نظرات کاربران درباره کتاب عابر هوایی

(۵-۱-[۷۷]) من فکر میکنم این کتاب و کتاب هایی از این دست برای کسانی که میخوان با سبک و عناصر تئاتر آوانگارد آشنا بشن میتونه مفید باشه و برای مخاطبی که صرفا اون رو جهت لذت و سرگرمی میخونه شاید کسل کننده به نظر بیاد؛ چون وحدت در موضوع و اصول اساسی داستان نویسی - به روش کلاسیک - در اون رعایت نمیشه؛ نویسنده خودش رو پایبند به چیزی جز ابداع مفاهیم نو نمیدونه، به کمک داستان پردازی به روش سورئال خطِ داستانی در هر لحظه میتونه متغیر و دچار دگرگونی های مفهومی و زبانی بشه، دیالوگ ها خیلی ساده و گاه شکل پراکنده گویی رو به خود میگیرن و باعث خلق فضاهای نهیلیستی میشن؛ به گونه ای که انگار داستان هیچ هدف خاصی رو دنبال نمی کنه؛ ولی این فقط ظاهر قضیه ست و در پس زمینه ی این بی هدفی و بدبینی، به نقد بسیاری از مسائل اجتماعی پرداخته میشه و هنر نویسندگان آوانگارد اینجاست که خودش رو نشون میده.