کتاب سرهنگ کسی ندارد برایش نامه بنویسد

سرهنگ گمنام و پیشکوست «آخرین جنگ داخلی» با همسرش که به بیماری آسم مبتلاست، در خانه‌ای با سقف پوشالی و دیوارهای آهکی پوسیده شده زندگی می‌کند.

او بیست و پنج سال را به انتظار واهی برای تصویب رسمی بازنشستگی‌اش می‌گذراند که به او تعلق ندارد و تحقیر و فراموش شده و در فقر و تنگدستی زندگی می‌کند.

مدرک او برای اعطای مستمری بازنشستگی، رسیدی است که از سرهنگ «آئورلیانو بوئندنا»، فرمانده کل نیروهای انقلابی در سواحل اقیانوس اطلس،گرفته است.

سرهنگ به عنوان خزانه‌دار انقلاب در ناحیه «ماکوندو» در سفری طولانی، وجوهات جنگی را به فرمانده رسانده بود و از او رسید گرفته بود. این مدرک امیدی را در دل او به وجود می‌آورد که باز منتظر بماند تا نامه‌ای به او برسد و مستمری بازنشستگی‌اش را دریافت دارد.

درباره نویسنده کتاب

گابریل گارسیا مارکز، نویسنده‌ای که نامش با رئالیسم جادویی عجین شده، در سال ۱۹۲۷ در کلمبیا چشم به جهان گشود. او در جوانی به تحصیل حقوق پرداخت اما خیلی زود روزنامه‌نگاری را برگزید و از همین مسیر به دنیای ادبیات راه یافت. شهرت جهانی مارکز با انتشار صدسال تنهایی آغاز شد؛ اثری که با ترکیب واقعیت و خیال، داستان خانواده بوئندیا را روایت می‌کند و به‌سرعت به عنوان شاهکار قرن بیستم شناخته شد. این رمان در کنار تأثیر فرهنگی‌اش، ادبیات آمریکای لاتین را به جهان معرفی کرد. مارکز در ادامه آثاری چون عشق سال‌های وبا، پاییز پدرسالار و ژنرال در هزارتوی خود را نوشت. او در کنار رمان‌نویسی، علاقه زیادی به روزنامه‌نگاری داشت و کتاب گزارش یک آدم‌ربایی شاهدی بر این وجه از کارنامه‌اش است. در سال ۱۹۸۲ جایزه نوبل ادبیات به او تعلق گرفت و در ۲۰۱۴ درگذشت.