کتاب دفتر شعرهای منثور

کتاب دفتر شعرهای منثور نوشتهٔ ایوان تورگنیف، ترجمهٔ محمود حدادی و ویراستهٔ مهدی سجودی مقدم است. انتشارات مهراندیش این مجموعه شعر روسی را منتشر کرده است.

درباره کتاب دفتر شعرهای منثور

کتاب دفتر شعرهای منثور برابر با یک مجموعه شعر روسی است که در دورۀ پیری و بیماری نویسنده نوشته شده است. گفته شده است که متن‌ها و طرح‌های این کتاب از رنج‌های شخصی ایوان تورگنیف، یادکرد از منازل زندگی‌اش و اندیشه‌ورزی‌هایی فلسفی نقش گرفته‌اند. بخشی از این متن‌ها و طرح‌ها که‌ ایجاز و دقتی مینیاتوری دارد، در زمان حیات او به چاپ رسید و باقی این طرح‌های گزیده پس از مرگش منتشر شد.

خواندن کتاب دفتر شعرهای منثور را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران شعر قرن ۱۹ روسیه پیشنهاد می‌کنیم.

درباره ایوان تورگنیف

ایوان تورگنیف (Ivan Turgenev) با نام کامل «ایوان سرگئی‌یویچ تورگنیف» در ۹ نوامبر ۱۸۱۸ در استان اریول در روسیه به دنیا آمد و در ۳ سپتامبر ۱۸۸۳ در بوگیوال در حوالی پاریس درگذشت. او رمان‌نویس، شاعر و نمایشنامه‌نویسی روس بود که نخستین‌بار توسط او کشورهای غربی با ادبیات روسی آشنا شدند. آثار او تصویری واقع‌گرایانه و پرعطوفت از دهقانان روس و بررسی تیزبینانه‌ای از طبقهٔ روشنفکر جامعهٔ روسیه ارائه کرده است؛ جامعه‌ای که در تقلای سوق‌دادن کشور به عصری نوین بود. این نویسندهٔ مشهور در زمانی به دنیا آمد و بزرگ شد که رژیم مستبد نیکالای اول با ابزار پلیس، سانسور، دیوان‌سالاری گسترده و مرکزگرا و سیاست ملی‌گراییِ مبتنی بر بزرگداشت استبداد روسی که در شخص تزار مجسم شده بود، حکم می‌راند. تورگِنیِف پرچم سیاسی خود را در ملأعام برافراشت؛ سال پیش از آن «خُر و کالینیچ» را منتشر کرده بود که بعداً در ابتدای «بیست‌وپنج طرحواره از یادداشت‌های یک شکارچی» منتشر شد. گذار او از شعر به نثر نشان‌دهندهٔ حرکت از رمانتیسم به‌سوی رئالیسم در این دوره است، اما با وجود حقیقت‌نماییِ توصیفاتش، از شاعرانگی نوشته‌هایش کاسته نشد. همین طرحواره‌های بسیار تغزلی با جزئیات غنی از زندگی روستاهای روسیه بود که برای تورگِنیِف شهرت به ارمغان آورد. سخن‌گفتن از استبداد و ظلم به‌نفع مردم فرودست جامعه یکی از محورهای اصلی آثار این نویسنده است. رمان‌های «عشق اول» (First Love یا «نخستین عشق») [نوعی زندگی‌نامهٔ خودنوشت]، خاطرات یک شکارچی (A Sportsman's Sketches)، «آشیانهٔ اشراف» (Home of the Gentry)، «آسیا» (Asya)، «پدران و پسران» (Fathers and Sons) و «رودین» از کتاب‌های ایوان تورگنیف هستند.

درباره محمود حدادی

محمود حدادی در سال ۱۳۲۶ در قزوین به دنیا آمد است. او تحصیل دبستانی را در همین شهر، در رشتهٔ ادبیات گذراند و درس دانشگاهی را هم در شهر برلین در رشتهٔ ادبیات آلمانی. نخستین ترجمهٔ حدادی رمان «زیردست» اثر «هاینریش مان» بود که در سال ۱۳۶۳ منتشر شد. او از آن‌ پس بیش از ۳۰ اثر از نویسندگان آلمانی به فارسی برگردانده است. از ترجمه‌های او می‌توان به این فهرست اشاره کرد: «دیوان غربی - شرقی»، «فاوست»، «رنج‌های وِرترِ جوان»، «هرمان و دورته» از گوته، «مرگ در ونیز»، «پیشخدمت و شعبده‌باز» از توماس مان، «فرشتهٔ آبی»، «عروسی خونین پاریس» از هاینریش مان، شرحی بر دیوان گوته با عنوان «دیدار غرب و شرق در هجرت گوته»، «آنچه می‌ماند و سکونت شاعرانه»، دو مجموعه از اشعار «هلدرلین»، «هزارتو»، «خاطره‌نگاری» فریدریش دورنمات، «پیر مقدس»، مجموعه داستان‌های «مرگ پوتیا»، «از نگاه جنون»، «رنگ‌های کودکی»، «کافکا»، «مختصر و مفید» و «سخن در حضور».

بخشی از کتاب دفتر شعرهای منثور

«دوقلوها

شاهد زدوخورد جفتی دوقلو بودم. مثل دو نیمهٔ یک سیب، همه‌چیزِ این دو شبیه هم بود: خطوط چهره و طرز بیانشان، رنگ و مو و قد و قواره‌شان. و از نفرت به خون هم تشنه بودند.

هر دو به یک شیوه از خشم' پیچ‌وتاب برمی‌داشتند. آن دو چهرهٔ تنگ پیش آمده، با آن شباهت شگفتشان، به یک شکل سرخ می‌شدند. آن چشم‌ها که مشکل می‌شد از هم تشخیصشان دهی، به شیوه‌ای همانند تهدید می‌کردند و جرقه می‌زدند. همان دشنام‌ها، با همان لحن و صدا، بر آن لب‌ها می‌نشست که شکلک‌هاشان همانند هم بود.

تاب نیاوردم. دست یکی‌شان را گرفتم، پای آینه بردم و گفتم: «بهتر است در اینجا دشنام بدهی، جلو آیینه ... برای تو به‌هرحال فرقی نمی‌کند. اما من این احساس ناگوار را نخواهم داشت.»

فوریه ۱۸۷۸»