نظرات کاربران درباره کتاب اعتراف

لئو تالستوی نویسنده شهیر روسی، وقتی که به اوج شهرت و ثروت می‌رسه دچار یاس فلسفی میشه و از خودش می‌پرسه "که چی؟". شروع می‌کنه به مطالعه جهانبینی‌های متفاوت و در این کتاب این سرگشتگی‌ها و تحقیقاتش رو با ما در میان میذاره. چقدر قلم تولستوی خارج از رمان هم عالی و ستودنیه و همچنین کتاب ترجمه عالی‌ای داره. خیلی از ما‌ها دچار پرسش‌های فلسفی در مورد معنای زندگی شدیم، بعضیامون به نتیجه رسیدیم، خیلیامون بیخیال شدیم و خیلیامون هم... این کتاب اگرچه نقدهای زیادی از لحاظ محتوا بهش وارده و میشه ساعتها در موردش بحث کرد اما در کل فارغ از نتیجه‌ای که خود تولستوی به آن رسیده، سوالات مهم و حیاتی‌ای رو برامون مطرح می‌کنه.

ایکاش می‌تونستم بگم کتاب خوبی برای من بود در ابتدا جالب به نظر می‌رسید و همه اش به این فکر بودم که آیا حرفی برای گفتن هم دارد که داشت ولی برای من کارگر نیفتاد با آقای تولستوی یک سفر رو در سیر افکار ایشون طی کردم و دیدگاه های ایشون در مراحل مختلف زندگی رو دیدم ولی انتها ی این سفر همان آغاز آن بود با این فرق که نویسنده دیدگاه متفاوتی نسبت به آنچه در ابتدا داشت دارد . من احتمال رو بر نادانی خودم میگذارم شاید این اثر خیلی خوب و روشنگر باشد و من نمی‌توانم به خواسته های خودم از مطالعه‌ی این اثر برسم.

فوق العاده اس. این زندگی نامه خودنوشت از دو جنبه مهمه: 1. اگر قصد خوندن آثار داستانی تولستوی به خصوص آناکارنینا و جنگ و صلح رو دارید، کمک زیادی به درک مضامین اونا میکنه. 2. اگر قصد خوندن آثار تولستوی رو ندارید هم این کتاب شما رو به خوبی با تکاپوهای طاقت فرسا و تحقیقات یک ذهن حقیقت جو و با نحوه فکر کردن و نحوه طرح پرسش های هستی شناسانه از سوی کسی که برخی اونو بزرگ ترین رمان نویس تاریخ دونستن آشنا میکنه.

واقعا لذت بردم. کتابی بود برای اثبات لزوم دین در زندگی اونم با قلم شیوای نویسنده حاذق روس تولستوی بزرگ. توصیه میکنم حتما کتابو مطالعه کنین به خصوص برای اون دسته از افراد که مثل خودم به بحران معنوی در زندگی دچار شده اند. واقعا دیدگاهمو به دیانت و زندگی که ارتباط تنگاتنگی با هم دارند عوض کرد. ممنون از وقتی که گذاشتید. یا حق

این کتاب را به پیشنهاد دکتر مجتبی شکوری خواندم و برای فهم آن قسمتهایی را بارها و بارها تکرار کردم. بسیار عالی و اثرگذار بود

دوگانگی نویسنده رو کاملا درک میکنم. این کتابو دوست داشتم چون حرف دلم رو میزد.

من این کتاب یک بار ترجمه جناب گلکار و صوتی راوی رضا عمرانی خوندم هر دو بار لذت بردم هر چند ترجمه نسخه صوتی جالب نبود ولی لازمه خواندن این کتاب. 🔥

سوالی که نویسنده مطرح می کنه ترغیب کننده تر از پاسخی است که بدان میدهد.من که از جوابش قانع نشدم.ولی سوالش بهانه ای شده تا در این زمینه بیشتر جستجو کنم.به همین خاطر مطالعه کتاب از نظر انگیزه بخشی مفید خواهد بود.

در این کتاب به بنیادی ترین سوال هر انسانی میپردازه که معنای زندگی چیه و رسالت ما در این زندگی چیه؟ شنیدم این ترجمه بهترین ترجمه بود و تجربه ای که داشتم هم بهم ثابت کرد. با اینکه یک اتوبیوگرافی بود ولی به شدن حذاب بود و گیرا.خیلی کتاب مهم و تاثیر گذاری بود.

کتاب جالبیه مخصوصا راجع به تحول ایمان در یک فرد شناخته شده و مشهور و متفکر

یکی از بهترین کتابها در مورد خود شناسی. تولستوی به صورتی عریان زندگی خودش و اوج و حضیض وضعیت عقاید و افکارش رو در این کتاب شرح میده. عمیقأ فلسفی و درجه یک. ترجمه هم مناسب بود

این کتاب در خاطرم میمونه

تولستوی در این کتاب، به یأس فلسفی‌ای که در بهترین دوران زندگی‌اش گریبان‌گیر او شد اعتراف می‌کند. «اعتراف» سیر تفکرات او از روی برگرداندن از دین، و سپس بازگشت دوباره به آن را برای خوانندگان شرح می‌دهد. چرا بخوانیم: - ترجمه روان - باعث می‌شود فکرکنید - استدلال‌های شیرین تولستوی - پاورقی‌های به‌جا - درک بهتر آثار دیگر تولستوی و تفکراتش حین نوشتن آن‌ها - حجم کم و تمام شدن کتاب در نهایتاً سه روز - با تولستوی همراه شویم تا پاسخ این سوال را برای شخص خودمان بیابیم: «آیا در زندگی من معنایی هست که با مرگم از بین نرود؟»

این کتاب برای یک تامل درونی درباره ی معنی زندگیمون خیلی موثره. اندیشیدنی ژرف برای دانستن کیستی خود

کتاب رو با این امید که حداقل دریچه ای هرچند کوچک به سمت معنا دهی به زندگی و جواب منطقی به سوالاتم شروع کردم اما فقط با سوالات بیشتری رها شدم. با اینکه لئو تولستوی چهار دسته که در مواجهه با پرسش های فلسفی اعم از اینکه معنای زندگی چیه مطرح میکنه که هر کدوم به طریقی از مواجهه با این پرسش فرار میکنن اما در نهایت برای اینکه از بی معنایی رهایی پیدا کنه مجبور میشه که دسته ای دیگه از خط مشی رو مطرح کنه که باز هم در نهایت دچار بی معنایی میشه و با شک هایی که تولستوی عنوان میکنه نمیشه معنایی پیدا کرد به شخصه بعد از توجیهاتش این سوال برام پیش اومد که بلاخره خدا که ما رو آفریده چه هدفی داشته یا اینکه گروهی از ما میرن بهشت و گروهی به جهنم بلاخره هدف از این موضوع چیه.با این حال کتاب رو حتما پیشنهاد میکنم.

دوستان ترجمه اش خوبه؟؟

به جرات میتونم بگم یکی از تاثیر گذارترین کتاب هایی بود که تا بحال خوندم.

کتابی جالب و خواندنی از نویسنده ای پخته

این کتاب رو حتما پیشنهاد می کنم. این کتاب اشاره به همان است که شهید مطهری فرمود: اضطراب مقدمه آرامش و شک مقدمه یقین است. یا سخن آلبر کامو که گفت : تنها یک سوال هست که چرا نباید خودکشی کرد؟! و همچنین تعبیر علامه جعفری که دنیا یک طرف معادله ای است که بدون دانستن آنطرف معادله حل شدنی نیست. (از کجا آمده ام آمدنم بهر چه بود به کجا می روم ...) تنها چیزی که به زندگی معنا می دهد دین است. تولستوی توی این کتاب اعتراف می‌کنه و زندگینامه فکری خودش رو میگه مثل کتاب اعترافات روسو

اکثره آدما در جستجوی آثاری هستن که بهشون انگیزه زیستن بده! چون حس می کنن نا امیدی, خیلی موضوع خطرناکی ی. در حالی ک هیچی اندازه ی امیدوار بودن مضر نیست. امید به فردای بهتر, درست بودن انتخابا, رسیدن به آرزوها و.. دقیقا همین به ظاهر انگیزه ها باعث میشه, از فهم و درک و درسه شرایط فعلی, ناکام بمونیم و هربار, با روبرو شدن با تضاده خواسته ها تا واقعیات, از قبل هم افسرده تر و وامونده تربشیم.. از این رو هست ک, درک و فهم آثاره این نویسنده و امثال ایشون, به کام خیلی ها خوش نمیاد. به اعتقاد من, تا قبل از سن رشد عقلانی و تجربه ی کافی,سمت چنین آثاری نرید چون, به ذهن نشخوارگرهای این چنینی,هیچ پستونک نشئه آوری نمیده.