کتاب گرگ بیابان

کتاب گرگ بیابان نوشتهٔ هرمان هسه و ترجمهٔ قاسم کبیری است. انتشارات فردوس این کتاب را روانهٔ بازار کرده است. این اثر ترکیبی از قصه، فلسفهٔ مدرن و روان‌شناسی است که با ضمیمه‌ای تحت‌عنوان «بازخوانی و تفسیری انتقادی؛ سیذارتای امروز» به قلم ادوین کیس ییر همراه شده است.

درباره کتاب گرگ بیابان

کتاب گرگ بیابان با یک یادآوری از نویسنده آغاز می‌شود و پس از گذر از مقدمه به معرفی یادداشت‌های فردی به نام «هاری هالر» می‌رسد. هرمان هسه، نویسندهٔ کتاب مشهور «دمیان»، هاری هالر را فردی جالب‌توجه می‌داند. او از مدت همسایگی خود با این فرد تنهای خردمند ۴۸ساله، بیماری نقرس او، عادات مطالعاتی، رویکردهای سیاسی، رفت‌وآمدها و کارهای او می‌گوید و سپس «گرگ بیابان» خود را آغاز می‌کند.

در واقع آنچه موجب نگارش کتاب حاضر شده، وجود همسایه‌ای بوده که هرمان هسه نوشته‌های او را خوانده و از آن‌ها برای نگارش گرگ بیابان الهام گرفته است. رسالهٔ گرگ بیان، پس از اتمام، چندین و چند پرسش در ذهن شما پدید می‌آورد که می‌توانید مدت‌ها به آن‌ها فکر کنید. در این قصه/رساله با فردی آشنا می‌شوید که با خودش، اطرافیان و زندگی‌اش دست‌به‌گریبان است. او در کافه با دختری به نام «هرمینه» آشنا می‌شود که بعدها درمی‌یابد فردی دیگر است. گرگ بیابان نوشتهٔ هرمان هسه فضایی پررمزوراز دارد. این کتاب را اتوبیوگرافی خود نویسنده دانسته‌اند.

گرگ بیابان را معادل تراژدی مردم خردمند عصر ما دانسته‌اند؛ مردمانی که ناامید هستند. این داستان به‌صورتی استعاری روح آسیب‌دیدهٔ مردم پس از جنگ، مردم شهرنشین و متمدن را نشان می‌دهد که ناگهان در وجود خود ظهور خوی حیوانی یا گرگ‌صفت را مشاهده می‌کنند. با انتخاب اصطلاح «گرگ بیابان» کوشش هرمان هسه بر این است که وضعیت خاص خویش را تشریح کند؛ وضعیت آدمی که احساس می‌کند از دنیا و مردم عادی خویش بریده و چون گرگی در میان بره‌های اجتماع بورژوازی رها شده است. او در این کتاب دوباره قلم خود را متوجه موضوعات اجتماعی و تازه‌ترین مسائل مطرح‌شده می‌کند. شخصیت اصلی کتاب، «هاری هالر»، نماد مبارزه با معضلات دههٔ سوم قرن بیستم است.

خواندن کتاب گرگ بیابان را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به دوستداران کتاب‌هایی که ترکیبی از قصه و مایه‌های روان‌شناسی و فلسفه هستند، پیشنهاد می‌کنیم.

درباره هرمان هسه

هِرمان هِسِه ۲ ژوئیهٔ ۱۸۷۷ به دنیا آمد و ۹ اوت ۱۹۶۲ میلادی درگذشت. او ادیب، نویسنده و نقاش آلمانی - سوییسی و برندهٔ جایزهٔ نوبل سال ۱۹۴۶ در ادبیات بود. از کتاب‌های مشهور او می‌توان به «دمیان»، «گرگ بیابان» و «سیذارتا » اشاره کرد. از ویژگی‌های آثار او می‌توان به زبان ساده و بهره‌گیری از فلسفهٔ هندی اشاره کرد. همچنین گرایش به رومانتیسم و طبیعت‌گرایی از نمودهای چشمگیر آثار قدیمی‌تر هسه هستند. این سبک در یکی از اولین رمان‌های او به نام «پیتر کامنسیند» که با استقبال بی‌نظیری روبه‌رو شد، به چشم می‌خورد.

هرمان هسه به‌طور جدی به مشکلات انسان‌ها و روابط بین آ‌ن‌ها و همچنین نقش هنرمند در جامعه پرداخته و در رمان‌های «گرترود» و «رُسهالده» این معضل را به شیوه‌ای هنرمندانه‌ای مطرح می‌کند. هسه پس از آشنایی با آثار زیگموند فروید و یونگ دریافت که هر یک از فرارهای دیوانه‌وار و فزاینده‌اش در فاصلهٔ سال‌های ۱۹۰۴ تا ۱۹۱۴ در واقع فرار از خویشتن بوده‌ است؛ بازتاب دردها و رنج‌های درونی‌اش در دنیای بیرون و نوشته‌هایش نیز قرینه‌سازی‌ای از خویشتنِ خویش بوده‌ است.

بخش‌هایی از کتاب گرگ بیابان

«هرمینه بازرسی دقیقی از اتاق من به عمل آورد. از بخاری و مبل تعریف کرد، صندلی‌ها را آزمایش کرد، کتاب‌ها را زیر و رو کرد و مدتی طولانی جلوی عکس اریکا ایستاد.»