کتاب منظومه ای از پدیده های حیاتی

کتاب منظومه ای از پدیده های حیاتی نوشته آنتونی مارا است و فرزانه قوجلو پ محمدرضا جعفری ترجمه کرده است. این کتاب را نشر نو منتشر کرده است. این کتاب در سال ۲۰۱۴ برای رمان منظومه‌ای از پدیده‌های حیاتی برندهٔ جایزه‌های جان لئونارد و انیسفیلدولف و در سال ۲۰۱۸ برندهٔ جایزهٔ ادبی خاندان سیمپسون شد.

درباره کتاب منظومه ای از پدیده های حیاتی

این‌کتاب درباره جنگ چچن است داستان از جایی آغاز می‌شود که در اوج درگیری و حمله نیروهای روس حوا، کودک ۸ساله در جنگل پنهان شده است. او شاهد حمله سربازان روس به خانه‌شان است که پدرش را اسیر می‌کنند و خانه‌شان را به آتش می‌کشند. احمد، دوست قدمی پدرش، او را پیدا می‌کند و با خود به بیمارستان بمباران‌شده‌ای می‌برد که سونیا، تنها پزشک آنجا است و مجروحان جنگ را درمان می‌کند. اتفاقات این کتاب در ۵ روز پیش می‌آید، در این روزها سونیا، ناتاشا، احمد، حوا، حسن و رمضان به خاطرات گذشته‌ برمی‌گردند و اتفاقات پنهانی از عشق و خیانت و بخشش را فاش می‌کنند که نشان می‌دهد چطور زندگی سرنوشتشان از گذشته تا امروز به‌هم گره خورده است. 

آنتونی مارا معتقد است هریک از تراژدی‌های قرن بیستم مثل اردوگاه‌های گولاگ، هولوکاست، قتل‌عام ارامنه، کشتار همگانی کامبوج، جنگ بوسنی و بسیاری از فجایع دیگر، ویژگی‌ها و خاستگاه‌های تاریخی و فلسفی خود را دارند و چه‌بسا هرگز دوباره تکرار نشوند، اما رفتار آدم‌ها در ویرانی و سرکوب و هتک حرمت همنوعانشان تکرار می‌شود. ما از دوستان و همسایگانمان دشمن می‌سازیم و قربانی‌هایمان را پست و شیطان‌صفت و مستحق تبعید و شکنجه و مرگ می‌دانیم.

این کتاب روایتی تازه و جذاب از یکی از فجایع انسانی تاریخ معاصر است. 

خواندن کتاب منظومه ای از پدیده های حیاتی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام علاقه‌مندان به ادبیات داستانی پیشنهاد می‌کنیم. 

درباره آنتونی مارا

آنتونی مارا در سال ۱۹۸۴ در واشنگتن دی. سی. به‌دنیا آمد. از کارگاه نویسندگان آیووا مدرک کارشناسی ارشد در هنرهای زیبا دارد و در حال حاضر عضو کارگاه والاس استگنر برای نگارش خلاق دانشگاه استانفورد است. جایزهٔ مسابقهٔ داستان‌نویسی دانشجویان ماهنامهٔ آتلانتیک را از آن خود کرده و برندهٔ جایزهٔ داستان‌نویسی مجلهٔ نَریتیو و نیز جایزهٔ انتشارات پوشکارت شده و یکی از آثار او در جُنگ بهترین خواندنی‌های بی‌نظیر امریکا جای گرفته است و در ۲۰۱۲ برندهٔ جایزهٔ بنیاد وایتینگ شد. او که در سرتاسر اروپای شرقی تحصیل و زندگی و سفر کرده است اکنون ساکن اوکلند کالیفرنیاست. منظومه‌ای از پدیده‌های حیاتی که اولین رمان اوست در ده‌ها کشور به چاپ رسیده است.

بخشی از کتاب منظومه ای از پدیده های حیاتی

ستون‌های دود سیاه از دودکش‌های بلند دوردست به هوا بلند بود. زنجیره‌ای از کوه‌های صاف‌شده بر اثر باد. طعم هوای پس از شوروی مثل کهنه‌ای کثیف در دهانش. وقتی که به پایانهٔ اتوبوس‌ها رسیدند، صبر کرد تا چمدان چرخدارش به‌سلامت روی زمین قرار بگیرد و بعد کرایهٔ راننده را داد. چمدان سامسونت، آخرین هدیهٔ برِندن، می‌شد در حکم بیلبوردی پرنور باشد که خارجی بودن او را جار بزند وقتی آن را از کنار چمدان‌های صندوقی دوران امپراتوری متعلق به بقیهٔ مسافران عبور می‌داد. خط اتوبوس ملی‌شده دیگر در جاده‌های منتهی به چچن رفت و آمد نمی‌کرد، اما بعد از آنکه یک ساعت در صف سه نفره منتظر ماند، کارمندی او را به کیوسکی راهنمایی کرد که مجلات مستهجن، سیگارهای اوکراینی، نوار کاست گروه ایرساپلای و بلیت یک اتوبوس خصوصی را می‌فروخت که سفری هفتگی از اوسِتیای شمالی به چچن داشت. تا صبح روز بعد حرکت نمی‌کرد. گرچه سونیا خستهٔ سفر بود، می‌دانست که خوابش نمی‌برد. تمام شب روی نیمکت چوبی نشست و بند یکی از کفش‌هایش را دور دستهٔ چمدان گره زد تا خیال بچه کولی‌ها را از چرخ زدن با آن راحت کند.

وقتی که رانندهٔ اتوبوس ساعت شش و ربع صبح در راهرو اتوبوس بلیت‌ها را جمع می‌کرد، اعلام کرد: «من همه‌تون رو می‌برم به قبرتون.» به عقب خم شد، انگار لیوانی نامرئی را روی شکم گِردش نگه داشته بود. «اگه پا بده همه‌تون رو می‌فروشم به اولین راهزن، یا آدم‌ربا یا دلال برده که ببینم. نگید که به‌تون نگفتم. اگه این بلیت‌ها رو نخریده بودین شما رو با این اتوبوس به اون کشور نمی‌بردم. واسهٔ همین از روی هر چاله و دست‌اندازی که بشه رد می‌شم تا این سفر رو برای همه‌تون به اندازهٔ خودم فلاکت‌بار بکنم. ضمناً نه، برای مستراح رفتن هم راحت‌باش نداریم، و بعله، چون می‌دونم این چاله‌ها مثانهٔ پر شده رو چه دردی میآرن.»