نظرات کاربران درباره کتاب دلهره های کودکی

کتابی که در مورد اثرات مهم گذشتمون صحبت میکنه. برام جذاب بود. فقط حواسمون باشه چه بعد این کتاب چه کتابای مشابه حس قربانی بودن بهمون دست نده، چون اگر هم آسیبی دیدیم الان مسئولیم که تا جایی که میتونیم برای حال بهتر تلاش کنیم

فقط میتوانم‌بگویم عزت نفسی که در دخترم بوجود آورده ام مدیون این کتاب و خانم آلیس میلر هستم. خودم در کودکی له شده ام و داشتم دخترم را هم له میکردم. خانم آلیس میلر تو را نمیشناسم ولی کتابت زندگی دخترم را نجات و زندگی خودم را آگاه کرد! تک تک جملات این کتاب بازگوی مشکلات و احساسات بد بد بد من بودن و با تماااام سلول های وجودم و با گریه! جملات را میخواندم و درک میکردم. مرسی مرسی مرسی و اسم آلیس میلر همیشه تو ذهن من میمونه چون حس میکنم کامل من رو فهمید و حس کرد. ممنون از طاقچه عزیز

بسیار عالی. تماشای سریال patrick melrose رو قبل از خواندن کتاب توصیه می کنم.

توی روزایی که دنبال این سوال بودم که چرا مدام یه سری مشکلات توی زندگیم تکرار میشن، این کتاب رو خوندم! جواب بسیاری از سوالاتم بود.

کتاب مارو متوجه می کنه علت بیشتر رفتارها و مشکلاتمون تو کودکی ه این کتابو مخصوصا توصیه می کنم به کسانی که بچه دارند و نمی تونن خودشونو کنترل کنن عصبانی نشن

به نظرم این کتاب میتونه در یک جمله خلاصه بشه این که تمام رفتارهای حال حاضر ما به چگونگی گذراندن کودکی و رفتار دیگران با ما مربوط هست کتاب پر است از مثال های مراجعان نویسنده ی کتاب که با مراجعه بهش، با گذشته ی دردناک خودشون مواجه شدند یه جاهایی خیلی لذت بخش و یه جاهایی خیلی خسته کننده بود به نظرم برای مخاطب عادی خیلی جالب نباشه ولی برای روانشناسان عالی باشه

محشره! کاش میتونستم این کتاب رو به همه آدمای کرهء زمین قبل از اینکه بچه دار بشن معرفی کنم که بخونن :) بعدا‌نوشت: نه فقط قبل بچه دار شدن، کلا این کتاب برای خودشناسی شدیدا پیشنهاد میشه..

این کتاب بدون اغراق برای هر انسان متفکری مفید است.

احساس میکنم میلر این کتاب رو مخصوص خود من نوشته و این نشون دهنده ی اینکه خیلی از ما درگیری هایی داریم که ریشه تو کودکیمون داریم و بهترین راه حلش اعتراف به این موارد تو دوران کودکیه.

به کسانی که با منطق و کنجکاوانه بدنبال فهمیدن واقعیت تاثیر اطرافیان بر شخصیتشون هستن توصیه میکنم. همچنین کسانی که میخوان والدین هرچه بهتری باشن و برای رشد شخصیت و روح و روان فرزندشون ارزش قائلن. در کنار این کتاب، کتابهای والدین سمی و مادران سمی هم کمک کننده هستن. شاید از دید آدمایی که آنالیز و بحث درمورد والدین رو گناه میدونن، این کتاب‌ها کفر باشه، پس اصلا به این دسته افراد توصیه نمیکنم

از این جهت که آگاهی میده کتاب خوبیه ولی متاسفانه هیچ راهکاری ارائه نمیده که هر کسی بتونه مشکلاتی که در دوران کودکیش بوجود اومده رو اصلاح کنه. فقط مطالبی گفته میشه که آدم با خوندن کتاب احساس بدتری پیدا میکنه و در اخر هم هیچ راهی برای اصلاحش ارائه نمیشه.

این کتاب فقط شرح مسأله دردهای بازمانده دوران کودکی رو کرده و من تا آخر خوندم که ببینم راهکاری ارائه داده یا نه. که هیچ راه‌کاری ارایه نداده و به نظر من فقط انسان رو ناامید تر می‌کنه. من بر اساس تجربه خودم در این مسأله کتاب «رهایی از محرومیت های هیجانی دوران کودکی » اثر لینزی گیبسون رو پیشنهاد میکنم

این کتاب از ابتدا تا انتها به بیان آسیب‌های دوران کودکی و تاثیر آن در رفتارهای برزگسالان میپردازد اما روشی برای درمان ارائه نمیدهد. تنها نکته ای که در فرزندپروری از این کتاب میتوان استخراج کرد به رسمیت شناختن و سرکوب نکردن احساسات کودکان است.خوانندگانی که به روش عملی میخواهند از این نکته پیروی کنند بهتر است به کتاب "تربیت کودک برای مغزی یکپارچه" مراجعه کنند.در خصوص ریشه‌یابی مشکلات روانی هم کتاب "نیمه تاریک وجود" اثر دبی فورد را پیشنهاد میکنم

بقول خانم آلیس مینر این کتاب واقعا داستان زندگی من بود، با اعماق وجودم درکش کردم و بعداز تموم کردنش افسردگی بعد فهمیدن حقایق بمن غالب شد. پیشنهاد میکنم حتما بخونینش تا این چرخه کودک آزاری رو حداقل در نسل خودتون به پایان برسونین. آگاه شدن به یه سری مسائل شاید اولش دردناک و عذاب آور باشه اما مطمئنا تاثیر خوبی که بعدش میزاره اینکه به این قربانی بودن پایان میده و باعث میشه دیگه تو چرخه های تکراری دردآور خودمونو قرار ندیم..🤍

بسیار جذاب و کاربردی برای همه علاقه مندان ب روانشناسی و افرادی که درون نگری دارند و پیگیر علل افکار،رفتارو احساس خود هستند.

با خوندن این کتاب ریشه‌‌ی خیلی از رفتارهامون که به نظر میرسه فقط یک عکس‌العمل طبیعی در تعامل با دیگرانه مشخص میشه. اینکه چطور سرکوب احساسات‌مون در دوران کودکی توسط مراقبین‌مون شخصی رو ساخته که هم‌اکنون هستیم.‌ تو کتاب خیلی به نقش والدین (به‌ویژه مادر) تاکید شده که به نظر لفظ «مراقبین اولیه» واژه درست‌تریه. خوندن این کتاب رو در کنار روان‌درمانی به همه پیشنهاد می‌کنیم. اینطوری کمتر آسیب‌هایی که در کودکی خوردیم رو در بزرگسالی بازتولید می‌کنیم و از آسیب زدن به دیگران (به‌ویژه ضعیف‌تر از خودمون) جلوگیری می‌کنیم.

علی رغم اینکه نویسنده به طور قانع کننده به اثراتی که اتفاقات کودکی در زندگی افراد می گذارد اشاره کرده، اما متوجه نشدم که از پدر و مادر چه انتظاری دارد. حس می کنم نویسنده تا حدی تحت تاثیر دو قطبی های سیاسی آن دوران نوعی لیبرالیسم در تربیت و زندگی را تبلیغ کرده؛ مثلا چند بار روش های تربیتی نادرست را با حکومت های کمونیستی یا فاشیستی قیاس کرده و در حیطه فردی از" آزادی از همه چیز" صحبت کرده است.(که آزادی از همه چیز در واقع ممکن نیست.) آگاهی از کودکی، ظلم نکردن به کودکان، جدی گرفتن کودکان، تحمیل نکردن عقائد شخصی به کودکان و... همه خوب هستند، اما آیا واقعا ریشه همه ناهنجاری های امروز ما فقط همین ها هستند؟

فقط میتونم بگم، اگه آب دستتونه بزارین زمین و این کتاب‌ رو بخونین چون واقعا کتاب مفید و خوبیه و در حد نیاز های اولیه هر انسانی، مهمه. هم ترجمه خیلی خوبی داره و هم قلم نویسنده خیلی خوبه خیلی خوشحالم که با آلیس میلر عزیز آشنا شدم و قصد دارم بقیه کتاب هاش رو هم مطالعه کنم. حتما شما هم این کتاب رو مطالعه کنین که بسیار مفیده.

آرزو میکنم همه ی انسان های کره ی زمین این کتاب رو بخونن و گره از تمام احساسات آزاردهنده شون باز بشه، طعم آرامش حقیقی رو بچشن و حقیقتا زندگی کنند، یاعلی🌹

کتاب خیلی خوبی بود، من واقعا تحت تاثیر قرار گرفتم و خواندن کتاب را به همه والدین و به کسانی که احساس می کنند کسی درکشان نمی کند توصیه می کنم.

از مترجم کتاب تشکر میکنم. این کتاب و کتاب درام کودک بااستعدادبودن هردو از آثار آلیس میلر هستند که درون مایه و اکثر مطالبشون یکسانه ولی این کتاب با ترجمه روان و بدون استفاده بدون ضرورت از اصطلاحات پیچیده خیلی به دلم نشست.

تمام کتابهای آلیس میلر فوق العاده هستن برای هر انسان آگاهی خصوصا کسی که نقش والد رو به عهده گرفته مطالعه این کتاب واجبه ترجمه بی نقض امید نیک سهرابی هم متن رو روان و جذاب کرده

این کتاب رو هر کس کودک بوده و هر کس کودکی رو میخواد به دنیا بیاره باید بخونه، بسیاری از ماجراهای ذهن ما به سبب تجربیات کودکی است که خلق و خو و داده های ذهنمون رو میسازه و ما علتش رو نمیدونیم این کتاب کمک میکنه خطاهایی جبران شه ، عللی شناساییی شه و البته درباره فرزند خود ادم از ریشه بتونیم رفتارهامون رو درست کنیم تا آسیبی به کودک به صورت ناخواسته وارد نکنیم

این کتاب عالیه. دقیقا زمانی کشفش کردم که خودم در حال شفای زخم‌های عمیق تروماهای کودکیم بودم. بهترین و عمیق‌ترین کتابیه که در مورد تروماهای کودکی نشات گرفته از مادر خوندم. کتاب دو ترجمه در طاقچه داره، به اسم دلهره‌های کودکی ترجمه امید سهرابی‌نیک، و به‌اسم کودک فراموش شده، ترجمه کتایون زاهدی. ترجمه آقای سهرابی‌نیک از ترجمه خانم زاهدی خیلی روان‌تره، ولی خانم زاهدی اصطلاحات تخصصی رو درست ترجمه کرده، برخلاف آقای سهرابی‌نیک. مثلا در ترجمه آقای سهرابی‌نیک، grandiosity خودنمایی ترجمه شده، در حالی که خودبزرگ‌بینی معنی میده و این دو تا با هم خیلی تفاوت دارن. فرد می‌تونه خودبزرگ‌بین باشه ولی اصلا خودنمایی نداشته باشه. یا مثلا multiple sclerosis یا ام‌اس رو تصلب شرایین ترجمه کردن.

شاید از اون کتاب‌هایی که با خوندنش میشه دنیا رو جور دیگه‌ای دید.

به نظر من نویسنده می‌تونست مقصود خودش رو خیلی خلاصه‌تر بیان کنه... من در صد صفحه‌ی اول کتاب مرتبا با ایده‌ی نویسنده مواجه می‌شدم که با جملات مختلف تکرار، تکرار و تکرار می‌شد. خسته شدم و کتاب رو به کناری گذاشتم.

سفری به کودکی و بازیابی خاطرات دردآور. کتاب جالبی بود. در ابتدا به سختی باهاش ارتباط برقرار کردم. بیشتر بخاطر اینکه یک مساله رو چندین بار و به اشکال مختلف در صد و هفتاد صفحه توضیح داد و حوصله‌م داشت سر می‌رفت از شدت تکرار یک موضوع‌ که به نظرم توی دوازده خط جمع می‌شد. در نهایت وقتی به اواسط کتاب رسیدم متوجه شدم دلیل این کار چیزی شبیه به هیپنوتیزم بود. که انقدر بهت بگه ریشه در کودکی‌ت داره که مجبور شی برخی خاطرات کودکی‌ت رو دوباره یادآوری و احساسش رو دوباره تجربه کنی. و اینِ‌ش جالب بود. بعضی از بخش‌های کتاب رو در ادامه می‌نویسم: 1.حال دیگر بیمار هیچ کدام از نشانه‌های خود واقعی‌اش را دست کم نمی‌گیرد یا مسخره‌شان نمی‌کند، حتی زمانی که هنوز به صورت ناخودآگاه از کنار این نشانه‌ها می‌گذرد و به آنها بی‌توجهی می‌کند، درست مثل والدینش که قبل از زبان باز کردن کودک و ابراز نیازهایش به او بی‌توجهی می‌کردند. حتی در سال‌های پایانی دوران کودکی اجازه نداشت بگوید یا فکر کند: "اگر چیزی باعث غم و شادی من می‌شود، حق دارم شاد یا غمگین باشم. مجبور نیستم به خاطر شخص دیگری خود را بشاش نشان دهم و به خاطر ملاحظه دیگران اضطراب و ناراحتی‌ام را پنهان کنم. می‌توانم عصبانی شوم و هیچکس به خاطر عصبانیت من سردرد نمی‌گیرد یا نمی‌میرد. زمانی که تو به من آسیب می‌زنی خشمناک می‌شوم، بدون اینکه تو را از دست بدهم." 2. از طرف دیگر، معمولاً افراد با استعداد _ به عبارت صحیح‌تر: با استعدادترین افراد_ دچار افسردگی‌اند. دلیل این امر آن است که تنها افرادی می‌توانند افسردگی را از خود دور نگه دارند که عزت نفسشان بر پایه اصالت احساساتشان شکل گرفته باشد، نه بر اساس چند خصوصیت ویژه. 3. در تمام آن لحظات جسته و گریخته شادی در دوران کودکی، چیزی که حس می‌کردم وحشت بود، وحشت و تردید: وحشت از تنبیه شدن، وحشت از وجدان خودم، وحشت از تلاطمات روحی که در نظر من ممنوع و گناه محسوب می‌شدند. 4. تحمل آن کودک، مانند اغلب کودکان با استعداد، برای پدر و مادرش نه "با وجودِ" بلکه "به خاطرِ" استعدادهای درونی‌اش بسیار دشوار بوده است. اغلب اوقات استعدادهای کودک (شدت زیاد احساسات او و عمق تجارب و کنجکاوی هوش و تیزی و توانایی انتقادی‌اش) پدر و مادر را با تناقض‌هایی مواجه می‌کند که آنها مدت‌های طولانی کوشیده‌اند با استفاده از دستورات و مقررات از خود دور نگه‌شان دارند. پس این دستورات و قوانین باید با قربانی کردن رشد کودک نجات داده شوند. تمام این‌ها باعث به وجود آمدن موقعیتی تناقض‌آمیز می‌شود که در آن پدر و مادری که به فرزند بااستعداد خود افتخار می‌کنند و حتی او را تحسین می‌کنند مجبور می‌شوند بهترین و واقعی‌ترین چیزها در وجود کودک را طرد و سرکوب و حتی نابود کنند. 5. چیزهایی که ما را بیمار می‌کنند آنهایی هستند که به روشنی نمی‌بینیم، یعنی قید و بندهای جامعه که با میانجی نگاه مادرانمان در ما نهادینه شده‌اند. هیچ مطالعه و آموزشی نمی‌تواند ما را از آن نگاه و خاطرات سرکوب شده از رفتارهای وسواسی و دیگر عوارض والدینمان رها کند. فرایند سرکوب و وادار کردن افراد به فرمان‌برداری، نه در دفتر کار، کارخانه یا حزب سیاسی، بلکه درست در هفته‌های اول زندگی یک نوزاد آغاز می‌شود و سپس در زندگی آینده بیشتر نهادینه می‌شود.

کتاب ارزشمندیه به نطرم بایدخیلی آروم و جمله به جمله خوند و روی اونها تمرکز کرد .فقط اگر در زمینه روانشناسی تخصص نداریم از قضاوت در مورد دیگران و یا احتمالا درمان آنها خودداری کنیم .فقط سعی کنیم خودمان را بهتر بشناسیم.

این کتاب به من در درک وپذیرش احساساتم خیلی کمک کرد وهمین طور در درک وپذیرش فرزندانم .

بی نظیر بود با توجه به اینکه اغلب در شرایط کودکی نامطلوبی بزرگ میشیم کاش همه مون این کتاب رو مطالعه کنیم💯 پیشنهاد میکنم اگه این کتاب رو دوست داشتید کتاب های والدین سمی ، بدن هرگز فراموش نمی‌کند و آدم های سمی رو هم بخونید و همیشه یادتون باشه هیچ چیز باارزش تر از خودتون نیست🌹 انشاالله همیشه شاد باشید

کتابی که زندگیت رو متحول میکنه

کتاب خیلی خوبی هست ولی فهمیدن همیشه دردناکه

اصلا نتونستم باهاش ارتباط بگیرم و متنش جذبم نکرد.

به نظرم چه والد هستیم و یا حتی ازدواج نکردیم برای جستجوی خودمون این کتابو بایستی بخوانیم… لذت بردم

این کتاب بیشتر برای روان‌درمانان نوشته شده اما خوندش برای دیگران هم خالی از لطف نیست. البته با یکبار خوندن نمیشه کاملا درکش کرد

اگر ما به هر سه سطح بدن، احساسات، ذهن توجه نکنیم، علائم آزار دهنده عود خواهند کرد، چون بدن خاطرات انباشته شده در سلول ها را آن قدر تکرار می‌کند تا گوشی برای درددل پیدا کند و درک شود. اگر ما می‌خواهیم بدون افسردگی و اعتیاد زندگی کنیم، بسیار اهمیت دارد که از درون احساس قدرت کنیم و این احساس قدرت به دست نمی آید مگر با دسترسی به نیازها و احساسات واقعی و بروز آن ها. بهترین راه برای افرادیکه می‌خواهند در برابر احساس درماندگی خود مقاومت کنند این است که به افراد کوچکتر و ضعیفتر از خود بی اعتنایی کنند، این گونه بی اعتنایی در واقع نوعی ابراز ضعف است. افراد قوی به دلیل اینکه این ضعف را تجربه کرده اند و می‌دانند آن ها نیز چنین ضعفی را درون خود دارند به هیچ وجه نیازی نمی‌بینند قدرت خود را از طریق غرور نشان بدهند.

من این کتاب رو به همه مادران و پدران بخصوص زنانی که مادر هستند یا میخواهند مادر شوند پیشنهاد میکنم.کتاب واقعا عالی هست و به تاثیر مخرب رفتارهای والدین و به خصوص والدی که ارتباط بیشتری با کودک دارد یعنی مادر، بر ناخودآگاه کودک می پردازد و درباره فایده یادآوری خاطرات دردناک کودکیمان و احساس آگاهانه آنها به جای انکار، تاکید میکند و اشاره میکند که چطور انسان هایی با روان آزرده از والدینشان میتوانند تبدیل به رهبران و یا گروه های سیاسی روان نژند شوندو بدون اینکه خود بدانند انتقام نفرت درونی خود را از انسان های بیگناه بگیرند.

کتاب صد ستاره ای با نویسنده ای به شدت باهوش که محکم تکونتون میده و بیدارتون می‌کنه...حتما بخونید تمام

توصیه میکنم این کتاب رو بخونید به من خیلی کمک کرد حتی ارزش چندبار خواندن را دارد

خوب بود باید حداقل 2 باری خونده بشه، یه آگاهی کلی بهت میده که اگر دوست داشتی بری سراغ درمان

کتاب بسیار جذاب بود و بدور از مباحث کلیشه ای👌

این کتاب زمانی نوشته شده که من به دنیا نیومده بودم.ای کاش مادرم خونده بود و آسیب هایی که خودش دیده بود رو به من منتقل نمیکرد.ولی خوشحالم که خودم این کتاب رو خوندم.درکل باید بگم که خیلی وقتا درمان هم موضوع رو کاملا حل نمیکنه.شفقت به خود و دوست داشتن خودمون خیلی وقتا کمک کنندس در کنار درمان.اگه در دوران کودکی آسیب دیدید اول از همه دوست داشتن خودتون به شما کمک میکنه تا از دست اون آسیب ها کمی رها بشید.در کل کتاب خوبیه.پیشنهاد میکنم.

کتاب فوق العاده برای ریشه یابی و پیدا کردن خود واقعی و به واقع نشون میده چقدر ما در قبال رفتارمان نسبت به هم مخصوصا کودکانمان تاثیر گذاریم الان میفهمم چرا تناقض های تربیتی خانواده ها واسه چیه کتاب ایینه خوبی جلو ما میگذاره نشون میده ما همه مون قربانی شدیم قربانی صلاح دید های بی پشتوانه اصولی تربیتی امیدوارم همه این کتابو بخونن و حتی به هم هدیه بدن

متوسط بود

نظریه فروید دراین کتاب به چشم می خوردخیلی از نکات در کتاب تکرار شده بود،به نظر من بحران های کودکی فقط آزار جنسی وموارد پرخطر نیست اما درکتاب بیشترازاین منظر بحران های کودکی را نگاه می کرد،درکل با آن قسمت از کتاب که والدین زندگی نزیسته وآرزوهای خودرا ازفرزند انتظار دارد موافق هستم ترجمه روان نبود

با خوندنش بیشتر به این باور رسیدم که باید علت‌یابی یک سری از رفتارهام‌ رو با گذشته‌م پیوند بدم و بهتر پذیرششون کنم و تا جایی‌که بتونم برای تغییرشون گـام بردارم . خوندنش برای هر پدر و مادری هم توصیه میشه .

بنظرم تو این زمینه کتاب زندانیان درد از دکتر ارتور آنو جامع تر و بهتره ضمن اینکه حس کردم متن یجاهایی سانسور شده

کتاب در مورد تاثیرات رفتارهای اطرافیان به ویژه والدین در دوران کودکی است که بر ناخودآگاه فرد اثر گذاشته و در آینده زندگی فرد را به چالش می کشد. نباید کودکان را با این توجیه که فراموش می کنند تنبیه تحقیر و یا مورد تمسخر قرار داد به نحوی که بازیچه دست بزرگترها شوند.

محتوا درکل خوب بود اما اصل موضوع را بیش از حد کش داده بود

کتاب خوبی هست. من فکر میکنم این کتاب بیشتر به درد روان درمانگران و کسانی میخوره که کتاب های قبلی این نویسنده را خوندن. از نظر ترجمه، اگه این کتاب به زبان اصلیش که فکر میکنم آلمانی هست، خوانده بشه، تاثیر عمیقتری داره. حتی ورژن انگلیسی این کتاب بهتر از ترجمه فارسیش میتونه مفید باشه. منظور من به مترجم نیست، ایشون کارشون را خوب انجام دادن، منظور من این هست که فارسی زبان علم نیست و بیشتر زبان شعر و ادبیات هست.