دانلود و خرید کتاب صوتی سفر شرق

کتاب صوتی سفر شرق نوشتهٔ هرمان هسه و ترجمهٔ سروش حبیبی است. گویندگی این کتاب صوتی را رضا عمرانی انجام داده و انتشارات ماه آوا آن را منتشر کرده است؛ کتابی حاوی یک رمان عرفانی و خیال‌انگیز.

درباره کتاب صوتی سفر شرق

کتاب صوتی سفر شرق (Die Morgenlandfahrt) که آن را رمانی عرفانی، عجیب و خیال‌انگیز دانسته‌اند، به بیان و واکاوی ظرایف روح انسان می‌پردازد و در پی بازنمایی کمال مطلوب انسان است. این اثر صوتی ادراک تازه‌ای را از زندگی به دست مخاطبش می‌دهد. این رمان روایت سفری روحانی است که اندیشه و روحیات تیره‌وتار ‌و عواطف و احساسات خدشه‌دار راوی اول‌شخص را نمایان می‌کند. این راوی به‌دنبال روزنه‌ای از نور و آرامش درونی می‌گردد. او با نام مستعار «ه. ه» (HH)، پس از جنگ جهانی اول برای فرار از توهمات و پوچی‌ها و فشار روحی ناشی از جنگ، به سفری ذهنی و روحانی روی می‌آورد که سیر و سلوکی ناموفق و نیمه‌کاره خواهد ماند. در این روایت، همواره شاهد تعارضی آشکار میان دو قطب متضاد وجود راوی خواهید بود که از سویی دغدغهٔ رسیدن به یقین را دارد و از سوی دیگر ناباوری و تردید نسبت به تمام مسائل پیرامونش او را می‌آزارد. هرمان هسه در این کتاب صوتی نشان داده است که در طریق حقیقت، بی‌هدف و بدون راهنما نمی‌توان به مقصود رسید و هر کوششی بی‌حاصل خواهد بود. کتاب صوتی «سفر به شرق» را عجیب‌ترین و خیال‌انگیزترین رمان هرمان هسه می‌دانند که از عالم واقع به دنیای خیال می‌رود و ظرایف روح انسان را بیان می‌کند. رمان صوتی سفر شرق اولین‌بار در آلمان و در سال ۱۹۳۲ میلادی به زبان اصلی‌اش منتشر شد.

شنیدن کتاب صوتی سفر شرق را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب صوتی را به دوستداران ادبیات داستانی معاصر آلمان - سوئیس و قالب رمان عرفانی پیشنهاد می‌کنیم.

درباره هرمان هسه

هِرمان هِسِه در ۲ ژوئیهٔ ۱۸۷۷ به دنیا آمد و در ۹ اوت ۱۹۶۲ میلادی درگذشت. او ادیب، نویسنده و نقاش آلمانی - سوئیسی و برندهٔ جایزهٔ نوبل در سال ۱۹۴۶ در حوزهٔ ادبیات بود. از کتاب‌های مشهور او می‌توان به «دمیان»، «گرگ بیابان» و «سیذارتا » اشاره کرد. از ویژگی‌های آثار او می‌توان به زبان ساده و بهره‌گیری از فلسفهٔ هندی اشاره کرد؛ همچنین گرایش به رومانتیسم و طبیعت‌گرایی از نمودهای چشمگیر آثار قدیمی‌تر هرمان هسه هستند. این سبک در یکی از اولین رمان‌های او به نام «پیتر کامنسیند» که با استقبال بی‌نظیری روبه‌رو شد، به چشم می‌خورد. هرمان هسه به‌طور جدی به مشکلات انسان‌ها و روابط بین آ‌ن‌ها و همچنین نقش هنرمند در جامعه پرداخته و در رمان‌های «گرترود» و «رُسهالده» این معضل را به‌شیوه‌ای هنرمندانه‌ای مطرح می‌کند. او پس از آشنایی با آثار زیگموند فروید و یونگ دریافت که هر یک از فرارهای دیوانه‌وار و فزاینده‌اش در فاصلهٔ سال‌های ۱۹۰۴ تا ۱۹۱۴ میلادی، در واقع فرار از خویشتن بوده‌ است؛ بازتاب دردها و رنج‌های درونی‌اش در دنیای بیرون و نوشته‌هایش نیز قرینه‌سازی‌ای از خویشتنِ خویش بوده‌ است.

درباره سروش حبیبی

سروش حبیبی در ۷ خرداد ۱۳۱۲ در تهران به دنیا آمد. او مترجم معاصر ایرانی است که ده‌ها کتاب از زبان‌های فرانسه، روسی، آلمانی و انگلیسی را به فارسی برگردانده است. حبیبی تحصیلات دبیرستانی خود را در تهران و در دبیرستان «فیروز بهرام» به پایان رساند. او از سال ۱۳۲۹ در مدرسۀ عالی پست و تلگراف ادامه تحصیل داد و سپس به خدمت وزارت پست، تلگراف و تلفن درآمد. در سال ۱۳۳۹ برای ادامۀ تحصیل به دانشکده فنی دارمشتات در آلمان رفت و ۳ سال به تحصیل در رشتۀ الکترونیک و همچنین یادگیری زبان آلمانی پرداخت. این مترجم ایرانی، سپس، در وزارت پست و تلگراف، رئیس دروس دانشکدۀ مخابرات شد و در تغییر برنامه و تبدیل آن به دانشگاه مخابرات سهم عمده‌ای داشت. از او به‌عنوان مجری طرح تشکیل مرکز تحقیقات مخابرات نیز یاد می‌شود. فعالیت سروش حبیبی در زمینۀ ترجمه، از همکاری منظم او با مجلهٔ سخن آغاز شد. او طی بیش از ۴ دهه فعالیت خود در عرصهٔ ترجمهٔ آثار ادبی، دریچۀ تازه‌ای به روی خوانندگان ایرانی گشود. آشنایی فارسی‌زبانان با نویسندگانی چون رومن گاری، آلخو کارپانتیه و الیاس کانتی از راه ترجمه‌های او بوده است. اثر نویسندۀ مشهور روسی، واسیلی گرُسمان، با عنوان «پیکار با سرنوشت» یکی از برجسته‌ترین ترجمه‌های سروش حبیبی است.

از دیگر آثار ترجمه‌شدۀ این مترجم می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

«گل‌های معرفت» (اریک امانوئل اشمیت)، «ژرمینال» (امیل زولا)، «زمین انسان‌ها» (آنتوان دو سنت اگزوپری)، «دایی وانیا» (آنتون چخوف)، «بیابان» (آنتون چخوف)، «میدان ایتالیا» (آنتونیو تابوکی)، «شب‌های هند» (آنتونیو تابوکی)، «پرتغال و دیکتاتور آن» (آنتونیو دو فیگردو)، «ما مردم (داستان آمریکا)» (لئو هیوبرمن)، «هائیتی و دیکتاتور آن» (برنارد دیدریش و آل برت)، «تاریخ اجتماعی سیاهان آمریکا» (بنجامین براولی)، «قرن روشنفکری» (آلخو کارپانتیه)، «بیابان تاتارها» (دینو بوتزاتی)، «خداحافظ گاری کوپر» (رومن گاری)، «سگ سفید» (رومن گاری)، «نیروی پیام» (ژان لویی سروان شرایبر)، «طبل حلبی» (گونتر گراس)، «جنگ و صلح» (لئو تولستوی)، «آناکارنینا» (لئو تولستوی)،«پدر سرگی» (لئو تولستوی)،«مرگ ایوان ایلیچ» (لئو تولستوی)،«ژان دو فلورت و دختر چشمه» (مارسل پانیول)، «ارباب‌ها» (ماریانو آزوئلا)، «روزنامه مقاومت» (میکیس تئودوراکیس)، «چشمان بازمانده در گور» (میگل آنخل آستوریاس)،«هنر و اجتماع» (هربرت رید)، «هنر امروز» (هربرت رید)، «ژاپن» (هرمان کان)، «نارتسیس و گلدموند» (هرمان هسه)، «سیدارتها» (هرمان هسه)، «داستان دوست من» (هرمان هسه)، «گورزاد و دیگر قصه‌ها» (هرمان هسه)، «سفر شرق» (هرمان هسه)،«قصه‌ها» (هرمان هسه)، «زندگی و سرنوشت» (واسیلی گروسمان)، «ابلوموف» (ایوان گنچاروف)، «کیفر آتش (برج بابل)» (الیاس کانتی)، «ابله» (داستایوسکی)، «قمارباز» (داستایوسکی)، «شیاطین» (داستایوسکی)، «شبهای روشن» (داستایوسکی)،«همزاد» (داستایوفسکی)، «بانوی میزبان» (داستایوسکی)، «موش‌ها و آدم‌ها» (جان اشتاین بک)، «زنگبار یا دلیل آخر» (آلفرد آندرش)، «مروارید» (جان اشتاین بک)، «سعادت زناشویی» (لئو تولستوی)، «رستاخیز» (لئو تولستوی) و «شیطان» (لئو تولستوی).

اعتماد خوانندگان ایرانی به شیوهٔ ترجمهٔ او چنان است که هر یک از ترجمه‌های تازهٔ او از آثار نویسندگان مشهوری چون داستایوسکی که سال‌ها پیش به فارسی ترجمه شده بوده‌اند با استقبال خوانندگان آثار ادبی روبه‌رو می‌شود. سروش حبیبی در سال ۱۳۵۶ به آمریکا رفت. او از سال ۱۳۵۸ در فرانسه ساکن است.

بخشی از کتاب صوتی سفر شرق

«چه شادمان گشتم که درست به هنگام دخول در حلقه به فیض یکی از روشن‌ذهنی‌هایی دست یافتم که ما نوآموزان را به تجربه‌ی آن نوید می‌دهند. بدین‌معنی که به پیروی از رهنمودهای مشایخ سلک تازه به یکی از صفوف ده‌نفری پیوسته بودم که همه‌جا در سرزمین ما در راه بودند تا به قافله‌ی اصلی برسند که به زودی یکی از اسرار سفر به وضع مقنعی بر من آشکار گردید. دریافتم که به راستی در سیری به سوی کعبه‌ی شرق گام نهاده‌ام که به ظاهر سفری خاص و یک‌باره است، اما به راستی و به مفهوم عمیق سیری است که به سفر من و به زمان حال تمام نمی‌شود، بلکه این کاروان معتقدان و مشتاقان به سوی شرق و کعبه‌ی نور، پیوسته و جاوید روان و از آغاز زمان و طی قرون رو به سرچشمه‌ی عشق و کرامات در راه بوده است. و هریک از ما برادران و گروه‌های رهروان و سراسر سپاه ما و بسیج عظیم ما فقط به منزله‌ی موجی از جریان جاوید ارواح و خیزی از تلاش ابدی و پراشتیاق اندیشه‌ها به سوی مبدأ و زادگاه خود در شرق است. این معرفت همچون پرتویی وجودم را فراگرفت و کلامی را در دلم بیدار کرد که طی سال نوآموزی آموخته و پیوسته سخت گرامی داشته بودم و آن سخن از نووالیس شاعر بود: «این شتاب ما به کجاست؟ خود به سوی خانه‌ی ماست.» گروه ما راه خود را آغاز کرد و به زودی به‌کرات با گروه‌های دیگر مواجه می‌شدیم و احساس اتحاد و همگامی به سوی هدفی مشترک ما را بیش و بیش سرشار و شیرین‌کام می‌داشت. به احترام قواعد موضوع همچون زائران می‌زیستیم و هیچ‌یک از نهادهایی را که از جهان شیفته‌ی شمار و زمان و خواسته سرچشمه می‌گیرد و زندگی را از عصاره‌اش تهی می‌سازد، به کار نمی‌بردیم و از آن جمله بودند ماشین‌ها همچون راه‌آهن و ساعت و امثال آن‌ها.»