(۳-۱۷-[۲۵]) این کتاب شامل دو قطعه ست، دریای نزدیک و تابستان الجزیره؛ در هر دوی اونها به پیوند انسان و طبیعت اشاره شده و انسان رو دعوت میکنه تا از زیبایی های زندگی لذت ببره، و تاکیدش بر اینه که خوشبختیِ فرازمینی وجود نداره. قطعه ی اول خیلی شاعرانه ست؛ ترجمه هم خیلی خوبه

درود بر شما، نویسندگان اندکی هستند که مانند الماس همیشه درخشان خواهند ماند.. بی‌بدیل، بی‌پایان و همواره ماندگار. آلبرکامو چنین است.

زیبا و دلنشین. به خصوص بخش دوم یعنی تابستان الجزیره.

عالی