کتاب فلسفه تنهایی

کتاب فلسفه تنهایی، اثری از لارس اسوندسن است که برای اولین بار در سال 2017 به چاپ رسید. این کتاب با بهره گرفتن از آخرین تحقیقات در فلسفه، روانشناسی و علوم اجتماعی، در انواع مختلف تنهایی چاوش می‌کند و عوامل اجتماعی را بررسی می‌کند که باعث می‌شود افراد به سوی تنهایی و انزوا حرکت کنند.

درباره کتاب فلسفه‌ی تنهایی

در کتاب فلسفه تنهایی اسوندسن، به موضوع اهمیت دوستی و عشق نگاهی می‌اندازد و به ما نشان می‌دهد که کیفیت زندگی، و سلامت روحی و جسمانی ما چگونه می تواند در اثر تنهایی دچار تغییر شود. در کتاب فلسفه تنهایی، به ما یادآوری می‌شود که تنهایی می‌تواند وجوه عمیقی از شخصیت و جایگاهمان در جهان را برای ما آشکار کند. او هم‌چنین در این کتاب بیان می‌کند که مشکل اصلی جامعه‌ی مدرن، همه‌گیر شدن تنهایی نیست بلکه کمبود «خلوت» در زندگی انسان‌ها است. پس از اینکه به این پژوهش مشغول شد مفهوم تنهایی برایش تغییر کرد و به مفهوم دیگری بدل شد که البته نتیجه‌اش را در این کتاب برای ما نوشته است. در حقیقت هرچند احساس تنهایی می‌تواند به مسئله‌اس جدی بدل شود که تاثیرات بسیاری بر زندگی افراد دارد، اما در عین حال تنهایی به خودی خود می‌تواند باعث شود تا به درک و دریافت جدیدی از جهان برسیم.

در کتاب فلسفه تنهایی لارس اسونسن درباره همه‌ی این مفاهیم صحبت می‌کند. او تنهایی و تفسیر غلطی را که از آن داشته است، این‌طور برای ما تعریف می‌کند که «تقریبآ هرآنچه گمان می‌بردم درباره تنهایی می‌دانم خلاف از آب درآمد. گمان می‌بردم مردها تنهاتر از زن‌ها هستند، گمان می‌بردم آدم‌هایی که احساس تنهایی می‌کنند منزوی‌تر از بقیه آدم‌ها هستند. فکر می‌کردم رسانه‌های اجتماعی چون جایگزین معاشرت‌های عادی شده‌اند آدم‌ها را تنهاتر کرده‌اند. و البته فکر می‌کردم احساس تنهایی را، با آنکه پدیده‌ای ذهنی است، در بستر محیط اجتماعی بهتر می‌توان درک کرد تا با پرداختن به خصلت‌های فردی. علاوه بر این، فکر می‌کردم این افزایش ربط مستقیمی به فردگرایی مدرن متأخر دارد و در جوامع فردگرا نرخ تنهایی بالاتر از جوامع جمع‌گرا است.»

با توجه به عنوان کتاب و شناختی که از این مجموعه کتاب‌ها سراغ داریم، طبیعی است که فکر کنیم کتاب فلسفه تنهایی یک کتاب فلسفی است! اما باید اشاره کنیم که این کتاب علاوه بر بررسی تنهایی از نگاه فلسفی، تنهایی را از بعد روانشناسی و جامعه‌شناسی هم بررسی می‌کند و حتی از ادبیات هم برای جا انداختن برخی موضوعات کمک می‌گیرد. به عنوان مثال به کتاب تهوع، برای روشن‌تر شدن موضوعات اشاره شده است. همچنین باید اشاره کنیم که زبان ساده کتاب و قلم بی‌نظیر نویسنده، خواندن و فهم کتاب را به‌شدت راحت کرده است.

چرا باید کتاب فلسفه تنهایی را مطالعه کنیم؟

این کتاب در زمینه فلسفه می‌تواند به بسیاری از سوالات اساسی فلسفی پاسخ دهد. این کتاب به روشن شدن شدن بسیاری از موضوعات مهم دنیا کمک می‌کند.

خواندن این کتاب را به چه کسی پیشنهاد می کنیم؟

فلسفه تنهایی اثری جالب و خواندنی است که به مخاطبان در شناخت این پدیده کمک می‌کند. علاقه‌مندان به مطالعات فلسفی و مطالعات مربوط به زندگی را به خواندن این کتاب دعوت می‌کنیم.

درباره لارس اسوندسن

لارس اسوندسن در سال 1970در نروژ متولد شد. او فیلسوفی نروژی و استاد دپارتمان فلسفه در دانشگاه برگن است. او نویسنده چندین کتاب و مقاله فلسفی است که در سراسر دنیا به ۲۲ زبان دنیا ترجمه شده‌اند.

از دیگر کتاب‌های او می‌توان به فلسفه ملال، فلسفه تر س، کار، فلسفه‌ی تنهایی اشاره کرد.

کتاب فلسفه ترس و فلسفه تنهایی را خشایار دیهیمی و کتاب‌کار را فرزانه سالمی از او به فارسی بازگردانده‌اند. همچنین کتاب فلسفه ملال را افشین خاکباز ترجمه کرده و نشر نو به چاپ رسانده‌‌است

فهرست کتاب فلسفه تنهایی

یادداشت مجموعه تجربه و هنر زندگی

مقدمه

فصل اول: جوهر تنهایی

فصل دوم: تنهایی به مثابه احساس

فصل سوم: چه کسانی تنها هستند؟

فصل چهارم: تنهایی و اعتماد

فصل پنجم: تنهایی، دوستی و عشق

فصل ششم: فردگرایی و تنهایی

فصل هفتم: انزوا

فصل هشتم: تنهایی و مسئولیت

بخش‌هایی از کتاب فلسفه تنهایی

از تنهایی تعاریف گوناگونی به‌دست داده‌اند، اما یک چیز در همه این تعاریف مشترک است: حس درد یا اندوه از جدا یا تنها ماندن و احساس عدم نزدیکی به دیگران. اکثر تعاریف گونه‌هایی از همین ویژگی‌های اساسی هستند. اما در چنین تعاریفی گفته نمی‌شود که احساس تنهایی علتی درونی دارد یا بیرونی و آیا این احساس ناشی از سرشت خود فرد است یا محصول شرایطی که در آن زندگی می‌کند. در نقطه مقابل هم، هیچ فایده‌ای ندارد که از تنهایی تعریفی براساس فقدان حمایت اجتماعی و این‌قبیل چیزها به‌دست داده شود، چون خیلی‌ها هستند که از حمایت اجتماعی لازم، یا همان درکی که ما از آن داریم، برخوردارند، اما از تنهایی مزمنی رنج می‌برند. از طرف دیگر، عده زیادی هستند که از حمایت اجتماعی کافی بهره‌ای ندارند ولی درعین‌حال گرفتار تنهایی هم نیستند. بله، رابطه‌ای آماری میان حمایت اجتماعی و تنهایی برقرار هست، اما این رابطه‌ای ضروری نیست، و بنابراین باید از تنهایی تعریفی مبتنی بر تجربه‌ای ذهنی به‌دست داد و نه مبتنی بر متغیرهای عینی نظیر فقدان حمایت اجتماعی و غیره.