. [ صدای گریه از بالای پلکان ] تیلی: روت؟ حالت خوبه؟
ز.م
: «تدریس، رابطه مستقیم بین من و کسانی است که دوست‌شان دارم. نکته جالب دیگر این است که تو ناگزیری یاد بگیری چگونه باشی تا شاگردانت به تو توجه کنند و حرف‌هایت را بشنوند. باید بدانی چقدر دانش‌آموزانت را محدود کنی یا به آن‌ها آزادی بدهی. باید گفت ناچاری گاه در یک روز پنج نمایشنامه همزمان اجرا کنی تا فقط بتوانی بچه‌ها را سر کلاس بنشانی»
سوفی
نیمه‌عمر! اگه می‌خوای بدونی نیمه‌عمر چیه از خودم بپرس. یه نیمه‌عمرِ دستِ‌اول جلوی روته! من یه عمره اسیر یه دخترم با یه عقلِ نصفه‌نیمه، و یکی دیگه با یه نیمه‌لوله آزمایش؛ یه نیمه‌شوهر ــ یه خونه نیمه‌پر از فضله خرگوش ــ با یه نیمه‌نعش! من به این می‌گم نیمه‌عمر ماتیلدا! من و کبالت ۶۰! دوتا از بزرگ‌ترین نیمه‌عمرهایی که تا حالا دیده‌ای!
amir_davari
نیمه‌عمر! اگه می‌خوای بدونی نیمه‌عمر چیه از خودم بپرس. یه نیمه‌عمرِ دستِ‌اول جلوی روته! من یه عمره اسیر یه دخترم با یه عقلِ نصفه‌نیمه، و یکی دیگه با یه نیمه‌لوله آزمایش؛ یه نیمه‌شوهر ــ یه خونه نیمه‌پر از فضله خرگوش ــ با یه نیمه‌نعش! من به این می‌گم نیمه‌عمر ماتیلدا! من و کبالت ۶۰! دوتا از بزرگ‌ترین نیمه‌عمرهایی که تا حالا دیده‌ای!
amir_davari
تیلی:[ درحالی‌که خرگوش مرده را از روی پله‌ها برمی‌دارد. ]بهتره برم توی حیاط پشتی دفنش کنم. [ به سمت بیرون می‌رود. ] بئاتریس: حوله رو دفن نکنی‌ها. [ تیلی می‌ایستد، به طرزی آشکار گریه می‌کند و سپس بر خودش مسلط می‌شود. ] تیلی: می‌ذارم صبح این‌کار رو می‌کنم.
ز.م
]روت در آستانه درِ اتاقش نمایان می‌شود. او خرگوش مرده را در حوله آبی در دست گرفته و همچنان‌ که به بالای پله‌ها می‌رسد به‌شدت گریه می‌کند. ]بعد از مدرسه قراره یه کار ثابت داشته باشی. توی آشپزخونه کار می‌کنی. یاد می‌گیری چه‌جوری آشپزی کنی و خرج روزانه‌ات رو دربیاری، درست مثل هر شغل دیگه. [ تیلی آرام از پله‌ها به طرف روت می‌رود. ] تیلی:[ با ترس فراوان ]مامان... فکر کنم اون داره از حال می‌ره. ]روت می‌لرزد. تیلی بامهربانی با او صحبت می‌کند.[ نه... نه... ]چشمان روت در حدقه می‌چرخد و لرزش بدنش بسیار شدید می‌شود. خرگوش و حوله‌ای را که در آن پیچیده شده بود به زمین می‌اندازد. ]بیا کمکم! مامان! بیا کمک! بئاتریس تمومش کن. شنیدی چی گفتم؟ روت، باید احساسات خودت رو کنترل کنی! ]رو به تیلی ]کمکم کن از پله‌ها ببرمش پایین!
ز.م
پرتوهای گاما بر روی گل‌های همیشه ‌بهار ساکنان کره ماه کنجکاوی منو متوجه خورشید و ستاره‌ها کرد. چونکه هستی خودش باید مثل دنیایی از اتم‌های عظیم باشه، و من دوست دارم بیشتر در موردش بدونم. ولی از همه مهم‌تر اینکه فکر می‌کنم آزمایش من احساس مهم‌تری رو در من به وجود آورد: هر اتم در من، در هر کس دیگه‌ای، از خورشید اومده ــ از جاهایی فراسوی رؤیاهای ما ــ اتم‌های دست‌هامون، اتم‌های قلب‌هامون... ]
ز.م
آزمایش من ثابت می‌کنه بعضی از تأثیرات تشعشعیِ ناآشنا، می‌تونه اثر سازنده داشته باشه... و اینکه چه اندازه می‌تونه خطرناک باشه، اگه درست ازش استفاده نشه
ز.م
می‌پیچم از خیابونمون می‌رم پایین و همه صداها خاموش می‌شن. درِ همه خونه‌های این خیابونِ دراز بسته می‌شه و همه می‌چپن توی خونه‌هاشون و هیچ‌کس توی خیابون نمی‌مونه. بعد من نگران این می‌شم که نکنه میوه‌ها و سبزی‌ها خراب بشن... نکنه کسی چیزی نخره، حس می‌کنم انگار نباید توی واگن باشم و سعی می‌کنم داد بزنم. ولی صدایی درنمی‌آد. حتی یه صدای کوچیک. بعد سرم رو می‌چرخونم و نگاهی به خونه‌های اون‌طرف خیابون می‌اندازم. یه پنجره بالای راه‌پله‌ها رو می‌بینم با یه‌جفت دست که داره آروم پرده‌ها رو می‌کشه. صورت پدرم رو می‌بینم و قلبم از حرکت وا می‌ایسته... روت... نور رو از جلوی چشم‌هام ببر کنار.
آتوسا
اگه تو فقط یه‌خورده توی این دنیا متفاوت باشی، اونا سعی می‌کنن نیست و نابودت کنن.
سوفی
می‌دونی، امروز رو به یادآوری زندگی‌ام گذروندم و چی گیرم اومد، هیچی! همه زمینه‌های دیگه رو هم جمع زدم و حاصل‌جمعش شد صفر... صفرصفرصفرصفرصفر صفرصفرصفرصفرصفرصفرصفر صفرصفرصفر صفرصفرصفرصفرصفرصفرصفرصفر... می‌دونی با تمام دانش دستوری و این مزخرفات چه‌جوری باید تلفظش کنی؟ تلفظش کن صفر! صفر!
سپیده
می‌دونی، امروز رو به یادآوری زندگی‌ام گذروندم و چی گیرم اومد، هیچی! همه زمینه‌های دیگه رو هم جمع زدم و حاصل‌جمعش شد صفر... صفرصفرصفرصفرصفر صفرصفرصفرصفرصفرصفرصفر صفرصفرصفر صفرصفرصفرصفرصفرصفرصفرصفر... می‌دونی با تمام دانش دستوری و این مزخرفات چه‌جوری باید تلفظش کنی؟ تلفظش کن صفر! صفر!
سپیده

حجم

۵۷٫۹ کیلوبایت

سال انتشار

۱۳۸۸

تعداد صفحه‌ها

۸۸ صفحه

حجم

۵۷٫۹ کیلوبایت

سال انتشار

۱۳۸۸

تعداد صفحه‌ها

۸۸ صفحه

قیمت:
۴۵,۰۰۰
۳۱,۵۰۰
۳۰%
تومان