کتاب گرگ دریا

کتاب گرگ دریا نوشتهٔ جک لندن و ترجمهٔ جواد پیمان است. انتشارات علمی و فرهنگی این رمان معاصر آمریکایی را منتشر کرده است.

درباره کتاب گرگ دریا

کتاب گرگ دریا حاوی یک رمان معاصر و آمریکایی است که دغدغهٔ اصلی جک لندن یعنی افشای ستم و بهره‌کشی ناعادلانه از انسان‌ها را در بر گرفته است. نویسنده صحنه‌هایی را که تصویر کرده، با چشم خود دیده است و قهرمان‌های داستان‌هایش معمولاً کسانی هستند که با آن‌ها معاشرت داشته است. این رمان گاهی رنگ شدید ناتورالیستی به خود می‌گیرند و غالباً تجزیه‌وتحلیل‌های بسیار دقیق اجتماعی را ارائه کرده است. این نویسنده در اثر حاضر باور دارد که زورمندان، ناتوانان را می‌خورند که نیروی خود را حفظ کنند و خوشبخت‌ها پیش از همه می‌بلعند و بیش از همه حرکت می‌کنند. این کتاب داستانِ شخصیتی نازپرورده را روایت کرده است که در تندباد حوادث می‌آموزد چطور بالغانه و پخته رفتار کند. او که «همفری ون ویدن» نام دارد، روشنفکری است که در امواج دریا به‌دست کاپیتانی سنگدل گرفتار می‌شود؛ کسی که قرار نیست به راحتی او را رها کند. رمان حاضر ۳۸ فصل دارد.

خواندن کتاب گرگ دریا را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران ادبیات داستانی معاصر آمریکا و قالب رمان پیشنهاد می‌کنیم.

درباره جک لندن

«جک گریفیث لندن» معروف به جک لندن (۱۹۱۶ - ۱۸۷۶)، نویسنده، روزنامه‌نگار و فعال اجتماعی آمریکایی و از پیشگامان موفق ژانر علمی - تخیلی است. جک لندن در سان‌‌فرانسیسکو و در خانواده‌ای از طبقهٔ تهی‌دست و کارگر به دنیا آمد و سال‌های نوجوانی را به کار در مشاغل گوناگون و سخت مانند شکار شیر دریایی در دریای ژاپن و... سپری کرد و دیرتر از هم‌سالانش دورهٔ دبیرستان را به پایان رساند. پس از سال‌های آغازین نوجوانی به دانشگاه برکلی رفت، اما نتوانست هزینهٔ تحصیل را بپردازد. در ۲۱سالگی به‌همراه شوهرخواهرش در دوران جست‌وجوی فراگیر طلا در آمریکا، راهی سفر پرماجرای دیگری شد. این سفر موجب بیماری و آسیب بدنی او شد، اما زمینه‌ساز نخستین آثار داستانی‌اش شد که در همهٔ آن‌ها تجربهٔ دوران جست‌وجوی طلا در طبیعت وحشی و سخت ایالت‌های شمالی آمریکا را می‌توان دید. پس از بازگشت از سفر جست‌وجوی طلا، به سوسیالیسم روی آورد. در بازگشت به کالیفرنیا، تصمیم گرفت به‌جای کار فیزیکی به نویسندگی روی آورد و به‌قول خودش «مغزش را بفروشد.»، اما داستان‌های نخست او موفقیتی نداشت و ممکن بود پایانی بر زندگی ادبی او باشد. هنگامی که داستان «هزاران مرگ» را به قیمت ۴۰ دلار فروخت، نخستین درآمد جدی‌اش از داستان‌نویسی را به دست آورد. آغاز دوران نویسندگی حرفه‌ای جک لندن، همراه بود با بهبود فناوری‌های چاپ و کاهش هزینه‌های چاپ و تکثیر؛ در نتیجه شمارگان مجله‌های عامه‌پسند و تقاضا برای داستان‌های کوتاه افزایش پیدا کرد. لندن از این فرصت استفاده کرد و توانست از فروش داستان‌های کوتاه و حق نشر کتاب‌هایش، درآمد خوبی به دست آورد. او در طول جنگ میان روسیه و ژاپن، به‌عنوان خبرنگار به محل جنگ اعزام و چند بار توسط نیروهای ژاپنی دستگیر شد؛ همچنین فعالیت‌های اجتماعی و زیست‌محیطی گوناگونی داشت؛ از جمله مبارزه با تربیت بی‌رحمانهٔ حیوانات برای استفاده در سیرک‌ها. جک لندن در سال‌های عمر با بیماری‌های گوناگونی دست‌به‌گریبان بود و سرانجام در سال ۱۹۱۶ درگذشت. برخی فکر می‌کنند او خودکشی کرده است. بر مزار او سنگی خزه‌گرفته جای دارد که یادآور دوران هم‌نشینی با طبیعت وحشی و آثار برجستهٔ او مانند «سپیددندان» و «آوای وحش» است.

بخشی از کتاب گرگ دریا

«عجیب نیست اگر به آن جزیره نام کار و کوشش را دادیم. دو هفتهٔ تمام برای ساختن یک کلبه رنج‌ها متحمل شدیم. دست‌های ماد همه غرقه در خون بودند با این همه از کمک کردن به من دریغ نمی‌داشت. دلم برای او می‌سوخت و بعضی مواقع در خفا گریه می‌کرد. چقدر زن فداکار و ازخودگذشته‌ای بود! یک نوع خصوصیتی در این زن بزرگ‌زاده و شریف وجود داشت که به او قدرت تحمل هر نوع مشقت داده بود. خشن‌ترین کارها را که به راستی یک زن دهاتی نمی‌کرد او با روی گشاده انجام می‌داد. اکثر سنگ‌هایی را که برای ساختن دیوار کلبه لازم بود خودش جمع آورده بود. گوشش به لابه و التماس‌های من بدهکار نبود، به هیچ وجه دست از کار برنمی‌داشت، ولی من هم با کمال سرسختی او را وادار کرده و بالأخره قانعش ساختم که فقط کارهای سبک از قبیل طباخی و جمع‌آوری هیزم و خرزهره را برای سوخت انجام دهد.

دیوارهای کلبه را بدون مرارت ساختم، ولی چهار دیوار بدون سقف چه فایده داشت؟ در آن هنگام با این مشکل روبه‌رو شدم که چگونه سقف را می‌بایست بزنم؟ چند پارو داشتم. صحیح است! و برای تیرهای بام هم کافی بودند، ولی آن‌ها را با چه بپوشانم؟ خرزهره که به کار نمی‌آید. علف‌های بیابانی هم به درد نمی‌خوردند. پاروهای قایق هم برای خود قایق لازم بود و کرباس قیراندود نیز ریش‌ریش شده بود.

گفتم: «وینزر گویا برای ساختن بام کلبه از پوست شیرماهی و گرازماهی استفاده کرده است».»