نظرات کاربران درباره کتاب دیدن دختر صددرصد دل‌خواه در صبح زیبای ماه آوریل

این کتاب خیلی ساده گفت که «راحت باش و بیا از خوندن لذت ببریم.». بسیار دوستش داشتم. این احساس زیبای آرامش رو خیلی وقت بود تجربه نکرده بودم. خیلی زیبا بود. خیلی.

کتابهای موراکامی کتابهای عجیبی هستن. باید رئالیسم جادویی و سورئالیسم ژانر محبوبت باشه که بتونی از داستانهاش لذت ببری. من از این سبکها خوشم نمیاد و نمیتونم با نوشته هاش ارتباط برقرار کنم اما همچنان کارهاش رو میخونم. گاهی توی کارهاش چیزهایی پیدا میشه که آدم رو به فکر فرو میبره - مثل داستان قلوه سنگ همین مجموعه - و فکر میکنم این لذت یک داستان رو مضاعف میکنه که ساعت بیشتری از اون زمانی که برای خوندنش گذاشتی سرگرمت کنه. گرچه معتقدم هر سلیقه ای توی داستانها کتاب بالاخره میتونه داستان دلخواهش رو پیدا کنه اما اگه خواننده کتابهای تریلر یا رومنس یا پرهیجان یا .. هستید برید سراغ یه گزینه دیگه.

من کتاب رو خریدم و خوندم و خیلی لذت برم کتاب جالبیه نیاز نیست خیلی ذهنت درگیر بشه یه سرگرمی خوب برای اوقات فراغت👌

ساده بود . متن داستان ها روان بود و ترجمه خوب هم به جلو بردن داستان کمک می کرد .

به نظر من حرف خاصی برای گفتن نداره.

کتابی بدون جذابیت

من بعد از هر داستان و کتاب سوالی شبیه اینها از خودم می‌پرسم: «خب که چی؟» یا «حالا از کتاب چی دستگیرت شد؟» جواب من به این سوالات در اواسط داستان دوم چندان مطلوب نبود... کتاب را رها کردم.

هر کدام از این داستان ها نظیر یک تکه از یک زندگی هستند. با شروع هر داستان، شما خودتون رو در میانه یک زندگی جدید تصور میکنید و کاملا با قهرمان داستانها همراه میشید. هر تکه از این زندگی ها خیلی جذاب و کامل توضیح داده شده و شما رو کاملا مجذوب و وادار میکنه که تا انتها بخونید و جلو برید حتی اگه کاملا درک نکنید که منظور نهایی قصه چه بوده است. من از تک تک قصه ها لذت بردم، هر چند باید اعتراف کنم نکته پنهانی برخی از اونها رو کاملا درک نکردم. البته اینو باید بگم که این داستانها باب میل هر سلیقه ای نیست و برای همین اگه قصد خرید دارید حتما نمونه ارائه شده رو بخوانید و ببینید سبک نویسنده رو دوست دارید و می تونید باهاش همراه بشید یا خیر. قلوه سنگی که هر روز جابجا میشد از نظر من از همه قصه ها جذابتر و پر معنا تر بود ....

ساده و جالب بود.مثل یه کیک عصرونه. داستان میمون شیناگاوایی در کتاب اول شخص مفرد بیشتر پرداخته شده و مکمل این بخشه.

یک مجموعه داستان تخیلی :) قلوه سنگی که جابجا میشد رو دوست داشتم.

برای اینکه صرفا یک کتاب داستان بخونید خوبه اما خیلی جالب نیست. من به شخصه خیلی خوشم نیومد . بی سروته بود یک مقدار.

موقع خوندن کتاب یک جاهایی حس کردم دارم داستانهای ادگار الن پو رو میخونم، یک جاهایی هم حس کردم دارم کابوسهای یک آدم تب دار رو می خونم. فیلم خوبی از این کتاب به نظرم در بیاد...

قشنگ بود.این اولین اثری بود که از این نویسنده خوندم.سبک عجیبی داشت ولی یکم که بگذره میفهمی معانی عمیقی داره.

من الان شروعش کردم و دوست داشتم تا الان🌱

باز هم یه نویسنده ی ژاپنی من رو ناامید کرد و به نظرم دیگه واقعا باید وقتی به آثار ژاپن بر‌می‌خورم با دقت انتخاب کنم و هر کتابی رو نخونم، چون یا حرفی برای گفتن نداره آثارشون و فقط روایت محض برشی از یک زندگی و یا داستانی بدون فراز و فروده و یا مثل این اثر به شدتتتتت فانتزی و تخیلی و فاقد جذابیته. همچنین به نظرم این متن این کتاب فقط برای خود نویسنده معنا و مفهوم و نتیجه ی خاصی رو دربرداره و نویسنده نتونسته اون مفهوم رو جوری بنویسه که خواننده هم متوجه بشه، پس همه چیز فقط در ذهن نویسنده است، برای همین به نظر من این کتاب ارزش خاصی نداره.

زیاد جذاب نیست

کتاب از قطعات داستانی کوتاه و نامربوط تشکیل شده ، در طی مطالعه اولین تصوری که به ذهن میاد این هست که نویسنده استعاره های عمیقی به کار گرفته و درک این داستان ها در گرو فهمیدن اون هاست ولی هر چقدر بیشتر بگردید کمتر ردی از هدف در نوشته ها می‌بینید. یکی از اصول روشنفکر نما های امروزی ابهام گویی در کلام در عین بی‌مغز بودنِ گفتار هست.