کتاب دشمنان

«دشمنان» مجموعه داستان کوتاهی از آنتوان چخوف (۱۹۰۴-۱۸۶۰)، نویسنده نامدار روس با ترجمه‌ای از سیمین دانشور است. در این کتاب سیزده داستان کوتاه از چخوف آورده شده است. همچنین چند خاطره از چخوف به قلم ماکسیم گورکی در آغاز کتاب آمده است. در یکی از داستان‌های این کتاب به نام «بوسه» می‌خوانیم: «ساعت هشت شب بیستم ماه مه، تمام افسران شش آتشبار توپخانۀ هنگ توپچین، به دهکدۀ میستچکی که سر راه اردوگاهشان بود وارد شدند، با این قصد که شب را در آن دهکده بگذرانند. افسرها چنان شلوغی‌ای راه انداخته بودند که آن سرش ناپیدا بود. بعضی با تفنگ‌هایشان ور می‌رفتند و عده‌ای در میدانگاه کلیسا با افسر نگهبان ترتیب محل اقامت قشون را می‌دادند و داشتند قرار و مدار می‌گذاشتند که از پشت کلیسا سر و کلۀ مردی غیر نظامی، که بر اسب زیبایی سوار بود، پیدا شد. اسب کوچکی بود که دم کوتاه داشت و گردن خوش‌ترکیبش را با حرکات خاصی به جلو می‌آورد و با پاهایش تمام‌وقت حرکات رقص مانندی می‌کرد. انگار کسی از پشت با ترکه‌ای به سُم‌های زیبایش می‌زد. سوار، دهانۀ اسبش را برابر افسرها کشید، کلاه از سرش برداشت و با تشریفات خاصی گفت: «عالی‌جناب ژنرال فن‌رابک، که خانه‌شان همین نزدیکی است، تقاضا دارند که افسرها برای چای سرافرازشان فرمایند.» اسب سرش را تکان داد، رقصی کرد و به عقب جنبید. سوار دوباره کلاه از سر برداشت و اسب شگفت‌انگیزش را برگردانید و پشت کلیسا ناپدید گشت. افسرها همه فریاد زدند: «مرده‌شویش را ببرد.» و به کار خود مشغول شدند: «چشم‌هایمان از خستگی باز نمی‌شود و آقای فن‌رابک به سور دعوتمان می‌کند. این‌جور سورها را خیلی دیده‌ایم!» افسران شش آتشبار توپخانه، خاطره‌های زنده‌ای از دعوت‌های گذشته داشتند. ضمن مانور اخیر، همۀ آن‌ها با رفقای قزاقشان، در خانۀ آقایی که در ده سرشناس بود، افسری بازنشسته که لقب کنت داشت، به چای دعوت شده بودند و ...»