دانلود و خرید کتاب صوتی خاطرات کودکی

کتاب صوتی خاطرات کودکی نوشتهٔ ژوزه ساراماگو و ترجمهٔ ساینا حبیب [سائنا حبیب] است. گویندگی این کتاب صوتی را افشین اعتماد انجام داده و انتشارات کتابسرای نیک آن را منتشر کرده است؛ کتابی حاوی یک ناداستان در قالب خاطرات کودکی یک داستان‌نویس.

درباره کتاب صوتی خاطرات کودکی

کتاب صوتی خاطرات کودکی با نام اصلی «As pequenas memorias»، نگاه یک نویسنده در دوران بزرگسالی به کودکیِ خود است. در این اثر صوتی می‌توان رد پای خلق برخی از کتاب‌های ژوزه ساراماگو را مشاهده کرد. او در خاطرات دوران کودکی‌اش به ماجراهایی دربارهٔ دوستانش، خانواده‌اش، تحصیلات و همچنین شیطنت‌هایی که در دوران کودکی داشته اشاره کرده است. این اثر صوتی، نثری محاوره‌ای دارد و داستان تودرتوی آن که مدام میان خانهٔ روستایی و خانهٔ نویسنده در لیبسون در رفت‌وآمد است، بسیار جذاب و شنیدنی توصیف شده است. با این ناداستان از یک داستان‌نویس همراه شوید.

در یک تقسیم‌بندی می‌توان ادبیات را به دو گونهٔ داستانی و غیرداستانی تقسیم کرد. ناداستان (nonfiction) معمولاً به مجموعه نوشته‌هایی که باید جزو ادبیات غیرداستانی قرار بگیرد، اطلاق می‌شود. در این گونه، نویسنده با نیت خیر، برای توسعهٔ حقیقت، تشریح وقایع، معرفی اشخاص یا ارائهٔ اطلاعات و به‌دلایلی دیگر شروع به نوشتن می‌کند. در مقابل، در نوشته‌های غیرواقعیت‌محور (داستان)، خالق اثر صریحاً یا تلویحاً از واقعیت سر باز می‌زند و این گونه به‌عنوان ادبیات داستانی (غیرواقعیت‌محور) طبقه‌بندی می‌شود. هدف ادبیات غیرداستانی تعلیم هم‌نوعان است (البته نه به‌معنای آموزش کلاسیک و کاملاً علمی و تخصصی که عاری از ملاحظات زیباشناختی است)؛ همچنین تغییر و اصلاح نگرش، رشد افکار، ترغیب یا بیان تجارب و واقعیات از طریق مکاشفهٔ مبتنی بر واقعیت، از هدف‌های دیگر ناداستان‌نویسی است. ژانر ادبیات غیرداستانی به مضمون‌های بی‌شماری می‌پردازد و فرم‌های گوناگونی دارد. انواع ادبی غیرداستانی می‌تواند شامل این‌ها باشند: جستارها، زندگی‌نامه‌ها، کتاب‌های تاریخی، کتاب‌های علمی - آموزشی، گزارش‌های ویژه، یادداشت‌ها، گفت‌وگوها، یادداشت‌های روزانه، سفرنامه‌ها، نامه‌ها، سندها، خاطره‌ها و نقدهای ادبی.

شنیدن کتاب صوتی خاطرات کودکی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب صوتی را به دوستداران ناداستان و قالب خاطرات دوران کودکی یک نویسنده پیشنهاد می‌کنیم.

درباره ژوزه ساراماگو

ژوزه ساراماگو در سال ۱۹۲۲ به دنیا آمد. او نویسندهٔ نامدار پرتغالی و برندهٔ جایزه نوبل ادبیات در سال ۱۹۹۸ است. او از سال ۱۹۶۹ به حزب کمونیست پرتغال پیوست و همچنان به آرمان‌های آن وفادار بود، اما هیچ‌گاه ادبیات را به خدمت ایدئولوژی در نیاورد. منتقدان ادبی او را پیرو سبک ادبی رئالیسم جادویی می‌دانند، اما او خود را ادامه‌دهندهٔ ادبیات اروپا و تأثیرپذیری خود را بیشتر از نویسنده‌هایی همچون گوگول و سروانتس می‌داند. منحصربه‌فردترین ویژگی آثار ساراماگو را می‌توان عدم کاربرد نشانگان سجاوندی به‌صورت متداول و استفاده از جملات بسیار طولانی دانست. او از میان علائم نگارشی، فقط از نقطه و ویرگول استفاده می‌کند و از سایر علامت‌ها که مثلاً جملهٔ سؤالی را مشخص می‌کند یا آن را در گیومه می‌گذارد و… می‌پرهیزد. این نویسنده گفت‌وگوهای شخصیت‌های داستان‌هایش را پشت سر هم می‌نویسد و مشخص نمی‌کند که کدام جمله را چه کسی گفته است. او به‌ندرت یک پاراگراف را تمام می‌کند. فیلم «دشمن» به کارگردانی دنیس ویلنیو، یک اقتباس ادبی از رمان «همزاد» (۲۰۰۴) نوشتهٔ ساراماگو است. فیلم سینمایی «کوری» نیز با بازی مارک رافلو از رمان کوری اقتباس شده است. عنوان برخی از کتاب‌های ساراماگو را در فهرست زیر ببینید: کوری، کنتاوروس، آناخوسیفا (بالتازار و بلموندا)، در ستایش مرگ، بینایی، تاریخ محاصره لیسبون، همه نام‌ها، همزاد، مرد تکثیر شده، بلم سنگی و... . ژوزه ساراماگو در سال ۲۰۱۰ درگذشت.

بخشی از کتاب صوتی خاطرات کودکی

«روزی سر کلاس مکانیک خط‌کشی را شکستم، معلم هنوز نرسیده بود و ما از این فرصت برای بی‌انضباتی استفاده می‌کردیم. بعضی‌ها لطیفه می‌گفتند، بعضی‌ها موشک یا گلوله‌ی کاغذی پرتاب می‌کردند و بعضی‌ها مشغول بازی نون ببر کباب بیار بودند (بهترین تمرین برای برانگیختن عکس‌العمل: چون بازیکنی که کف دستهایش رو به پایین است باید سعی کند از ضربه‌ی بازیکنی که کف دستهایش رو به بالاست، بگریزد) و من برای نشان دادن طرز استفاده‌ی نیزه، هنوز نمی‌دانم به چه دلیل، شاید چون در فیلم دیده بودم، خط کش را طوری در دست گرفتم که انگار نیزه است و به سمت تخته سیاه دویدم تا دشمن فرضی را از روی اسب به زمین بیندازم. در محاسبه‌ی فاصله اشتباه کردم و ضربه به حدی شدید بود که خط‌کش در دستانم سه‌تکه شد.»