کتاب تاریخ مارکسیستی سرمایه داری

کتاب تاریخ مارکسیستی سرمایه داری نوشتهٔ هنری هلر و ترجمهٔ روژان مظفری است و انتشارات نگاه آن را منتشر کرده است.

درباره کتاب تاریخ مارکسیستی سرمایه داری

هنری هلر در شرح مختصرش از تاریخ سرمایه‌داری بنا دارد با تلفیق اندیشهٔ اقتصادی و سیاسی مارکس با دانش معاصر بحران کنونی سرمایه‌داری را روشن کند. او در کتاب تاریخ مارکسیستی سرمایه داری مدعی است سرمایه‌داری شیوهٔ تولید در حال تکاملی است که اکنون از حدود نهادی و سیاسی خود فراتر رفته است. در این کتاب مراحل مختلف تاریخی سرمایه‌داری مرور می‌شود که با مباحث دردسترس مبانی نظری آن پایه‌گذاری می‌شود. هلر نشان می‌دهد سرمایه‌داری همواره شمشیری دولبه بوده است؛ از سویی موجب پیشرفت بشریت بوده و از دیگر سو به جوامع سنتی و محیط طبیعی‌مان آسیب می‌زند. او می‌گوید سرمایه‌داری اکنون به مرحلهٔ خودتخریبی رسیده و دوران کنونی نئولیبرالیسم ما ممکن است مرحلهٔ انتقال به شکلی از سوسیالیسم دموکراتیک و آگاه به محیط‌زیست باشد.

خواندن کتاب تاریخ مارکسیستی سرمایه داری را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به پژوهشگران رشته‌های جامعه‌شناسی و اقتصاد پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب تاریخ مارکسیستی سرمایه داری

«سرمایه‌داری از قرن شانزدهم به شیوهٔ تولیدی در انگلستان تبدیل شد و سر بر آورد. گسترش سرمایه‌داری براساس تولید فراگیر و فروش فزایندهٔ کالاهای بازاری بود. دستاوردش در قالب‌های سود، اجاره و حقوق، به پول پرداخت و توزیع می‌شد. موفقیت این نظام تا چند قرن سرمایه‌داری را در سراسر جهان گسترش داد.

درحال‌حاضر سرمایه‌داری شیوهٔ زندگی کل جهان است. تقریباً همهٔ افراد روی کره زمین به سرمایه‌داری بازار وابسته‌اند. هیچ مرزی ورای آن تعریف نشده، سراسر زمین از کالاهای سرمایه‌داری اشباع شده، کل طبیعت تسخیر شده و برای فروش است؛ ما در فرهنگ کالایی زندگی می‌کنیم و نهادهای دولتی، رسانه‌ها و نظام حقوقی و آموزشی سلطهٔ سرمایه‌داری را منعکس و تقویت می‌کنند.

سرمایه‌داری بیش از پنج قرن با ما همراه بوده است. در این نقطه فکر کردن به شیوهٔ دیگری از زیستن خارج از محدودهٔ این واقعیت مسلط دشوار است. سرمایه‌داری همه‌جا پیروز شده، اما به پایان دورانش نزدیک شده است. به گمان ما سرمایه‌داری در ذات خود به گسترش فضایی بیشتر و نفوذ عمیق‌تری در جامعه نیاز دارد و در نیل به این هدف با مشکلات فزاینده‌ای روبه‌رو است. سرمایه‌داری به سرحدات خود به‌عنوان یک سیستم رسیده است. سرمایه‌داری شیوهٔ تولیدی رو به افول است، چراکه در میلیتاریسم، امپریالیسم و جنگ‌های بی‌پایانش با حاکمیت دولت ملی، تناقضات برطرف‌نشدنی سیاسی و اقتصادی، افزایش نابرابری اجتماعی و ازهم‌پاشیدگی و بروز فاجعه‌های اکولوژیکی گرفتار آمده: انبوهی از مشکلات که براساس پویایی درونی‌شان هیچ پاسخ سیاسی روشنی ندارند. درنتیجه، ما در دنیای کاهش فرصت‌ها و افزایش ترس زندگی می‌کنیم.»