کتاب غاب؛ نامه هایی به کرت کوبین
معرفی کتاب غاب؛ نامه هایی به کرت کوبین
غاب؛ نامههایی به کرت کوبین اثر از زکریا قائمی نوسنده رمان تحسین شده تجریش داستان مردی را نوشته که در خیابانها پرسه میزند. می چرخد و موسیقی گوش میکند و با جهان در حال دیالوگ است.
خلاصه کتاب غاب؛ نامههایی به کرت کوبین
یک مرد عاصی مسافرکش که از پرسهزنیهایش لذت میبرد. روزی در ماشینش با زن جوانی آشنا میشود. زن به او اعتماد میکند و مشتری دائمی او میشود. این راننده تاکسی شیفته موسیقی، ادبیات و فلسفه در گفت گوهایی که با زن مسافر دارد، با این اتفاق شروع به بازیافتن خودش میکند و میفهمد که فرارکردن از گذشته کار راحتی نیست.
زکریا قائمی در رمان غاب؛ نامههایی به کرت کوبین، آدمهایی را تصویر کرده که از تنهایی زیاد خود را پشت نقاب گفتوگو و نگاه مردد به جهان پنهان میکنند اما موجی شبیه به جنون ناگهان آنها را وادار میکند تا از پشت نقاب خود بیرون بیایند و دست به کاری برای تغییر روزگارشان بزنند.
کتاب غاب؛ نامههایی به کرت کوبین برای چه کسانی مناسب است
این اثر برای علاقهمندان به ادبیات داستانی به ویژه علاقهمندان به رمانهایی با مضامین تنهایی انسان معاصر بسیار جذاب است.
جملاتی از کتاب غاب؛ نامههایی به کرت کوبین
فکر کردم من هم زنم، مردی دارم که دوستش دارم و میخواهم کسی ازم بپرسد که چرا دیگر حالمان خوب نیست. ولی راستش من زیاد از این حرفها بلد نیستم. نمیدانم چهطور باید کسی را، جوری که بهاش برنخورد، وادار کنی چیزی بگوید که دلش میخواهد و نمیخواهد. آن وقت بود که دلم خواست کاش کمی از چیزی که تو داشتی، و هنوز بعضیها خیلی کمش را دارند، میداشتم و با خیال راحت، ازش دربارهی مردی که نمیشناختم آن سلامِ بیجواب هم که دیدار به حساب نمیآمد میپرسیدم «چه بلایی سرِ آقای فریدون آمده؟
حجم
۹۱٫۵ کیلوبایت
سال انتشار
۱۳۹۶
تعداد صفحهها
۹۷ صفحه
حجم
۹۱٫۵ کیلوبایت
سال انتشار
۱۳۹۶
تعداد صفحهها
۹۷ صفحه
نظرات کاربران
دیالوگهایی که هیچگاه شکل نمیگیرند، یا هنوز به وقوع نپیوسته تمام میشوند. چون زندگی اصلا گفتگوی دوطرفه نیست، یک مونولوگ است، کسی جایی فریاد میزند به من تجاوز کن، و تو نمیتوانی مانعش شوی، و کسی جایی میآید و به
مردی که تنهاست، روزها میخوابه و شبها تا صبح مشغول مسافرکشیه و از همهی آدمها دور شده تا ارتباطش با گذشته و دردهاش قطع بشه؛ اما خودش هم میدونه که این ممکن نیست و دلتنگ مادرداشتنه (به نظر من مادر
کتاب معمولی ایه اما جالبم هست، سبک خاص خودش رو داره... بخاطر ارادتم به کرت کوبین این کتاب رو خوندم 😀
کتاب بدی نبود ولی حقیقتا من زیاد از داستانش و مکالمات شخصیت ها خوشم نیومد. مکالمات غیرمعمولی و استفاده بی دلیل از اسم هنرمندان مشهور. میتونست خیلی بهتر باشه.