کتاب آقای مرسدس

کتاب آقای مرسدس اثری از استفن کینگ با ترجمه سعید دوج است. این کتاب جلد اول از سه گانه بیل هادجز است که روایتی از یک کارآگاه بازنشسته و ماجراجویی‌های او و دوستانش برای دستگیر کردن یک قاتل روانی است. 

آقای مرسدس از کتاب‌های پرفروش سال ۲۰۱۴ است و یک سال بعد موفق شد تا جایزه ادگار آلن پو را از آن خود کند. 

درباره کتاب آقای مرسدس

آقای مرسدس جلد اول از سه گانه بیل هادجز است. داستانی جذاب و پر از معما که خواننده‌اش را به دل تعلیقی دوست‌داشتنی می‌برد و ماجراهایی را برای او رقم می‌زند که هیجانش آدرنالین خون را بالا می‌برد!

در داستان با کارآگاهی بازنشسته روبه‌رو می‌شویم. زندگی او بدون هیجان و بدون هیچ اتفاق هیجان‌انگیزی جلو می‌رود، این بی هیجانی و رخوت را می‌شود از همه‌جای زندگی او، حتی اندامش که روز به روز بزرگ‌تر می‌شود، دید. او که به دنبال چیزی می‌گردد که زندگی‌اش را تغییر دهد و از یکنواختی در آورد، به یاد یک پرونده قدیمی می‌افتد. پرونده‌ای که در دست یکی از همکارانش بود و ناتمام باقی ماند. دستگیری یک قاتل روانی قطعا می‌تواند به اندازه کافی هیجان‌انگیز باشد و زندگی او را تغییر دهد!

خوانندگان گودریدز این کتاب را بهترین کتاب معمایی سال ۲۰۱۴ می‌دانند. 

کتاب آقای مرسدس را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم 

آقای مرسدس داستانی جذاب و هیجان‌انگیز است که توجه تمام دوست‌داران کتاب‌های ژانر جنایی، معمایی و وحشت را به خود جلب می‌کند.

درباره استیفن کینگ

استفن اِدْوین کینْگ در سال ۱۹۴۷ میلادی در پورت لند ماین متولد شد. زندگی او در از دوران کودکی به دلیل اختلافات خانوادگی، آشفته بود و روزی پدرش به بهانه خرید سیگار از خانه خارج شد و آن‌ها را برای همیشه ترک کرد. اسفتن از همان دوران جوانی به نوشتن علاقه‌مند شد و داستان‌هایش را به دوستان و همکلاسی‌هایش می‌فروخت. روزی با مجله‌ها و داستان‌های ترسناکی که خاله‌اش می‌خواند آشنا شد و به این ترتیب، به نوشتن در ژانر وحشت علاقه‌مند شد.

استفن کینگ با نوشتن کتاب کف شیشه‌ای موفق و معروف شد. او همچنین در فعالیت‌های سیاسی و دانشجویی فعال بود و یکی از مخالفان جنگ ویتنام بود. او مدتی را هم در یک کارخانه تولید مواد شوینده کار کرد. 

ترس‌های شبانگاهی، ارواح تسخیرشده و شیطانی، بیماران روانی خودآزار و دگرآزار ساختار اصلی اکثر داستان‌های استفن کینگ را تشکیل می‌دهند. او همچنین یکی از نویسندگانی است که کتاب‌هایش به فیلم تبدیل شده‌اند و از میان آن‌ها می‌توان به مسیر سبز، درخشش، منطقه مرده و رهایی از شاوشنگ، کری و کریستین اشاره کرد. 

بخشی از کتاب آقای مرسدس

کارآگاه هاجز عزیز

امیدوارم از این که از سِمِت شما استفاده می‌کنم از دستم ناراحت نشوید هرچند که شش ماه است که بازنشسته شده‌اید. من احساس می‌کنم که اگر قضات نالایق، سیاستمداران رشوه‌خوار و فرمانده‌هان احمق ارتشی می‌توانند سِمتشان را بعد از بازنشستگی نگه دارند، این باید برای یکی از افسران پلیس شایسته در تاریخ شهر هم حفظ سمت باید صدق کند.

پس می‌شود کارآگاه هاجز!

آقا (سِمتِ دیگری که لایق شما است، نشان شوالیه و اسلحه می‌باشد) من به چندین دلیل این نامه را می‌نویسم اما باید این نامه را با تبریک به خاطر سال‌های خدمت شما آغاز کنم. شما بیست و هفت سال به عنوان کارآگاه و سرجمع چهل سال خدمت در نیروی پلیس بودید. من چند مراسم بازنشستگی در تلویزیون دیدم (کانال عمومی شماره ۲، یک دلیل برای نادیده گرفتن توسط خیلی‌ها) و اتفاقی فهمیدم که شب بعد یک جشن در هتل رِین‌تری کنار فرودگاه برپا است.

شرط می‌بندم که آن یک مراسم بازنشستگی واقعی است!

من مسلماً در چنین مراسمس شرکت نکردم اما برنامه‌های پلیسی زیادی در تلویزیون تماشا کردم و در حالی که مطمئن هستم خیلی از آن‌ها یک تصویر افسانه‌اای از سرنوشت پلیس به نمایش می‌گذارند چندین شبکه هستند که مراسم بازنشستگی وقفعی را نشان می‌دهند (ان‌وای‌پی‌دی بلو، هومیساید وایر و غیره و غیره) و من دوست دارم فکر کنم که اینها تصویر دقیقی از چگونگی «تودیع» یک دارنده نشان شوالیه و اسلحه را به همکارانش به نمایش می‌گذارند. من در دو کتاب جوزف وامباگ محل وقوع جشن‌های بازنشستگی را مطالعه کردم و آن‌ها هم مشابه هستند. آن نویسنده باید بداند، چون او هم مثل تو یک کارآگاهِ بازنشسته است.

تصور می‌کنم بادکنک‌ها از سقف آویزان باشند، یک عالمه نوشیدنی، یک عالمه گفت‌وگوی رکیک، یک عالمه خاطره از دوران قدیم و پرونده‌های قدیمی. احتمالاً موسیقی بلند و شاد هم وجود دارد و احتمالاَ یکی دو زن که در حال تکان دادن دم‌های پر شکل‌شان هستند. احتمالاً سخنرانی‌هایی هم وجود دارد که خیلی خنده‌دارتر و خیلی واقعی‌تر از مراسم آدم‌های خوش‌ظاهر و توخالی است.