دانلود و خرید کتاب صوتی مرگ شادمانه

کتاب صوتی مرگ شادمانه نوشتهٔ آلبر کامو و ترجمهٔ پرویز شهدی است. تایماز رضوانی گویندگی این رمان صوتی را انجام داده و انتشارات مجید آن را منتشر کرده است.

درباره کتاب صوتی مرگ شادمانه

کتاب صوتی مرگ شادمانه به قلم آلبر کامو و در سال ۱۹۳۶ تا ۱۹۳۸ نوشته شد. نویسنده در زمان حیاتش هیچ‌گاه به فکر انتشار این اثر نیفتاد. آن‌موقع آلبر کامو ۲۵ یا ۲۶ سال داشت. این اثر شاید اولین سیاه‌مشق‌های او در راه نویسندگی بود؛ اثری که شاید خودش آن را خام می‌پنداشت، اما بعدها منتقدان آن را کاملاْ پخته و عمیق دانستند. برخی صاحب‌نظرها کتاب صوتی «مرگ شادمانه» را پیش‌نویسی برای رمان مشهور «بیگانه» دانسته‌اند که شاید درست باشد؛ با این تفاوت که راوی داستان در «بیگانه» نمی‌داند دنبال چه چیزی است؛ حال آنکه شخصیت اول در کتاب صوتی مرگ شادمانه، دنبال خوشبختی می‌گردد و نسبت به آن دیدگاهی متفاوت با بسیاری از مردم دیگر دارد. از طرفی هم انتخاب نام «مرسو» در این کتاب و «مورسو» در «بیگانه» و نیز مهمان‌خانهٔ «سلسِت» در هر دو کتاب، می‌تواند تأییدی بر این نظر باشد.

«پاتریس مرسو» کارمند جوان فرانسوی، یک روز سرد زمستانی به ویلای «زاگرو»، مرد افلیج و ثروتمند می‌رود تا با رضایت خودش او را بکشد و اموالش را تصاحب کند. مرسو هفت‌تیری برمی‌دارد و گلوله‌ای در مغز زاگرو خالی می‌کند؛ بعد اسلحه را جوری قرار می‌دهد که صحنهٔ خودکشی به نظر بیاید. بعد از کشتن زاگرو، مرسو بی‌هیچ عذاب وجدانی به ایتالیا سفر می‌کند تا به‌زعم خودش خوشبخت و کامیاب زندگی کند و بمیرد. در ادامه ما گاه به گذشته می‌رویم و فلسفهٔ زندگی زاگرو و مناسباتش با مرسو را مرور می‌کنیم تا چرایی درخواستش و دیدگاهش به زندگی را دریابیم؛ دیدگاهی که مرسوی رنج‌کشیده و فقیر را مقهور خودش می‌کند تا به فقرش نه بگوید و به‌سمت عصیان برای خوشبختی پیش برود.

آلبر کامو در دو فصل کتابش را پیش می‌برد؛ یکی «مرگ طبیعی» که همان مرگ زاگرو است و دیگری «مرگ آگاهانه» که مرگ مرسو در اوج حس رضایت و خوشبختی است. کامو در این اثر صوتی بر ارادهٔ معطوف به خوشبختی انسان تأکید دارد و طبق این عقیده میل به خوشبختی بزرگت‌رین دارایی انسان است؛ اراده‌ای که می‌تواند هر عملی را توجیه کند. انسان باید با آزادی در انتخاب، خوشبختی خود را بسازد؛ انگار که این تنها حق او در زندگی پر از جبر دنیوی است.

شنیدن کتاب صوتی مرگ شادمانه را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

شنیدن این کتاب صوتی را به دوستداران ادبیات داستانی معاصر فرانسه و قالب رمان پیشنهاد می‌کنیم.

درباره آلبر کامو

آلبر کامو در ۷ نوامبر سال ۱۹۱۳ در خانواده‌ای فقیر در الجزایر متولد شد. آن زمان الجزایر تحت استعمار فرانسه بود. پدرش کارگری فقیر بود و مادرش خدمتکار بود. آن‌ها صاحب ۲ فرزند به نام «لوسین» و «آلبر» بودند. پدرش در جنگ کشته شد. مسئولیت نگهداری ۲ بچه بر عهدهٔ مادرش افتاده بود. کامو به‌خاطر خانواده‌اش مدرسه را رها کرد و به کارگری مشغول شد. معلمش به استعداد او پی برد و او را به ادامهٔ تحصیل تشویق و کمک کرد تا بتواند بورسیهٔ تحصیلی شود. با وجود اینکه کامو یکی از متفکران مکتب اگزیستانسیالیسم است، همواره این برچسب خاص را رد می‌کرد. او در دانشگاه الجزیره تحصیل کرد و تا پیش از آنکه در سال ۱۹۳۰ گرفتار بیماری سل شود، دروازه‌بان تیم فوتبال این دانشگاه بود. کامو در بعدازظهر چهارم ژانویهٔ ۱۹۶۰ و در ۴۷سالگی بر اثر سانحهٔ تصادف نزدیک سن در شهر ویل‌بلویل درگذشت. در جیب کت او یک بلیط قطار استفاده‌نشده پیدا شد. ابتدا قرار بود با قطار و همراه با همسر و فرزندانش به سفر برود، ولی در آخرین لحظات پیشنهاد دوست ناشرش را برای همراهی پذیرفت تا با خودروی او سفر کند. رانندهٔ اتومبیل و میشل گالیمار، دوست نزدیک و ناشر آثار کامو نیز در این حادثه کشته شدند. آلبر کامو در گورستان لومارین در جنوب فرانسه دفن شد.

پس از مرگ آلبر کامو، همسر و فرزندانش حق تکثیر آثار او را در اختیار گرفتند و ۲ اثر باقی‌ماندهٔ او را منتشر کردند. اولین آن‌ها کتاب «مرگ شاد» بود که در سال ۱۹۷۰ منتشر شد. دومین کتابی که پس از مرگ کامو منتشر شد یک اثر ناتمام به نام «آدم اول» بود که در سال ۱۹۹۵ منتشر شد. آدم اول یک خودزندگی‌نامه دربارهٔ دوران کودکی نویسنده در الجزایر است. از دیگر آثار این نویسندهٔ مشهور می‌توان به رمان‌های «بیگانه»، «سقوط»، «طاعون»، نمایشنامه‌های «کالیگولا»، «سوءتفاهم»، «حکومت نظامی» و کتاب نظریِ «افسانهٔ سیزیف» اشاره کرد.

بخشی از کتاب صوتی مرگ شادمانه

«آه، خوب می‌دانم که بیش‌تر آدم‌های ثروتمند معنی خوشبختی را نمی‌دانند. ولی مسأله این نیست. پول‌داشتن، یعنی زمان را دراختیارگرفتن. جان کلام هم همین است و از ذهنم بیرون نمی‌رود. زمان را می‌شود خرید. همه‌چیز را می‌شود خرید. ثروتمندبودن یا شدن، یعنی داشتن وقت کافی برای خوشبخت‌بودن، البته به‌شرطی که آدم شایستگی‌اش را داشته باشد.»

نگاهی به مرسو کرد و ادامه داد:

«بیست‌وپنج ساله بودم مرسو که پی بردم، هر انسان با شعوری که اراده و اشتیاق خوشبخت‌بودن را دارد، شایسته آن است که ثروتمند باشد. خوشبخت‌بودن را طلب‌کردن به‌نظر من متعالی‌ترین فضیلتی است که هر انسانی می‌تواند در وجودش داشته باشد. به‌عقیدهٔ من این امر همه‌چیز را توجیه می‌کند. داشتن قلبی پاک و بی‌ریا برای این موضوع کافی است.»»