نظرات کاربران درباره کتاب عکاسی بالون‌سواری عشق و اندوه

این کتاب داستانی نیست، بلکه مجموعه‌ای از سه جستاره که به زیبایی غم و اندوه از دست دادن عزیزان رو نشون می‌ده! شاید مخاطب در ابتدا سردرگم بشه اما آرام‌آرام همه چیز به‌هم مرتبط می‌شه!

اگر به سراغ داستان اومدید، اینجا آنچنان خبری نیست :) ولی این کار از سه جستار تشکیل شده که در پایان به زیبایی بهم ربط پیدا می کنند و البته که در دل خودش داستان‌های بسیاری رو جا داده... از خواندن این اثر لذت بردم چون با خودش به شدت تجربه زیسته به همراه داشت. قرار گرفتن عشق و اندوه در کنارهم، شاید در ابتدا به اندازه بالون سواری و عکاسی دور از ذهن باشه ولی واقعا مگر عشق بدون اندوه میسر میشه!؟

نسخه چاپی کتاب را خریدم.3 جستار متفاوت در ارتباط با بالن سواری عشق میان دو بوهمی و اندوه و فقدان. به بهانه خود جولیان بارنز و معرفی کتاب در برنامه کتاب باز ترغیب شدم به خرید کتاب ولی از جمله کتاب هایی است که باید انتظارشان را در طاقچه بی نهایت کشید و لاغیر. خواندنش خارج از لطف نبود و نیست ولی پرداخت ان هزینه در قیاس با قطر و سایز و کیفیت کتاب چندان خوشایند نیست. جستار اول سخت پیش می رود و در یک گنگی به پایان می رسد.هر چی بیشتر جلو میرود بیشتر متوجه ارتباط اجزا با هم می شویم و در نهایت میفهمیم قصد نویسنده از اوردن این اطلاعات چه بوده است. اگرچه کتابیست که شاید هیچ وقت ترغیب نشوم دوباره تورق کنم و بخوانم.

من واقعا از خوندن این کتاب لذت بردم. هرچی جلو رفتم بیشتر خوشم اومد و برگشتم یک قسمت‌هایی رو دوباره خوندم. سبک نویسنده و شیوه‌‌ای که استفاده کرده برای تلفیق تاریخ و داستان و واقعیت به نظرم خیلی جذاب بود.

کتاب خوبی بود من خوشم اومد فصل های کتاب در ظاهر بهم بی ربط هست ولی هر چی به پایان کتاب نزدیک بشین رابطه بخش های مختلف بیشتر مشخص میشه تواین کتاب حس دلتنگی مردی که عاشقانه همسرش رو دوست داشته و بعد از عمری زندگی مشترک همسرش رو از دست داده خیلی حس میشد وقتی خوندن این کتاب تموم شد با خودم فکر میکردم این مدل زوجها چجوری زندگی کردن که بعد از چند دهه زندگی مشترک عشق و احساسشون حتی بعد از فوت دیگری هم ادامه پیدا میکنه؟ در کل این کتاب رو دوست داشتم و خوندنش هم به بقیه توصیه میکنم

عکاسی، بالون‌سواری، عشق و اندوه جستاری است متشکل از سه فصل که در فصل اول، شرح بالون‌سواری سه نفر در نیمه‌ی دوم قرن نوزدهم را برایمان تعریف می‌کند و از بالون‌سواری و عکاسی هوایی تاریخچه‌های جذابی را می‌گوید. در فصل دوم نویسنده به زمین می‌آید و داستان عاشقانه‌ی یک کلنل انگلیسی و یک هنرپیشه‌ی معروف زن را که از مسافران همان بالون هستند برایمان شرح می‌دهد و در نهایت در فصل سوم به عمق رفته و به بازشناسی اندوه از دست‌دادن همسرش و چگونگی کنار آمدن با آن با استفاده از زمینه‌چینی‌های فصل‌های قبل می‌پردازد.اولین کتابی که از جولیان بارنز با ترجمه فارسی مورد استقبال قرارگرفت، درک یک پایان بود. کتاب چنان جذابیتی داشت که خواننده را مسحور خود می‌کرد. از همان‌جا بود که می‌شد فهمید بارنز درکی از عشق دارد که در کمتر نویسنده‌ای مشابه‌اش یافت می‌شود. بعدها این موضوع با رمان دیگری از او به نام فقط یک داستان بیشتر ثابت شد. با این تفاصیل خواندن ترجمه اثری از او در مورد اندوه ناشی از مرگ همسرش که عاشقانه دوستش داشته، به شدت وسوسه‌کننده است. زیرا که این‌بار قرار است بارنز برایمان از عشق با دیدگاهی بسیار شخصی بگوید.کتاب جستاری است متشکل از سه فصل که به ترتیب این عنوان‌ها را دارد: گناه ارتفاع، بر روی سطح و از دست رفتن عمق. فصل اول، فصلی که تمام مدت در آسمان می‌گذرد، شرح بالن‌سواری سه نفر در نیمه‌ی دوم قرن نوزدهم. یک کلنل انگلیسی شیفته‌ی بالون (فرد برنابی)، یک هنرپیشه‌ی زن معروف (سارا برنارد) و یک عکاس، مخترع، روزنامه‌نگار وکاریکاتوریست جاه‌طلب (نادار). همچنین تاریخچه‌ای هم از بالون‌سواری دارد که در خلالش نویسنده بیشتر و بیشتر در مورد این سه کاراکتر صحبت می‌کند. نیمه‌ی دوم این فصل، عکاسی هم به بالون‌سواری اضافه شده و از تلاش‌های مخترع مذکور در جاانداختن عکاسی هوایی با بالون صحبت می‌شود. شرح تاریخی بالون‌سواری و عکاسی هوایی چنان به زیبایی در لابه‌لای داستان زندگی این افراد گفته شده که منِ خواننده گاهی آرزو می‌کنم که کاش کتاب‌های تاریخی آموزشی را هم بارنز می‌نوشت. با این حال بارنز صرفاً از جزئیاتی صحبت می‌کند که راه را برای ورود خواننده به دو فصل بعدی هموار کند. در فصل دوم به زمین می‌آید و داستان عاشقانه و کوتاه مدت آن کلنل انگلیسی و هنرپیشه‌ی معروف زن را به زیبایی هر چه تمام‌تر تعریف می‌کند. این فصل هم در کنار داستان‌سرایی، ارجاعات تاریخی، هنری زیادی دارد و دیدگاه‌های نویسنده را نسبت به مقوله‌ی عشق هم باز می‌کند. و در نهایت فصل سوم که به عمق رفته و به بازشناسی اندوه، آن هم اندوه از دست‌دادن همسری که عاشقش بوده و هست و چگونگی کنار آمدن با آن، با استفاده از زمینه‌چینی‌های فصل‌های قبل می‌پردازد. جولیان بارنز مستقیم سراغ داستان عاشقانه‌ی زندگی‌اش نمی‌رود. حتی از پت، همسر از دست‌رفته‌اش چیز چندانی نمی‌گوید. اینکه که بود و چه می‌کرد، چه عقایدی داشت و یا رفتارش چگونه بود. بارنز برای تعریف عشق از همجواری بالون‌سواری و عکاسی می‌گوید و سپس به سراغ اندوه می‌رود. چرا که «اندوه تصویر نگاتیو عشق است» و اینکه «هر داستان عاشقانه، بالقوه، داستان اندوه نیز هست؛ اگر نه در اوایل، اما در ادامه‌اش؛ برای این یکی‌شان نه، برای دیگری؛ بعضی وقت‌ها هم برای هردوی‌شان.» بدین ترتیب با به تصویر کشیده شدن رنجی که نویسنده بعد از گذشت چهار سال از مرگ همسرش می‌کشد؛ عشق آنها برایمان تجلی پیدا می‌کندبنابراین او این جستار را نوشته، پدیده‌های عکاسی و بالون‌سواری، مفاهیم ارتفاع، عمق، سطح و زندگی این سه نفر در قرن گذشته را کنار هم گذاشته، به زیبایی بهم ربطشان داده و به کمک واژگان طرح و معنای جدید و دنیای دیگری ساخته تا آنچه را که پیش از این، اندوه برایش از بین برده بود از نو و با دیدی متفاوت برای خودش بسازد. درست، همان رسالتی که از یک نویسنده انتظار می‌رود. نویسنده‌ای که جادویی از کلمات می‌سازد برای رستگاری همگان چه بی‌اندوهان و چه اندوه‌زدگان

کتاب جذابی اما کمی صبوری نیاز داره تا مثل یک لایه ای لطیف به دل بشینه و شاید برای غریبه ها کم تر جذاب باشه."غریبه ها طبق تعریف آنهایی هستند که درکی از اندوه ندارند."

مترجم با اضافه کردن بعضی مطالب کمک زیادی به فهم کتاب کرده، فقط اینکه این کتاب، شماره ها ارجاع نداشتن و من مجبور بودم مدام به انتهای کتاب برم برای خواندن ارجاعات، اگر تیم طاقچه این رو اصلاح کنه عالی میشه🌿

خلاقیت نویسنده در نحوه بیان سوگ و فقدان عشق و اندوه عمیق خود در دل داستان های دیگر زمینه ی شکل گیری کلاژ ذهنی در مخاطب میشود که تمایز اساسی این کتاب از سایر کتب با عناوین مشابه شده و البته شایان ذکر هست که ترجمه روان و درخوری داشت . همانطور که هر قدر با بالون اوج میگیریم خطر سقوط بیشتر میشود در عشق هم هر قدر عمیق میشویم احتمال اندوه هم به همان نسبت بیشتر میشود . وقتی موج بالون سواری به راه بود تنها عده کمی بر این موج ، سواری کردند و نادار از پیشگامان بود و خطر پرواز را به جان خرید تا لذت اوج را تجربه کند و حال عکاسی حین پرواز و فرصت رصد و ثبت زیبایی های جهان را هم به تجربه بالون سواری نادار اضافه کنید گوئی تنها زمانی که اوج میگیریم و خطر سقوط را به جان می خریم میتوانیم چیزی فرازمینی را تجربه کنیم و به اوج لذت برسیم که تلویحا اشاره به عشق دارد . در ادامه عشق فرد برنابی و سارا برنارد به من این ذهنیت را داد که همگان تمنای عشق به شکل ویژه ی خود را در سر داریم و حال آن که عشق به ما شور زندگی و ریسک پذیری میدهد تا آنجا که شکست عشقی برنابی زندگی پیش روی او را بی معنی کرد و زندگی او به یک خط راست تقلیل پیدا کرد . در انتها نویسنده به شرح غم عمیق خود که نشات گرفته از به سوگ نشستن در عشق خود است می پردازد و بیان میکند که برای فرار از خطرات و روزهای بدون او به کارهایی که تا قبل از آن برایش فاقد اهمیت بوده می پرداخته و هرگونه دلداری از جانب دیگران برای او از تحمل خارج بوده و میگوید برای کمک در تحمل سوگ گاهی سکوت بهترین کار است . در نهایت من از شما میپرسم با تمام خطرات احتمالی که بالون سواری دارد آیا شما حاضر به تجربه آن هستید ؟! آیا شما رنج های احتمالی عشق را که در پس لذت آن نهفته است به جان میخرید ؟! به نظرم جهان بی عشق چیزی نیست جز تکرار یک تکرار !

این کتاب فوق‌العاده عالیه فوق‌العادههههههه داستان اولش ی ذره شاید گیجتون کنه چون کلی اسم وجود داره د ی عالمه ادمو باید جا کنین تو ذهنتون ولی سخت نگیرید و برید جلو وقتی به داستان دوم رسیدید دیگه نمیخواید ولش کنید و عاشقش میشید❤️😍

واقعا کتاب قشنگی بود و کلی میشه در مورد ظریف کاریایی که توی نوشتن و فصل بندیاش شده حرف زد البته اولیلش باید صبور بود تا فرم روایت داستان دستمون بیاد فوق العاده زیبا و عمیق، اندوه و عشق رو زیر ذره بین قرار میده...

کتاب احساسی و خوبی است , اسم اصلی کتاب سطوح زندگی است که مترجم هم در اوایل کتاب ذکر کرده , از این بابت گفتم که خیلیا مثله من شاید دنبال کتاب سطوح زندگی از انتشارات میلکان باشن اما اون کتاب دیگه تجدید چاپ نشد

کتاب خیلی خوبیه من خلاصه اینو از برنامه کتاب باز توسط اقای شکوری عزیز شنیدم خیلی خوبه