نظرات کاربران درباره کتاب افسانه باران

سلام.لطفا کتاب بر جاده های آبی سرخ رو هم اضافه کنید.ممنون

از اکثر داستانهاش لذت بردم این کتاب نیازمنده تفکر زیاد هنگام مطالعه‌

در حد اثر های دیگه نادر ابراهیمی نبود ولی بازم قابل قبول‌ بود و میشد از بعضی از داستان هاش لذت برد...

من البته نسخه ی چاپی این کتاب رو خوندم . دیدگاه جالب و جدیدی راجع به فرهنگ مردم ایران به من ارائه داد. انگار از بطن جامعه نوشته شده بود.

اگر یک گوشه ی جنگل های گیلان نشسته بودم و می توانستم صبح تا شب کتاب بخوانم شاید حالا حال و روزم بهتر بود. و شاید هم بد تر. هر چه بود نوسان کمتری داشت. افسانه ی باران دویدن زیر ابر هاست در پاییز. من عاطفه ام تنها در همین کتاب ها خلاصه شده. عشقم همین چند وجب است و آسودگی و امنیتم هم. به همین خاطر وقتی چیزی را می خوانم، یعنی کوشیده ام که زنده بمانم؛ بعد از چند ماهی که نخواندم برای زنده ماندن. این مجمع داستان هایی کوتاه ست. خط روایت داستان ملموس است. شخصیت ها هویت خودشان را دارند و چینش داستان ها هم ارتباط مفاهیم با هم را به خوبی می سازد.

داستان هاشو دوست داشتم نمی دونم چرا طاقچه، کتابهایی که خوندم رو پیشنهاد می ده!

کلا داستان کوتاهو دوست ندارم ولی این کتاب، مثل باقی آثار نادر نیست و به نظر میاد از آزمون و خطا هاش در مسیر پختگی باشه. کماکان به نظرم قوی ترین کارش، بر جاده های آبی سرخه

خیلی زیبا بود:)

من قلم جنابِ نادر رو با تمام پیچیدگیش خیلی دوست می‌دارم اما اون طور که باید نتونستم با همه ی داستان های این کتاب ارتباط برقرار کنم...

کتاب خوبیست. سه تا از داستانها خیلی خوب بود و بهترین توصیفی که می تونم براشون بکنم این بود که حکیمانه بودند. دو تا از داستانها خیلی حوصله سر بر بودند و اگر من جای نویسنده بودم کتاب رو با داستان دیگری شروع می کردم. بنظر من اولین داستان واقعا حوصله سر بر بود.

خیلی بد

این کتاب بهترین مجموعه‌ی داستانِ کوتاهی بود که تا حالا خوندم. شخصیت‌پردازی‌ها و فضاسازیِ داستان‌ها خیلی عالی بود. اکثر داستان‌ها فوق العاده پرمحتوا بودند. روایت‌ها در عین سادگی جذابیت زیادی داشتند و هم این که به شدت قابل تامل بودند. احساس می‌کنم بعد از خوندن هر کدوم از داستان‌ها می‌شه چند ساعت راجع بهشون گفت‌و‌گو کرد.