کتاب چرا مسیحی نیستم؟

کتاب الکترونیکی «چرا مسیحی نیستم؟» نوشتهٔ برتراند راسل با ترجمهٔ فرهنگ امیری در انتشارات جامی چاپ شده است. کتاب چرا مسیحی نیستم؟ مجموعه‌ای از مقالات و سخنرانی‌های فیلسوف معروف برتراند راسل است که دیدگاه‌هایش را دربارهٔ دین و موضوعات مرتبط با آن به اشتراک می‌گذارد. 

درباره کتاب چرا مسیحی نیستم؟

کتاب چرا مسیحی نیستم؟ یک سخنرانی از برتراند راسل است که در مارس ۱۹۲۷ بر اثر کوشش شعبه انجمن غیرمذهبی ملی لندن جنوبی در شهر پترسی ایراد شده است. آثار راسل بسیار گسترده و شامل موضوعات فلسفی، اجتماعی و علمی مختلفی است. او در کتاب‌های مختلفش به مسائل مهمی همچون نقد دین، اخلاق، سیاست و علم پرداخته است.

کتاب چرا مسیحی نیستم؟ یکی از مهم‌ترین آثار او در زمینهٔ نقد دین است که در آن به بیان دلایل فلسفی و منطقی خود برای رد مسیحیت و سایر ادیان پرداخته است. این اثر بعدها همراه با مقالات دیگری در مورد دین و فلسفه منتشر شد. این کتاب همچنان یکی از منابع مهم برای مطالعه نقدهای منطقی به دین محسوب می‌شود. در این کتاب، راسل دلایل خود را برای رد باورهای مسیحی و نقد دین سازمان‌یافته به‌طور کلی ارائه می‌دهد. وی به بررسی موضوعاتی مانند وجود خدا، جاودانگی روح، و ماهیت عیسی مسیح می‌پردازد و دلایل سنتی برای باور به دین را به چالش می‌کشد. مجموعه مقالات دیگر این کتاب نیز به نقد موضوعات مرتبط با اخلاق دینی، تجربه‌های شخصی و آزاداندیشی می‌پردازد. راسـل نه تنها در زمینه‌های علمی و فلسفی، بلکه به عنوان یک فعال اجتماعی و متفکر آزاداندیش نیز تأثیرات عمیقی بر جامعه و فرهنگ قرن بیستم گذاشت و تا پایان عمر خود به مبارزه برای آزادی بیان و حقوق بشر ادامه داد.

کتاب چرا مسیحی نیستم؟ را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب به دانشجویان و پژوهشگران حوزه فلسفه دین پیشنهاد می‌شود.

درباره برتراند راسل

برتراند راسل (۱۹۷۰ - ۱۸۷۲) یکی از برجسته‌ترین فیلسوفان، منطق‌دانان، ریاضی‌دانان و فعالان اجتماعی قرن بیستم بود. او در خانواده‌ای اشرافی و علمی به دنیا آمد و از کودکی تحت تأثیر آموزه‌های فلسفی و سیاسی قرار گرفت. راسل به دلیل مشارکت‌های مهمش در فلسفهٔ تحلیلی و منطق جدید شهرت دارد و به‌ویژه با کارهایش در زمینهٔ نظریهٔ اتمیسم منطقی و ریاضیات نقش برجسته‌ای در پیشبرد علم منطق ایفا کرد.

او با همکاری آلفرد نورث وایتهد کتاب مشهور Principia Mathematica را نوشت که تلاش کرد تمام ریاضیات را بر مبنای منطق بنا کند و از این طریق درک بهتری از ساختار منطق و ریاضیات ارائه دهد. این اثر را یکی از مهم‌ترین کارهای قرن بیستم در ریاضیات و منطق می‌دانند.

راسـل به‌جز کارهای علمی‌اش، فعال سیاسی و اجتماعی نیز بود. او به شدت به مسائل اجتماعی، حقوق بشر، صلح‌طلبی و مبارزه با جنگ اهمیت می‌داد. او همچنین یکی از برجسته‌ترین منتقدان جنگ جهانی اول و دوم و مخالف تسلیحات هسته‌ای بود. راسل به دلیل فعالیت‌های صلح‌طلبانه و مبارزه با جنگ در دهه‌های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ به چهره‌ای نمادین در جهان تبدیل شد و در نهایت جایزهٔ نوبل ادبیات را در سال ۱۹۵۰ به دلیل نوشته‌هایش که بیانگر ارزش‌های انسان‌دوستانه و آزادی‌خواهی بود، دریافت کرد​.

بخشی از کتاب چرا مسیحی نیستم؟

«به منظور درک و فهم قضیه شاید، این ساده‌ترین و آسان‌ترین مسألهٔ بحث در پیرامون اولین دلیل باشد. (بنابر عقیده‌ای هر چیزی که در این دنیا می‌بینیم علتی دارد، و به هر اندازه که سلسلهٔ علل سیر قهقرایی را طی کند ظاهرا بایستی به اولین علت برسد، و بالاخره، اولین علت، به نام خدا ختم می‌شود).

این بحث امروزه چندان رونقی ندارد، زیرا اولاً علت، همان علتی که سابقا بوده نیست. فلاسفه و علما، بنا را بر وجود علت نهاده‌اند، و علت هم جان و حیاتی که سابقا داشته دیگر ندارد؛ لیکن گذشته از آن، می‌توانید ملاحظه کنید، بحثی که بایستی به عنوان اولین علت و دلیل ذکر شود، چیزی است کهنمی‌تواند هیچ‌گونه استحکامی داشته باشد. باید بگویم وقتی جوان بودم، با این‌گونه مسائل به طور جدی در مغز خودم در جدال بودم و برای مدتی طولانی بحث اولین دلیل را قبول کردم، تا این که روزی در سنین ۱۸ سالگی موقعی که شرح حال جان استوارت میل را که به قلم خودش نوشته شده بود خواندم، این جمله نظرم را به خود جلب کرد. آن وقت پدرم به من پاسخ این سؤال را که: «چه کسی مرا به وجود آورده است؟» نداد، زیرا بلافاصله و بدون درنگ این سؤال مطرح می‌شد که: «چه کسی خدا را به وجود آورده است؟»

همانطور که هنوز هم فکر می‌کنم، آن جمله بسیار ساده، سفسطه را در بیان اولین علت و دلیل نشان داده است. زیرا چنانچه هر چیزی باید دلیل و علتی داشته باشد. پس وجود خداوند هم باید علت و دلیل داشته باشد. و اگر هر چیزی بتواند بدون دلیل و علت همان‌طور که وجود خداوند به اثبات می‌رسید وجود داشته باشد، بنابراین، بحث مذکور فاقد اعتبار بود. این بحث

در ردیف مباحثی است که نظریات هندوها بر آن استوار است. آن‌ها معتقدند که دنیا روی فیل قرار گرفته و فیل روی لاک‌پشت و وقتی که از آنها سؤال می‌شود لاک‌پشت روی چه قرار گرفته، جواب می‌دهند، بهتر است از موضوع صرف‌نظر کنیم. در واقع بحثی بهتر از آن وجود ندارد که چرا دنیا نتوانسته بدون علت وجود پیدا کند؛ از طرف دیگر دلیلی وجود ندارد که نباید برای ابد باقی بماند. دلیلی هم اصلاً وجود ندارد تا نشان دهد که دنیا آغازی داشته است.»