کتاب ابرقورباغه و پای عسلی

ابرقورباغه و پای عسلی مجموعه‌ای از داستان های کوتاه و بلند نویسنده سرشناس ژاپنی و نابغه ادبیات ژاپن، هاروکی موراکامی است. ادبیات ژاپن غافلگیرکننده ‌است. به سادگی و با ظرافتی فریبنده آغاز می‌شود، به آرامی با آن پیش می‌روی و آنگاه ناگهان خود را در ژرفای دریایی از مفاهیم عمیق می‌یابی.

 درباره کتاب ابرقورباغه و پای عسلی

 مجموعه‌ی ابرقورباغه و پای عسلی از دو مجموعه داستان موراکامی انتخاب شده است. داستان‌های انتخاب شده کم و بیش با یکدیگر مرتبط اند. این ارتباط در فضا و نمادپردازی و استعاره‌های داستان‌ها دیده می‌شود. علاوه بر این، میزان جذابیت هر یک از آنها برای مترجم در انتخاب او دخیل بوده است. این مجموعه، مجموعه‌ای اعجاب‌انگیز و غافلگیرکننده از انزوا و عشق و گریز و جستجوهای موراکامی است. چیزی که او می‌نویسد متعلق به دنیای امروز ماست، دنیای وامانده بین فرهنگ‌ها. به‌همین خاطر می‌توان چنان با قهرمان‌های داستان‌هایش هم‌ذات پنداری کرد که انگار از سرزمین اسرارآمیزی آمده‌اند که همه‌ ما مدتی در آن زیسته ایم!

موراکامی یک نویسنده استثنایی است و اتفاقات استثنایی هم برای قهرمانان داستان​ هایش رخ می​‌دهد... او درد مشترک قلب و فکر معاصر را جذب می​ کند.به نظر مترجم کتاب، فرحناز حائری، او نویسنده‌​ای اصیل است و در​عین​ حال میراث​‌دار فرانتس کافکا چراکه به​ نظر می​‌رسد هوشمندی شناخت واقعی کافکا را داشته است.

 خواندن کتاب ابرقورباغه و پای عسلی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

 اگر آثار موراکامی را خوانده و از آنها لذت برده‌اید، با خواندن این مجموعه لذتی مضاعف را به خود هدیه دهید.

درباره هاروکی موراکامی

هاروکی موراکامی در دوازدهم  ژانویه ۱۹۴۹ در شهر کیوتو به دنیا آمد. او تنها فرزند خانواده‌ بود. پدرش پسر یک کشیش بودایی و مادرش دختر یک بازرگان از اوزاکا بود و هر دوی آن‌ها ادبیات ژاپنی درس می‌دادند. هاروکی از دوران کودکی، تحت تأثیر فرهنگ غرب و همچنین موسیقی و ادبیات روسیه بود. دوران کودکی را با خواندن آثار نویسندگان اروپایی و آمریکایی مانند فرانتس کافکا، گوستاو فلوبر، چارلز دیکنز، کورت وونه‌گات، فیودور داستایوفسکی، ریچارد براتیگان و جک کرواک گذراند و همین تأثیرات غربی باعث شد موراکامی از نویسندگان ژاپنی متمایز شود.

او در سال ۱۹۶۸ به دانشگاه هنرهای نمایشی واسدا رفت و مدتی بعد با همسرش یوکو ازدواج کرد. آن‌ها دانشجو بودند و پول زیادی برای گذراندن زندگی نداشتند. به گفته خودش در اوایل ازدواج، زندگی سختی داشتند و هردو کار می‌کردند. سه سال بعد از ازدواجشان، توانستند با پس‌انداز و قرض یک کلوپ جاز درکوکوبونجی توکیو بزنند که با همسرش آنجا را اداره می‌کردند.

موراکامی در بیست و نه سالگی نوشتن داستان را آغاز کرد. خودش می‌گوید: «من قبل از آن چیزی ننوشته بودم و یک شخص معمولی بودم، یک باشگاه جاز داشتم و هیچ نوشته‌ای خلق نکرده بودم.» ایده نوشتن اولین رمانش به نام «به آواز باد گوش بسپار» در سال ۱۹۷۹، زمانی به او الهام شد که در حال تماشای یک بازی بیس‌بال بود، در همان سال این رمان منتشر و برنده جایزه نویسنده جدید گونزو شد. این پیروزی ابتدایی  او را تشویق کرد تا به نوشتنش ادامه دهد.

موراکامی در سال ۱۹۸۱ کلوپ جازش را فروخت و نویسندگی را به صورت حرفه‌ای دنبال کرد . در سی و سه سالگی، رمان تعقیب گوسفند وحشی رامنتشر کرد که در همان سال جایزه ادبی نوما را از ان خود کرد. سه سال بعد هم ، کتاب سرزمین عجایب و پایان جهانش جایزه جونیچی را برایش به ارمغان آورد.