کتاب نامه هایی برای وقت هایی که حالت خوش نیست

کتاب الکترونیکی «نامه‌هایی برای وقت‌هایی که حالت خوش نیست» با عنوان اصلی Open When... نوشتهٔ دکتر جولی اسمیت و ترجمهٔ آرزو شنطیائی است. این اثر توسط انتشارات میلکان منتشر شده است. این کتاب مجموعه‌ای از نامه‌های شخصی و ابزارهای عملی است که برای مواجهه با لحظات دشوار زندگی طراحی شده‌اند. هر فصل با یک نامهٔ صمیمی آغاز می‌شود و به دنبال آن، راهکارهایی برای مدیریت احساسات و موقعیت‌های چالش‌برانگیز ارائه می‌شود. این ساختار به خواننده امکان می‌دهد تا در لحظات نیاز، به بخش‌های مرتبط مراجعه کند و از راهنمایی‌های موجود بهره‌مند شود. این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب نامه‌هایی برای وقت‌هایی که حالت خوش نیست

کتاب «نامه‌هایی برای وقت‌هایی که حالت خوش نیست» در سه بخش اصلی تنظیم شده است:

وقتی ارتباط با دیگران منشأ ناراحتی‌تان است: این بخش به مسائلی مانند مقایسهٔ خود با دیگران، روابط دوستانهٔ سطحی، احساس عدم پذیرش در جمع و دشواری در درخواست کمک می‌پردازد.

وقتی درگیری‌های ذهنی و کشمکش‌های درونی منشأ ناراحتی‌تان است: در این بخش، موضوعاتی مانند انتقاد درونی، فقدان اعتمادبه‌نفس، استرس ناشی از مسئولیت‌های متعدد و ترس از تصمیم‌گیری اشتباه بررسی می‌شوند.

وقتی احساسات ناگوار منشأ ناراحتی‌تان است: این بخش به احساساتی مانند افکار مزاحم، ترس، سوگ، بی‌معنایی و پشیمانی می‌پردازد.

هر فصل با یک نامهٔ شخصی از نویسنده آغاز می‌شود که به موضوع خاصی می‌پردازد. سپس، ابزارها و تمرین‌هایی برای مدیریت آن وضعیت ارائه می‌شود. در پایان هر فصل، نکات کلیدی به‌صورت خلاصه بیان شده‌اند تا در مواقع نیاز، به‌سرعت قابل دسترسی باشند. دکتر جولی اسمیت، روان‌شناس بالینی و نویسندهٔ بریتانیایی است که با فعالیت‌های خود در شبکه‌های اجتماعی و ارائهٔ محتوای آموزشی در زمینهٔ سلامت روان، به شهرت رسیده است. او با استفاده از زبان ساده و قابل‌فهم، مفاهیم پیچیدهٔ روان‌شناسی را برای عموم مردم قابل‌دسترس کرده است.

خلاصه کتاب نامه‌هایی برای وقت‌هایی که حالت خوش نیست

این کتاب به‌گونه‌ای طراحی شده است که خواننده بتواند در لحظات خاص زندگی، به فصل مرتبط مراجعه کند و از راهنمایی‌های موجود بهره‌مند شود. برای مثال، در فصل «وقتی پس‌از مقایسهٔ خود با دیگران، احساس کمبود و ناکامی می‌کنید»، نویسنده به بررسی ریشه‌های این احساسات می‌پردازد و راهکارهایی برای پذیرش خود و کاهش مقایسه‌های مضر ارائه می‌دهد.

در فصل «وقتی صدای درونتان سخت‌گیرترین و بی‌رحم‌ترین منتقدتان است»، به موضوع انتقاد درونی پرداخته می‌شود و تمرین‌هایی برای کاهش این صداهای منفی و تقویت مهربانی با خود پیشنهاد می‌شود.

فصل «وقتی در فراق عزیزی، به سوگ نشسته‌اید» به تجربهٔ سوگ و فقدان می‌پردازد و راهکارهایی برای مواجهه با این احساسات و ادامهٔ زندگی ارائه می‌دهد.

چرا باید کتاب نامه‌هایی برای وقت‌هایی که حالت خوش نیست را بخوانیم؟

این کتاب به‌عنوان یک راهنمای عملی برای مواجهه با چالش‌های روزمرهٔ زندگی طراحی شده است. ساختار منحصر‌به‌فرد آن، که شامل نامه‌های شخصی و ابزارهای عملی است، به خواننده امکان می‌دهد تا در لحظات نیاز، به‌سرعت به بخش‌های مرتبط مراجعه کند و از راهنمایی‌های موجود بهره‌مند شود. همچنین، زبان ساده و صمیمی نویسنده باعث می‌شود که خواننده احساس نزدیکی و همدلی کند و بتواند راحت‌تر با مطالب ارتباط برقرار کند. کتاب «Open When...» مورد توجه بسیاری از خوانندگان و منتقدان قرار گرفته است. در سایت Goodreads، کاربران این کتاب را به‌عنوان منبعی ارزشمند برای مواجهه با چالش‌های زندگی معرفی کرده‌اند. همچنین، در NetGalley، خوانندگان این اثر را ترکیبی از راهنمایی‌های عملی و حمایت عاطفی دانسته‌اند که در لحظات دشوار زندگی، همراهی قابل‌اعتماد است.

کتاب «نامه‌هایی برای وقت‌هایی که حالت خوش نیست» را به چه کسانی پیشنهاد می‌دهیم؟

این کتاب برای افرادی مناسب است که در مواجهه با چالش‌های زندگی، به‌دنبال راهنمایی‌های عملی و حمایت عاطفی هستند. همچنین، برای کسانی که به‌دنبال درک بهتر احساسات خود و بهبود روابطشان با دیگران هستند، مفید خواهد بود.

فهرست کتاب نامه‌هایی برای وقت‌هایی که حالت خوش نیست

پیشگفتار: نامه‌ای از من به شما

بخش یکم: وقتی ارتباط با دیگران منشأ ناراحتی‌تان است

فصل یکم: وقتی پس‌از مقایسهٔ خود با دیگران، احساس کمبود و ناکامی می‌کنید

فصل دوم: وقتی دوستانتان نقاب رفاقت به چهره زده‌اند

فصل سوم: وقتی می‌خواهید در حضور دیگران کمتر معذب باشید

فصل چهارم: وقتی در جمعی ازتان استقبال نمی‌شود و می‌خواهید شما را بپذیرند

فصل پنجم: وقتی به‌رغم میلتان پاسخ مثبت می‌دهید

فصل ششم: وقتی طرف مقابل خشمش را غیرمستقیم نشان می‌دهد

فصل هفتم: وقتی خاطرهٔ اشتباهات والدینتان هنوز آزارتان می‌دهد

فصل هشتم: وقتی در جایگاه والد اشتباهی از شما سر می‌زند

فصل نهم: وقتی دوست‌داشتنتان یک‌طرفه است

فصل دهم: وقتی کسی دوستتان دارد؛ اما «شما» از صمیمی‌شدن رابطه می‌ترسید

فصل یازدهم: وقتی می‌خواهید بحث را به نفع خودتان تمام کنید

فصل دوازدهم: وقتی درخواست کمک از دیگران برایتان دشوار است

بخش دوم: وقتی درگیری‌های ذهنی و کشمکش‌های درونی، منشأ ناراحتی‌تان است

فصل سیزدهم: وقتی صدای درونتان سخت‌گیرترین و بی‌رحم‌ترین منتقدتان است

فصل چهاردهم: وقتی خودتان را باور ندارید و می‌خواهید اعتمادبه‌نفستان بیشتر شود

فصل پانزدهم: وقتی هیجانات منفی و استرس مسئولیت‌های متعدد زمین‌گیرتان کرده است

فصل شانزدهم: وقتی از خود امروزتان متنفرید

فصل هفدهم: وقتی می‌ترسید که مبادا تصمیم اشتباهی بگیرید

فصل هجدهم: وقتی ارادهٔ کافی ندارید

فصل نوزدهم: وقتی می‌خواهید در وضعیتی پراسترس، عملکرد خوبی داشته باشید

بخش سوم: وقتی احساسات ناگوار منشأ ناراحتی‌تان است

فصل بیستم: وقتی بیش از حد به موضوعی فکر می‌کنید

فصل بیست‌ویکم: وقتی سروکلهٔ ترس پیدا می‌شود

فصل بیست‌ودوم: وقتی در فراق عزیزی، به سوگ نشسته‌اید

فصل بیست‌وسوم: وقتی همه‌چیز بی‌معنا به نظر می‌رسد

فصل بیست‌وچهارم: وقتی احساس می‌کنید لایق جایگاه فعلی‌تان نیستید

فصل بیست‌وپنجم: وقتی از کارها و تصمیم‌های گذشته‌تان پشیمانید

فصل بیست‌وششم: وقتی مدام از کوره درمی‌روید

پیوست

سپاسگزاری

دربارهٔ نویسنده

منابع

یادداشت‌ها

بخشی از کتاب نامه‌هایی برای وقت‌هایی که حالت خوش نیست

«اگر کسانی که خود را با آن‌ها مقایسه می‌کنید، دوستان یا اعضای خانواده‌تان هستند، بی‌شک قیاس نادرستتان چون آفتی روابطتان را ذره‌ذره از بین می‌برد؛ چراکه با دیدگاهی غلط، موفقیت آن‌ها را شکست خود می‌پندارید و به ورطهٔ خشم، رنجش، حسادت و دشمنی می‌افتید. هرچه خشم و حسد، فاصله را بیشتر و از دیگران دورتان کند، تردید و حس بی‌ارزشی‌تان بیشتر می‌شود و هیجانات منفی، هیزم به آتشِ مقایسه‌کردن و غلیان رنجش و دشمنی‌تان می‌ریزد. شناخت بهتر دیگری و آگاهی از ضعف‌های فردی و مشکلاتش، پادزهر مقایسه‌های مسموم‌کننده و مخرب است. شناخت بیشتر، گرایش ناخودآگاهمان به ظاهربینی و قیاس سطحی را کمتر می‌کند و از شرّ حس حقارت و رنجش نجاتمان می‌دهد. حمایت و همدلی جای مقایسه و رقابت را می‌گیرد و به‌جای مقایسهٔ آسیب‌زا، با آگاهی از این حقیقت که هرکس ضعف‌ها و قوت‌های خاص خودش را دارد، رابطه‌ای دوستانه شکل می‌گیرد. در مسیری متفاوت گام برمی‌دارید؛ اما حامی یکدیگرید. اینجاست که موفقیت‌های او خشنودتان می‌کند و به وقت رویارویی با مشکلات، دل‌سوزانه و با تمام وجود کنارش خواهید بود. وقتی کسانی را که خود را با آن‌ها مقایسه می‌کنید بهتر بشناسید، درمی‌یابید که آن‌ها هم وقایع و معضلاتی را از سر گذرانده‌اند و زندگی‌شان با تمام فرازونشیب‌هایش، با زندگی شما تفاوت‌های بسیاری دارد و به همین دلیل مقایسهٔ دو نفر، غیرمنصفانه و نادرست و از اساس اشتباه است.

خیلی‌ها معتقدند که راه‌حل خروج از این مخمصه بسیار آسان است: کافی است از مقایسه‌کردن خود با دیگران دست بردارید. اما طولی نمی‌کشد که به‌رغم تلاشتان خواهید دید که عمل‌کردن به این توصیهٔ به‌ظاهر ساده آن‌قدرها هم راحت نیست. گرایش ذاتی ما انسان‌ها به مقایسه، به‌خودی‌خود خصلتی مفید و در عین حال زیان‌بار هم است. اگر درست از آن استفاده کنیم، سرچشمهٔ الهام و انگیزه‌مان می‌شود و به مسیر رشد هدایتمان خواهد کرد تا حصار محدودیت‌ها را بشکنیم و از مرزها پا فراتر بگذاریم. اما اگر به بیراهه برویم، آسیب‌های ماندگار و پرپیامدِ مقایسهٔ غلط بر همهٔ جنبه‌های زندگی، گریبانمان را خواهد گرفت.»