کتاب آشنایی با ارسطو

کتاب آشنایی با ارسطو نوشتهٔ پل استراترن با ترجمهٔ شهرام حمزه ای در نشر مرکز چاپ شده است.

درباره کتاب آشنایی با ارسطو

آشنایی با فیلسوفان مجموعه‌ای از زندگی‌نامه‌های فیلسوفان مشهـور است که بـرای گشـودن بـاب آشنـایی بـا اندیشـه‌ها و دیدگاه‌های آنان مدخـل مناسب و مغتنمی به‌نظر می‌رسد. در هر کتـاب گذشتـه از ارائـه‌ی اطلاعـات زنـدگـی‌نـامه‌ای، افـکار هـر فیلسوف در رابطه با تاریخ فلسفـه به‌طـور کلی و نیز در رابطه با جریان‌ها و تحولات فکری و اجتماعی و فرهنگی عصـر او بازگو می‌شود و بدون ورود به جزییات نظریات و عقاید او، مهـم‌ترین نکته‌های آن‌ها بـا بـیـانـی سـاده و روشـن و در عین حال موثق و سنجـیده ارائه مـی‌شود. اساس کار در این کتـاب‌ها سادگی و اختصار بوده اسـت تـا جـوانـان و نـیـز هـمـهی خـوانـنـدگان علاقه‌مندی که از پیش مطالعات فلسفی زیادی نداشته‌اند بتوانند به آسانـی از آن‌هـا بـهـره بگیرند و چه بسا همین صفحات اندک انگیزهی پی‌جویی بیش‌تر و دنبال کردن مطالعـه و پژوهـش در این زمینه شود.

کتاب آشنایی با ارسطو را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این اثر به علاقه‌مندان به فلسفه پیشنهاد می‌شود.

درباره ارسطو

اَرَسطو یا ارسطاطالیس، (متولد ۳۸۴ قبل از میلاد -درگذشت ۳۲۲ قبل از میلاد) یکی از مهم‌ترین فیلسوفان یونان باستان به حساب می‌آید. وی از هجده سالگی به مدت بیست سال در مکتب افلاطون کسب دانش کرد، نوشته‌های او در رشته‌های گوناگون از جمله فیزیک، متافیزیک، شعر، ادبیات، زیست‌شناسی، منطق، علم بیان، سیاست، دولت و اخلاق بوده‌اند. ارسطو، فلسفه را با عنوان «دانش هستی» تعریف می‌کرد.

ارسطو را می‌توان از نخستین فیلسوفان تحلیلی دانست. وی همچنین واضع منطق نیز هست. 

بخشی از کتاب آشنایی با ارسطو

«آن طور که از گفته‌های ارسطو می‌توان استنباط کرد، پویتاس، وقتی که به عقد ارسطو درآمد، باکره نبود: «زمانی که دو تن به واقع به عقد یکدیگر درمی‌آیند و خود را زن و شوهر می‌نامند کاملا خطاست که مرد یا زن نسبت به یکدیگر وفادار باقی نمانند.» اینکه او بر رابطه آزادِ قبل از پیوند زناشویی مهر تأیید می‌زند، در معنی عبارت مستتر است. این گفته در مطالب ارسطو درباره زنا یافت می‌شود، و به نظر می‌رسد که در این گونه موضوعات شخصی، ارسطو عادت داشت تجربیات نسبتآ محدود خود را تعمیم دهد. در مطالب خود در باب زناشویی ادعا می‌کند که مناسب‌ترین سن ازدواج برای مرد سی و هفت سال و برای دختر هجده سال است، که این دو دقیقآ همان سنین ارسطو و پویتاس در زمان ازدواج آنهاست. هر چند ممکن است ارسطو از هوش بهره‌ها برده باشد، اما تخیل همیشه از ویژگی‌های برجسته شخصیت او نبوده است.

این هم از طنزهای روزگار است که ارسطوی عاری از لطافت شاعرانه در کتاب فن شعر، آن چنان شرح و تفسیر نافذی درباره ادبیات به دست داده است که تا آن زمان مانندی نداشته است، در حالی که افلاطون، که به مراتب شاعرترین فیلسوفان بوده است، حکم به ممنوعیت فعالیت شاعران می‌دهد. (خدا می‌داند که افلاطون با این حکمش سعی در پنهان کردن چه چیزی داشته است.) شعر نزد ارسطو از ارج و قرب والایی برخوردار بود، و او اعتقاد داشت که ارزش شعر از تاریخ هم بیش‌تر است؛ چه، شعر فلسفی‌تر است. تاریخ تنها با وقایع جزیی سروکار دارد، در حالی که شعر به امر کلی نزدیک‌تر است. در اینجا به نظر می‌رسد که ارسطو جهان‌بینی خود را نقض می‌کند و بر جهان‌بینی افلاطون به طور ضمنی مهر تأیید می‌زند. اما اظهارنظر مشهور ارسطو مبنی بر اینکه تراژدی (رویدادهایی را تصویر می‌کند که موجب برانگیختن) «حس شفقت و ترس (در ما) می‌شوند تا بدین طریق این‌گونه عواطف پالایش یابند» همچنان در مقام بصیرتی مهم نسبت به تجربه تکان‌دهنده ولی مسئله‌آفرین و دشوار نمایشِ تراژیک باقی می‌ماند.»