کتاب سواستپول

«سواستپول و داستان‌های دیگر» مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاه لئون تولستوی(۱۹۱۰-۱۸۲۸)، نویسنده برجسته روس است.

در یکی از داستان‌های این کتاب به نام «سواستپول» می‌خوانیم:

روشنایی پریده رنگ بامدادی، تازه آسمان تیره رنگ و قیرگون تپه‌های «ساپن» را روشن می‌ساخت. دریا نیز کم‌کم از لابه‌لای تاریکی شب بیرونمی‌آمد و انتظار تابش انوار طلایی رنگ خورشید را می‌کشید. مه کم رنگی که بر سطح دریا و زمین‌های ساحلی گسترده شده بود رفته رفته زایل می‌گشت. باد سرد سحرگاهی می‌وزید و آثار طراوت و شادی زایدالوصفی را بر گونه‌های عابرین بر جای می‌گذاشت. از مسافتی دور زمزمه پیاپی امواج دریا که بر روی صخره‌های سنگی ساحلی می‌لغزیدند به گوش می‌رسید و فقط غرش رعدآسای توپ کشتی‌ها بود که گاهگاهی این سکوت و آرامش دلپذیر بامدادی را در هم می‌شکست.

در قسمت شمالی بندر، جنب و جوش زیادی حکمفرما بود. دسته‌هایی از سربازان در میان غرش توپ‌ها به سرعت در رفت و آمد بودند. در مقابل بارانداز سرباز مسلحی پاس می‌داد و دکتر بیمارستان نیز در این هنگام با سرعت به سوی محل کار خود در حرکت بود. یکی از سربازان صورت خود را در آب سرد شستشو داد و سپس در حالی که به محل اصلی خود بازمی‌گشت اورادی را زیر لب زمزمه می‌نمود و پیاپی علامت صلیب به روی سینه‌اش می‌کشید.

اگر شما در این وقت به بارانداز نزدیک می‌شدید، بوی مخصوصی از ذغال‌های نیم‌سوز به مشامتان می‌رسید و از طرف دیگر، بوی تعفن غذاهای فاسد شده حالت تهوعی در شما ایجاد می‌کرد. در این هنگام دسته‌های مختلف سرباز که از نواحی دیگر به آنجا اعزام شده بودند از طرفی به طرف دیگر می‌رفتند. قایق‌ها از اشخاص مختلفی پر شده بودند. سربازان، ملاحان، مردان و زنان به تدریج از قایق‌ها پیاده می‌شدند و هر یک راه خود را به طرفی در پیش می‌گرفتند.