ویکتور فرانکل
ویکتور فرانکل استاد عصب‌شناسی و روانپزشکی دانشگاه وین بود و مدت بیست‌وپنج سال ریاست پلی‌کلینیک مغز و اعصاب وین را به عهده داشت. معنادرمانی و تجزیه‌وتحلیل وجودی که وی بنیان‌گذار آن بوده است به عنوان «سومین مکتب روان‌درمانی وین» نیز شناخته می‌شود. وی استاد مدعو دانشگاه‌های هاروارد، استندفورد، متدیست جنوبی و دانشگاه دوکسن و استاد برجستهٔ معنادرمانی در دانشگاه بین‌المللی ایالت متحده واقع در سن‌دیگوی کالیفرنیا بود.
فرانکل در سال ۱۹۰۵ در وین چشم به جهان گشود. او موفق به گرفتن دکترای پزشکی و بعدها دکترای فلسفه از دانشگاه وین شد. در زمان جنگ جهانی دوم سه سال از عمرش را در اردوگاه کار اجباری داخاو در آشویتس و اردوگاه‌های دیگر گذراند. او به مدت چهل سال تورهای سخنرانی بی‌شماری در سراسر جهان برگزار کرد. در مجموع، بیست‌ونه دکترای افتخاری از دانشگاه‌های آفریقا، آسیا، اروپا و آمریکای جنوبی و شمالی دریافت کرده است. جوایز متعددی نیز به او تعلق گرفته است از جمله جایزهٔ اسکار فیستر از انجمن روانپزشکی آمریکا و عضویت افتخاری در آکادمی علوم اتریش.
تا به امروز سی‌ونه عنوان از کتاب‌های فرانکل به پنجاه زبان ترجمه شده است. میلیون‌ها جلد از نسخهٔ انگلیسی کتاب «انسان در جستجوی معنا»ی او به فروش رفته و بر اساس تحقیق کتابخانهٔ ملی کنگره آمریکا و انجمن کتاب ماه، در فهرست ده کتاب تأثیرگذار آمریکا قرار گرفته است.
ویکتور فرانکل در سال ۱۹۹۷ در وین چشم از جهان فرو بست.
