کتاب دختران کارخانه

کتاب دختران کارخانه نوشتۀ لسلی تی. چانگ و ترجمۀ ندا غیور و گودرز پایکوب است. این کتاب را انتشارات کتاب کوله‌پشتی منتشر کرده است. کتاب دختران کارخانه روایت‌هایی از بطن چین مدرن است.

درباره کتاب دختران کارخانه

امروزه چین یکی از مهم‌ترین قطب‌های اقتصادی دنیاست. در هر نقطه‌ای از جهان و حتی در هر گوشه‌ای از خانه‌هایمان برچسب ساخت چین به چشم می‌خورد. کشوری باستانی با قدمتی چندهزارساله که به سخت‌کوشی و تلاش مردمانش مشهور است. السلی تی. چانگ رابط اسبق وال‌استریت ژورنال در کتابش، دختران کارخانه، دنیایی فراتر از موفقیت‌های اقتصادی چین یا سنت‌های این کشور را به تصویر می‌کشد. او داستان دخترانی را از بطن جهان کارخانه‌های چین روایت می‌کند؛ دختران و زنان جوان مهاجری که روستاهای فقیر وطن خود را برای رؤیاهایشان و پیشرفت و ساخت زندگی فردی‌شان ترک کرده‌اند و راه خود را از خط مونتاژ کارخانه‌ها تا رتبه‌های بالای مدیریتی بازکرده‌اند. دخترانی با داستان منحصربه‌فرد خود که در یک چیز مشترک‌اند: جست‌وجوی پایان‌ناپذیر.

چین بالاترین جمعیت مهاجر جهان را دارد، بیش از صد و سی میلیون مهاجر که در خود چین و سرتاسر جهان پراکنده‌اند. السلی تی. چانگ به مدت دو سال با برخی از این دختران مهاجر روستایی زندگی کرد و از نزدیک شاهد موفقیت‌ها و شکست‌هایشان بود و روایتی حقیقی از واقعیت زندگی آنها را برای خوانندگانش تعریف کرد. کتاب از دو بخش اصلی شهر و روستا و پانزده داستان کوتاه تشکیل شده است. داستان‌هایی که شاید در نگاه اول پراکنده و نامرتبط به هم به نظر برسند، اما رفته‌رفته حلقه‌های اتصال بسیاری را پیش خواننده آشکار می‌سازند: شخصیت‌های اصلی، حضور نویسنده و نیز بن‌مایه‌ای که بین این‌همه شخصیت مشترک است؛ جنگیدن برای زندگی بهتر و یافتن فردیت خود. روایت نویسنده گاهی با گذشته خانوادگی خودش در هم می‌آمیزد گویا او نیز به‌عنوان یک چینی - آمریکایی بعد از سال‌ها به ریشه‌هایش بازگشته است و بودن در بین دختران کارخانه او را وسوسه کرده است تا برای اولین‌بار پیشینه‌اش را واکاوی کند و کم‌کم خود نیز با روایت تاریخچه خانوادگی‌اش و جست‌وجوی ریشه‌هایش به یکی از شخصیت‌های اصلی کتاب مبدل می‌شود. در ظاهر دختران کارخانه مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاه، پراکنده، و واقع‌گرا از زنان و دختران جوانی است که می‌آموزند چطور در دنیای کارخانه‌ها، دنیای صنعت و بین غریبه‌ها راه خود را پیدا کنند و موانع را بردارند. روایت‌هایی که جای هیچ‌گونه خیال‌پردازی ندارند، زیرا جهان کارخانه‌ها جهان حقایق، سرعت و عملگرایی است. اما خواننده طی داستان با تک‌تک شخصیت‌ها همراه می‌شود شاید چون در آنها چیزی می‌بیند که در اعماق وجود خودش نهفته است.

خواندن کتاب دختران کارخانه را به چه کسی پیشنهاد می کنیم؟

خواندن این کتاب به همۀ دختران و افرادی که در پی رسیدن به موفقیت هستند پیشنهاد می‌شود.

درباره السلی تی. چانگ

السلی تی. چانگ یک دهه در چین به‌عنوان رابط وال‌استریت ژورنال زندگی کرد. او با پیتر هسلر که او هم در باره چین می‌نویسد ازدواج کرد و در حال حاضر در کلرادو زندگی می‌کند.

بخش‌هایی از کتاب دختران کارخانه

وقتی دختری را از کارخانه‌ای دیگر می‌دیدید به‌سرعت شروع به پرس‌وجو می‌کردید. از همدیگر می‌پرسیدید: چند سال خدمتی؟ انگار فقط از کارگرهای کارخانه ساخت ماشین حرف می‌زدید نه از آدم. چقدر در ماه در می آری؟ محل اقامت و غذا هم داره؟ چقدر اضافه‌کاری می‌گیری؟ و بعد شاید از او می‌پرسیدید اهل کدام استان است و هیچگاه اسمش را نمی‌پرسیدید. داشتن دوست واقعی در کارخانه کار آسانی نبود. دوازده دختر در اتاق‌های کوچک می‌خوابیدند و در چنین مکان‌های تنگی بهتر بود رازهایشان را پیش خودشان نگه دارند. بعضی از دخترها با کارت شناسایی قرضی در کارخانه استخدام می‌شدند و هیچ‌وقت و به هیچ‌کس نام واقعی‌شان را نمی‌گفتند. برخی فقط با هم استانی‌هایشان صحبت می‌کردند که البته آن هم خطرات خود را داشت، شایعه‌ها به‌سرعت از کارخانه به روستا پخش می‌شد و وقتی به خانه برمی گشتی هر خاله و مادربزرگی احتمالاً می‌دانست چقدر درآمد دارید، چقدر پس‌انداز دارید و آیا با پسرها بروبیایی داشتید یا نه. وقتی دوستی پیدا می‌کردید، برایش همه کار انجام می‌دادید. اگر دوستتان دیگر سرکار نمی‌رفت و جایی برای ماندن نداشت، تخت کوچک و باریکتان را به‌رغم خطر جریمه ده یوانی، چیزی معادل یک دلار و بیست و پنج سنت با او شریک می‌شدید. اگر محل کارش خیلی دور بود، در روزهای نادر تعطیلتان زودتر بیدار می‌شدید و ساعت‌ها در اتوبوس و در راه بودید تا به محل کار دوستتان که مرخصی ساعتی گرفته بود، برسید و این بار جریمة صدیوانی در انتظارتان بود. شاید فقط به‌خاطر خواسته دوستتان همچنان در کارخانه‌ای که دوستش نداشتید کار می‌کردید یا کارخانه موردعلاقه‌تان را ترک می‌کردید. دوستان هر هفته به هم نامه می‌نوشتند، گرچه از نظر دخترهایی که خیلی وقت بود برای کار از خانواده‌هایشان جدا شده بودند این کار بچه‌گانه بود. در عوض آنها با تلفن همراه به هم پیام می‌دادند. گاهی اوقات دوستان از هم جدا می‌افتادند و چون زندگی خیلی سریع تغییر می‌کرد همدیگر را فراموش می‌کردند. راحت‌ترین چیز در جهان قطع ارتباط با دیگری بود.