کتاب خانه پرنور

کتاب خانه پرنور (داستان‌های رم) با عنوان اصلی «Racconti Romani» نوشتهٔ جومپا لاهیری و ترجمهٔ محمدرضا جوانیان است. نشر نون این کتاب را منتشر کرده است. اثر حاضر که در دستهٔ ادبیات داستانی معاصر ایتالیا قرار می‌گیرد، یک مجموعه داستان کوتاه به قلم نویسندهٔ داستان مشهور «مترجم دردها» یا «ترجمان دردها» است. مهاجرت، هویت و مفهوم خانه از درون‌مایه‌های اصلی این مجموعه است. ۹ داستان به‌هم‌پیوسته در این اثر قرار گرفته که شاید بتوان شخصیت اصلی آن‌ها را شهر رم در ایتالیا دانست. مواجههٔ شخصیت‌های گوناگون با این شهر ویژه را بخوانید. نسخهٔ الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب خانه پرنور اثر جومپا لاهیری

کتاب «خانهٔ پرنور» («داستان‌های رم») که در سال ۱۴۰۳ در ایران منتشر شد، از روی متن انگلیسی با عنوان Roman stories, 2023 به پارسی ترجمه شده است. نویسندهٔ این کتاب، جومپا لاهیری روزهایی را بین رم و نیویورک در سفر بوده و زندگی در ایتالیا او را به‌سمت آموختن زبان ایتالیایی و داستان‌نویسی به این زبان علاقه‌مند کرده است. کتاب حاضر ۹ داستان به‌هم‌پیوسته است که به زبان ایتالیایی نوشته و منتشر شده است. ۹ داستان این مجموعه که برخی از آن‌ها ماهیت رمان‌گونه دارند، رم و کشور ایتالیا را به‌عنوان مکانی پرتناقض به ما می‌شناسانند. این داستان‌ها را ملغمه‌ای روایی و در‌هم‌آمیخته از رفت‌و‌آمد بیگانگان در یک سرزمین و در میان مردمانی دانسته‌اند که مدام احساس می‌کنند سر جای خود قرار نگرفته‌اند. رم در این داستان‌ها محیطی صمیمانه و خصمانه دارد و شخصیت‌هایی که در آن زندگی می‌کنند لحظه‌هایی از پیروزی و شکست‌های خشونت‌بار را تجربه می‌کنند. شهر رم با جاذبه‌های بی‌پایانش در مجموعه داستان «خانهٔ پرنور» نقش قهرمانی منحصر‌به‌فرد را ایفا می‌کند؛ قهرمانی که در هر روایت، چهره‌ای تازه از خود به نمایش می‌گذارد. جومپا لاهیری در این اثر رم را نه‌فقط به‌عنوان پس‌زمینهٔ داستان‌ها، بلکه به‌مثابهٔ شخصیت محوری روایت‌هایش معرفی کرده است. او با نگاهی گاه بومی و گاه مهاجرانه، تصویری زنده و ملموس از این شهر ارائه داده است. پل‌های قدیم، غذاهای وسوسه‌انگیز، کلیساهای باشکوه و خیابان‌های پر رمزوراز، تنها بخشی از چشم‌اندازهای دل‌فریبی هستند که جومپا لاهیری در کتاب حاضر پیش روی شما قرار داده است. در این داستان‌های کوتاه شخصیت‌هایی با سرگذشت‌های متفاوت شهر رم را برای زندگی یا سفری کوتاه برمی‌گزینند. هر روایت، تصویری تازه از این شهر پرماجرا به نمایش می‌گذارد؛ تصاویری که همچون قطعات یک پازل به‌آرامی در ذهن شما شکل می‌گیرند. نویسنده با ترکیب زندگی روزمرهٔ آدم‌ها و فضای شهری رم، پیوندی پیچیده و تأثیرگذار میان انسان و محیط اطرافش خلق کرده است. چگونه یک شهر هم می‌تواند مأمنی امن باشد و هم سرزمینی بیگانه؟ کتاب حاضر نخستین‌بار در سال ۲۰۲۳ میلادی منتشر شده است.

خلاصه کتاب خانه پرنور

خلاصهٔ سه داستان از کتاب حاضر را بخوانید.

داستان «بازگشت»: این داستان کوتاه تصویری عمیق و ملموس از دوستی، غم و حس تعلق ارائه می‌دهد. یک زن عزادار که با از دست دادن پدرش و طلاق از همسرش مواجه است در مقابل استاد دانشگاهی که از رم لذت می‌برد، قرار گرفته است؛ یکی از آن‌ها در این شهر، اندوهگین است و دیگری نوعی خوش‌بینی محتاطانه دارد. رستوران با محیط بسته و کارکنانی که تفاوت‌ها را به‌شیوهٔ خودشان نشان می‌دهند، استعاره‌ای از شهر رم هستند؛ شهری که برای برخی خانه است و برای برخی دیگر همچنان رازآلود و تا حدی ناآشنا. مکالمات ساده اما سنگین این دو زن از رابطه‌های گذشته گرفته تا تغییرات زندگیشان، به‌خوبی عمق احساسی داستان را منتقل می‌کند. در پایان، دختر کوچکی که سد راه استاد می‌شود و سکوت و واکنش اطرافیان را پدید می‌آورد، نشان می‌دهد که گاه چطور جوامع می‌توانند با نادیده‌گرفتن تفاوت‌ها، ناخودآگاه مرزهایی ایجاد کنند.

اپیزود «دختر» از داستان «پله‌ها»: داستان دربارهٔ دختری است که سبک زندگی متفاوتی با هم‌کلاسی‌هایش دارد. او از مدرسه تعطیل می‌شود و در میان انبوه دانش‌آموزان، بی‌آنکه کسی دعوتش کند یا به او توجهی نشان دهد از پله‌ها پایین می‌رود. هم‌سن‌هایش آزادانه لباس می‌پوشند، سیگار می‌کشند و شب‌ها با دوستانشان خوش می‌گذرانند؛ درحالی‌که او محدودیت‌های خانوادگی سخت‌گیرانه‌ای دارد. والدینش، آیندهٔ دختر را در ازدواج با مردی از فرهنگ خودشان می‌بینند و حتی وسایل جهیزیه‌اش را زیر تخت جمع می‌کنند. این دخترک اما خاطرهٔ کوتاه و مبهمی از احساس آزادی دارد. یک بار کنار دریاچه، مردی که او را «عمو» صدا می‌کرد، شنا یادش داد. در آن لحظه حس رهایی را تجربه کرد، اما این اتفاق باعث خشم مادرش شد و بعد از آن عمو ناپدید شد. دختر آرزو می‌کند بیشتر شبیه هم‌کلاسی‌هایش باشد، اما سرنوشتش از پیش تعیین شده است.

داستان «بستهٔ پستی»: در این داستان مردی به نام «آرتور» که معلم است، روزهای خود را در انتظار تحولات جدید سپری می‌کند. او پس از چندین سال تدریس در یک مدرسه با درگیری‌های روحی و احساسات پیچیده‌ای مواجه می‌شود. احساس انزوای او از زندگی و درک‌نکردن نیازهایش در نهایت او را به جایی می‌رساند که تلاش می‌کند راهی برای برون‌رفت از وضعیت درونی خود پیدا کند. در این مسیر با یک مجموعه رویدادهای غیرمنتظره مواجه می‌شود که به تغییراتی در زندگی و نگرش او منجر می‌شود. این داستان بر روی مبارزات درونی فرد با خود و دنیای پیرامونش تمرکز  و تأکید دارد.

چرا باید کتاب خانه پرنور را بخوانیم؟

مطالعهٔ این اثر شما را با داستان‌هایی دارای فضاسازی درخشان، روایت‌هایی پرجزئیات و حال‌وهوای دلنشین شهر رم همراه می‌کند.

کتاب خانه پرنور را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب را به دوستداران ادبیات داستانی معاصر ایتالیا و قالب داستان کوتاه با محوریت شهر رم در ایتالیا پیشنهاد می‌کنیم.

درباره جومپا لاهیری

جومپا لاهیری (Jhumpa Lahiri) با نام اصلی «نیلانجانا سودشنا» ۱۱ ژوئیهٔ ۱۹۶۷ در لندن از پدر و مادری هندی متولد شد. او نویسندهٔ برندهٔ جایزهٔ ادبی پولتیزر در سال ۲۰۰۰ است. خانوادهٔ او زمانی که دخترشان ۳ساله بود، به آمریکا مهاجرت کردند. پدرش کتابدار دانشگاه بود و مادرش هم علاقهٔ بسیاری به این داشت که بچه‌هایش با فرهنگ بنگالی آشنا شوند. این است که زندگی او در دوران کودکی با سفرهایی به هند پر شده است. این خصیصه در داستان‌هایش بازتاب پیدا کرده است. جومپا لاهیری در کالج برنارد، مدرک لیسانس ادبیات انگلیسی گرفت و در دانشگاه بوستون در رشته‌های زبان انگلیسی، ادبیات خلاق و ادبیات تطبیقی فوق‌لیسانس گرفت. بعد هم در رشتهٔ مطالعات رنسانس مدرک دکترا گرفت. او در سال ۲۰۰۱ با «آلبرتو ووروولیاس - بوش» روزنامه‌نگار ازدواج کرد. آن‌ها دو فرزند به نام‌های «اکتاویو» و «نور» دارند. باراک اوباما در دوران ریاست‌جمهوری‌اش در آمریکا، جومپا لاهیری و پنج نفر دیگر را به عضویت كميتهٔ هنری و علوم انسانی درآورد و کار و فعالیت در زمینه‌های فرهنگی و اجتماعی را بر عهدهٔ آنان سپرد.

از میان کتاب‌های جومپا لاهیری می‌توان به مجموعه داستان «مترجم دردها» اشاره کرد که در سال ۱۹۹۹ منتشر شد و سال بعد، جایزهٔ ادبی پولیتزر را از آن خودش کرد. «خاک غریب» (مجموعه داستان)، «همنام» (رمان)، «پاتوق‌ها» (رمان) و «گودی» (رمان) هم از جمله کتاب‌های پرفروش او هستند. «همنام» در سال ۲۰۰۳ منتشر شد و چند سال بعد در ساخت فیلمی به همین نام مورداقتباس قرار گرفت. کتاب «به عبارت دیگر» نیز مجموعه‌ای از نوشته‌ها و یادداشت‌های لاهیری دربارهٔ یادگرفتن زبان جدید است. او که تصمیم گرفته بود زبان ایتالیایی بخواند، در این کتاب از تجربهٔ غرق‌شدن در یک زبان و فرهنگ و دنیای جدید و لذت آموختن آن نوشته است. عموم موضوعاتی که لاهیری در داستان‌هایش به آن‌ها می‌پردازد، مهاجرت است. خانواده‌هایی که از هند به لندن و آمریکا مهاجرت کرده‌اند و این مهاجرت، تفاوت فرهنگی، دغدغه‌های والدین، مسائلی که با آن روبه‌رو می‌شوند، اهمیت فرهنگ کشور مبدأ و تأثیر آن در زندگی فرزندانشان و... در کتاب‌ها و آثار او بازتابی گسترده داشته است. 

چه نسخه‌های دیگری از این کتاب در ایران منتشر شده است؟

این کتاب تحت‌عنوان «داستان‌های رمی» به قلم «غزل امید» به پارسی برگردانده و در سال ۱۴۰۳ به‌وسیلهٔ انتشارات کتاب تداعی منتشر شده است.

بخشی از کتاب خانه پرنور

«پرواززدگی اذیتش نمی‌کند. تازه نوری که مانند تیغی تیز موقع فرود از پنجرهٔ هواپیما رد شد و شبشان را ناگهان به سحر تبدیل کرد، مثل شوک الکتریکی برق از سرش پراند. از فرودگاه به سمت شهر سوار قطاری شدند (هرکدامشان فقط یک چمدان و یک کوله‌پشتی داشتند، انگار زوج جوانی بودند که داشتند دور دنیا می‌گشتند) و آسمان، زمین‌های اطراف، نی‌های غول‌پیکر و چند گنبدی که این‌طرف و آن‌طرف به چشم می‌خوردند، برایش آشنا بودند. ساختمان‌های زرد در دوردست، با بالکن‌هایی پر از گلدان. از توی تراموا همان درختان چنار قبلی را دید که با تنه‌های کلفت و پوسته‌های ضخیمشان به‌ردیف کنار خیابان ایستاده بودند؛ مثل سربازانی که خود را استتار کرده بودند. امروز صبح زود از خواب بیدار شد تا تنهایی از صبحانه‌اش لذت ببرد و از میدانی که در نزدیکیشان است، کمی خرید کند.

شوهرش هنوز گیج‌ومنگ است. تا ظهر خوابید. قبلاً به چندتا از پایتخت‌های کشورهای اروپایی سفر کرده ولی اولین بارش است که به رم می‌آید. آمده‌اند تولد پنجاه‌سالگی زنش را جشن بگیرند. تولدش چند ماه پیش بود ولی آن موقع دوتاییشان درگیر تدریس در دانشگاه بودند. او حقوق درس می‌دهد و زنش استاد زیست‌شناسی است. می‌داند که رم بخشی از گذشتهٔ زنش است. می‌داند خیلی قبل‌تر از اینکه با هم آشنا شوند و زمانی که زنش نوزده‌ساله بوده، یک سال در رم درس خوانده و برای اولین بار عاشق شده؛ عاشق یک پسر رمی.»