کتاب خانه دو طبقه خیابان سنایی

کتاب الکترونیکی خانهٔ دوطبقهٔ خیابان سنایی نوشتهٔ «روبرت صافاریان» در سال ۱۳۹۶ از نشر مرکز منتشر شده است. این اثر در دستهٔ خاطره‌نویسی و زندگی‌نامه قرار می‌گیرد و روایتی از زیست خانوادگی و اجتماعی نویسنده در تهران دهه‌های گذشته ارائه می‌دهد. «صافاریان» با نگاهی جزئی‌نگر و صادقانه، خاطرات خود را از دوران کودکی تا بزرگسالی، مهاجرت و فرازونشیب‌های خانوادگی بازگو می‌کند. نسخهٔ الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب خانه دو طبقه خیابان سنایی اثر روبرت صافاریان

کتاب «خانهٔ دوطبقهٔ خیابان سنایی» اثری در قالب خاطره‌نویسی و زندگی‌نامه است که «روبرت صافاریان» در آن به روایت زندگی خود و خانواده‌اش در تهران می‌پردازد. کتاب با زبانی روایی و توصیفی، تصویری از زندگی یک خانوادهٔ ارمنی در محله‌های مختلف تهران، به‌ویژه خیابان سنایی، ارائه می‌دهد. «روبرت صافاریان» با تمرکز بر جزئیات زندگی روزمره، روابط خانوادگی، همسایگی‌ها، مدرسه و تحولات اجتماعی، فضایی ملموس از تهران دهه‌های ۳۰ تا ۵۰ را بازسازی می‌کند.

ساختار کتاب «خانهٔ دوطبقهٔ خیابان سنایی» مبتنی بر روایت‌های پیوسته و خاطرات شخصی است که گاه با طنز و گاه با تلخی همراه می‌شود. این اثر نه‌تنها به زندگی فردی نویسنده می‌پردازد، بلکه تصویری از جامعهٔ ارمنی و تعامل آن با جامعهٔ بزرگ‌تر ایرانی نیز ترسیم می‌کند. کتاب در قالب ناداستان و با محوریت خاطرات خانوادگی، به موضوعاتی چون مهاجرت، فقر، روابط میان‌نسلی و تغییرات اجتماعی می‌پردازد.

خلاصه کتاب خانه دو طبقه خیابان سنایی

کتاب «خانهٔ دوطبقهٔ خیابان سنایی» روایتی است از زندگی «روبرت صافاریان» و خانواده‌اش که از روستای «لیلان» به تهران مهاجرت می‌کنند و در خانه‌ای دوطبقه در خیابان سنایی ساکن می‌شوند. نویسنده با جزئیات فراوان، خاطرات کودکی خود را از خانهٔ ابتدایی‌شان در کوچهٔ شیش‌متری و سپس نقل‌مکان به خانهٔ جدید بازگو می‌کند. روایت با توصیف روابط خانوادگی، نقش پدر و مادر، عموها و مادربزرگ و پدربزرگ آغاز می‌شود و به‌تدریج به فرازونشیب‌های زندگی در خانهٔ سنایی می‌رسد. دغدغه‌های مالی، تلاش برای ساختن خانه، مشکلات اجاره‌نشینی، بدهی‌ها و تعامل با همسایگان بخش مهمی از روایت را تشکیل می‌دهد. «روبرت صافاریان» به روابط پیچیدهٔ میان اعضای خانواده، تقسیم‌بندی اتاق‌ها، ورود عروس‌ها و شکل‌گیری خانواده‌های جدید می‌پردازد. اختلافات مالی، قهر و آشتی‌ها و در نهایت جدایی‌ها و مهاجرت اعضای خانواده بخش‌هایی از این خاطرات هستند.

کتاب «خانهٔ دوطبقهٔ خیابان سنایی» همچنین تصویری از زندگی اجتماعی ارامنه در تهران، مدرسهٔ دانایی، مراسم مذهبی و تعامل با همسایگان مسلمان ارائه می‌دهد. دغدغهٔ سوادآموزی، ارزش تحصیل و تفاوت‌های فرهنگی میان نسل‌ها و خانواده‌ها نیز در روایت پررنگ است. در کنار روایت‌های خانوادگی، نویسنده به تجربه‌های شخصی خود از مدرسه، دوستی‌ها، کارهای تابستانی و مواجهه با مشکلات نوجوانی می‌پردازد. کتاب با نگاهی صادقانه و گاه انتقادی، تصویری از تغییرات اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی یک خانوادهٔ مهاجر در تهران ترسیم می‌کند.

چرا باید کتاب خانه دو طبقه خیابان سنایی را بخوانیم؟

این کتاب با روایت جزئیات زندگی روزمره و خانوادگی، تصویری زنده و ملموس از تهران دهه‌های گذشته و تجربهٔ زیستهٔ یک خانوادهٔ ارمنی ارائه می‌دهد. خواننده با مطالعهٔ این اثر، با فرازونشیب‌های زندگی مهاجران، روابط میان‌نسلی، دغدغه‌های مالی و اجتماعی و تغییرات فرهنگی آشنا می‌شود. روایت صادقانه و بی‌پیرایهٔ نویسنده امکان همدلی با شخصیت‌ها و درک بهتر از تاریخ اجتماعی معاصر ایران را فراهم می‌کند. خواندن این کتاب برای کسانی که به خاطره‌نویسی، تاریخ شفاهی و شناخت زندگی اقلیت‌های قومی علاقه دارند تجربه‌ای ارزشمند خواهد بود.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

مطالعهٔ این کتاب به علاقه‌مندان خاطره‌نویسی، تاریخ اجتماعی معاصر ایران، پژوهشگران حوزهٔ مهاجرت و اقلیت‌های قومی و کسانی که به روایت‌های خانوادگی و زندگی شهری در دهه‌های گذشته علاقه دارند، پیشنهاد می‌شود. همچنین برای کسانی که دغدغهٔ شناخت روابط میان‌نسلی و تحولات فرهنگی را دارند خواندنی است.

درباره روبرت صافاریان

«روبرت صافاریان» از فعالان برجستهٔ حوزهٔ سینما و به‌ویژه سینمای مستند در ایران است. او تحصیلات خود را در رشتهٔ کارگردانی به پایان رسانده و طی سال‌های فعالیتش، در عرصه‌های گوناگونی حضور داشته است.

«صافاریان» در سال ۱۳۷۶ به‌عنوان عضو هیئت داوران انجمن مستندسازان فعالیت کرد و در سال‌های بعد، در ترکیب هیئت انتخاب و داوری جشنواره‌های مختلفی حضور داشت؛ از جمله هیئت انتخاب دومین و سومین جشنوارهٔ مستند کیش (۱۳۷۹ و ۱۳۸۰)، هیئت داوری چهارمین جشنوارهٔ مستند کیش (۱۳۸۱) و هیئت انتخاب بیستمین و بیست‌ویکمین دورهٔ جشنوارهٔ فیلم کوتاه تهران. او همچنین مدتی عضو هیئت‌تحریریهٔ نشریهٔ ادبی و هنری ارمنی‌زبان «هاندس» بود.

علاوه‌براین، او مسئولیت بخش «سینمای مستند در جهان» را در نشریهٔ تخصصی «سینما ـ حقیقت» بر عهده داشته و بین سال‌های ۱۳۸۰ تا ۱۳۸۲ به تدریس درس «تحلیل فیلم» در مؤسسه آموزش عالی سوره (اصفهان) پرداخته است.

از دیگر فعالیت‌های او می‌توان به نگارش و ترجمهٔ ده‌ها نقد و مقاله درباره‌ سینما و مستند در نشریات معتبر سینمایی کشور اشاره کرد. همچنین حضور او در برنامه‌های رادیویی و تلویزیونی به‌عنوان منتقد فیلم و کارشناس سینمای مستند، جایگاهش را در این عرصه تثبیت کرده است.

از میان آثار مکتوب «صافاریان»، دو کتاب «مصاحبه در فیلم مستند» و «تناقضات نابازیگری» اهمیت ویژه‌ای دارند و بازتابی از نگاه تحلیلی و پژوهشی او به سینما هستند.

بخشی از کتاب خانه دو طبقه خیابان سنایی

«خانه‌ای را که در آن به دنیا آمدم هم خوب به یاد دارم. شنیده‌ام هنوز هست. نیمه‌مخروبه و خالی. باید یک روز بروم ببینم. خانه‌ای دوطبقه در کوچهٔ شیش‌متری در خیابان ویلا (نجات‌اللهی امروز). خانه در انتهای کوچهٔ بن‌بستی بود. از دالان که وارد می‌شدی سمت راستش یک اتاق بود که خانم پِریزاد در آن زندگی می‌کرد و سمت راستش اتاق دیگری که زن‌وشوهر جوانی با دختربچه‌ای که چاردست‌وپا راه می‌رفت در آن زندگی می‌کردند. وارد حیاط که می‌شدی دو اتاق روبه‌روی هم در یک فرورفتگی بود که خانهٔ ما بود. در یک اتاق من و پدر و مادرم زندگی می‌کردیم و در اتاق روبه‌رویی مادربزرگ و پدربزرگ و دو تا عموهام. خانوادهٔ ما یک‌جوری مستقل بود. در اتاق ما تختخوابی بود و میزی که دو طرفش به دیوار چسبیده بود و موقع صبحانه خوردن مرا می‌نشاندند گوشهٔ میز. وسط حیاط تلمبه‌ای که باهاش از آب‌انبار آب می‌کشیدند برای شست‌وشوی رخت. آن روزها هنوز آب لوله‌کشی نبود. آب‌انبار از آبی که نوبتی در جوی کوچه جاری می‌شد پر می‌شد و آب آشامیدنی را در دبه‌های بزرگ از گاری‌هایی که آب می‌آوردند ــ آبی‌ها ــ می‌خریدیم. و روبه‌رو دیوار خانهٔ دیگری بود که بالایش گاهی زن‌های چادری با بچه‌ها و مردان‌شان ظاهر می‌شدند و گاهی هم با بزرگ‌های ما به زبان فارسی خوش‌وبشی می‌کردند که ما خوب نمی‌فهمیدیم.»