کتاب تاریخ فشرده اروپا

کتاب تاریخ فشرده اروپا نوشتهٔ جان هرست و ترجمهٔ روبرت صافاریان است. نشر مرکز این کتاب را منتشر کرده است؛ کتابی حاوی چگونگی شکل‌گیری قاره‌ها و سرزمین‌ها با فتوحات و فرهنگ و دین است.

درباره کتاب تاریخ فشرده اروپا

نویسنده در کتاب تاریخ فشرده اروپا داستان اروپا را شش‌بار تعریف می‌کند و هر بار از زاویهٔ دید متفاوتی. هر داستانی پیرنگی دارد: شروعی، وسطی و پایانی. یک تمدن، به این معنا، داستانی ندارد. داستان تمدن‌ها در صورتی ما را جذب می‌کند که صعود و سقوطی در کار باشد، و همیشه پایانی هم هست. این کتاب ساختاری زیبا و موجز دارد و درعین‌حال غنای واقعیات و احساس و جزئیات در آن دیده می‌شود. فراگیر است چالش‌برانگیز و مفرح. کتابی کوچک روشنگر و خردمندانه است. نثری تمیز، روشنگر و تفکربرانگیز دارد. توازن میان تجزیه و تحلیل و توصیف، تعمیم و لحظه‌های مشخص، به زیبایی تمام حفظ شده است. در واقع، نمونهٔ سرگرم‌کننده و فشرده‌سازی تاریخ است.

درباره نویسنده 

جان هِرست (۱۹۴۲-۲۰۱۶) تاریخ‌دان و مفسر اجتماعی نامداری بود که کتاب‌های تاریخ او، تاریخ استرالیا در هفت پرسش و استرالیایی‌ها، بسیار مورد توجه قرار گرفتند. او در ملبورن استرالیا زندگی می‌کرد و نزدیک به ۴۰ سال در دانشگاه لاتروب استاد تاریخ بود.

خواندن کتاب تاریخ فشرده اروپا را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران تاریخ جهان پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب تاریخ فشرده اروپا

«عیسی مسیح تنها یکی از آموزگاران و پیغمبرانِ بسیار این دوره بود. این پیامبران خشم رهبران دین یهود را برمی‌انگیختند، و در مورد مسیح آن‌ها در اعدام او با رومیان همکاری کردند. اما مسیح با سایر پیغمبران فرق داشت، چون بعد از مرگ دوباره به زندگانی برگشت، یا به هر رو پیروانش چنین اعتقاد داشتند. بنابراین او تنها یک آموزگار، یک پیغمبر یا صرفاً یک انسان خوب نبود، امری که باور بسیاری از مردمانی است که امروز به کلیسا می‌روند. پیروان او بر این باور بودند که او پسر خداست و با مصلوب شدن او رویداد مهمی در جهان هستی رخ داده است. خدا خود را قربانی کرده تا انسانیت را از نفرین ابدی، کیفر گناه نخستین انسان که موجب پیدایش شر در جهان بود، برهاند. اگر شما به عیسی مسیح اعتقاد داشتید رستگار می‌شدید، پس از مرگ دیگر به آتش جهنم نمی‌سوختید، بلکه تا ابد با خدا در بهشت می‌ماندید.

آیا این دین فقط برای یهودیان بود یا برای همه؟ پیروان عیسی مسیح سر این مسأله به دو دسته تقسیم شدند. سنت‌گرایان می‌گفتند شما فقط در صورتی می‌توانید مسیحی بشوید که قبلش به دین یهود درآیید و لذا همهٔ قوانین سختی را که در عهد عتیق برای یهودیان آمده است، رعایت می‌کردید. این قوانین شامل ختنه هم می‌شد که برای مردان بزرگسال عمل دردناکی بود. اگر این گروه از پیروان عیسی مسیح توانسته بودند حرف خود را پیش ببرند، مسیحیت فرقهٔ کوچکی در دین یهود باقی می‌ماند و احتمالاً از میان می‌رفت یا به هر رو اهمیت زیادی نمی‌یافت. اما گروه مخالف برنده شد، گروهی که می‌گفتند مسیحیت یک دین کاملاً نو است. برای مسیحی شدن لازم نیست اول یهودی شد و به این ترتیب همهٔ قوانین محدودکننده از بین می‌رفتند؛ مسیح ما را از همهٔ این‌ها آزاد کرده است؛ آموزهٔ او دربارهٔ عشق از هر چیزی که قانون می‌تواند عرضه دارد فراتر است. این دیدگاه پولس رسول است، مروج بزرگ آموزه‌های کلیسا و به گمان برخی‌ها بنیان‌گذار مسیحیت، چرا که تا وقتی عیسی مسیح زنده بود، مسیحیت صرفاً یک امر یهودی بود. مسیح یهودی بود، پیروانش یهودی بودند و بعضی‌ها می‌خواستند مسیحیت را همین‌طوری نگاه دارند. این پولس رسول بود که روشن‌تر از همه اعلام کرد مسیحیت دینی است برای همهٔ انسان‌ها و از آن وقت بود که مسیحیت، دست‌کم بالقوه، یک دین جهانی شد. و طی ۳۰۰‌سال بعد در سراسر امپراتوری روم گسترش یافت.

سومین گروه ترکیب تمدن اروپایی جنگاوران ژرمن بودند که به امپراتوری روم یورش آوردند. آن‌ها در سرحدات شمالی امپراتوری زندگی می‌کردند و در سال‌های ۴۰۰ به آن حمله‌ور شدند. مقارن سال ۴۷۶ آن‌ها در غرب، امپراتوری را نابود کرده بودند. در این‌جا، در فرانسه، اسپانیا و ایتالیا بود که ترکیب تمدن اروپایی نخستین‌بار پا به هستی گذاشت.

ژرمن‌ها خواندن و نوشتن نمی‌دانستند و هیچ سند کتبی از خود باقی نگذاشته‌اند، لذا ما دربارهٔ زندگی آن‌ها پیش از یورش به امپراتوری روم اطلاعات اندکی داریم. بهترین وصف آن‌ها ــ که احتمالاً یک توصیف دست اول نیست ــ چیزی است که تاسیتوس تاریخ‌نگار سدهٔ نخست میلادی دربارهٔ آن‌ها نوشته است.»