نظرات کاربران درباره کتاب رویای عموجان

خیلی خوبه این رمان داستایفسکی بزرگ، پر از لحظات طنز و دیالوگ ها و موقعیت های جذاب

یک توضیح __ اسامی روسی سه قسمت دارن (نام)+(نام پدر+پسوند)+(نام خانوادگی+پسوند)// نام که میشه اسم کوچیک شخصیت برای مثال ماریانا. + نام پدر که پسوند میگیره، اگر فرزند پسر باشه ویچ و اگر دختر باشه ونا مثلا اسم پدر ماریا «الکساندر» هست که وقتی وارد اسم ماریا میشه نتیجه «ماریا الکساندراونا» هست. اگر بر فرض ماریا برادری به اسم میخایل داشته باشه اسمش میشه میخایل آلکساندرویچ. (مثل فلان ابن فلان یا بنت فلان عربیه تقریبا)!!! قسمت سوم هم که نام خانوادگیه بازهم اگر فرزند پسر باشه اف و اگر دختر باشه اوا به پایانش اضافه میشه. و حالا توضیحی برای رویای عمو جان داستان یک کمدی هست کمدیی که در اون هیچ کس کامروا نیست کمدیی در سطح افتضاحات حقیقی زندگی و هر انسانی درگیر خواست ها و فضیلت ها و رذایل خودشه. ماریا الکساندراونا در شهر خودش یک زن باهوش و با نفوذه که ژنرالی پیر و بسیار ثروتمند و هوسباز که ویژگی های خاص و مضحکی داره از سر بخت و اقبال مهمان خانه ش میشه و ماریا الکساندراونا با نقشه ای دختر زیبای خودش زینا رو برای ژنرال لقمه میگیره. ادامه ی داستان تضاد ها و تقابل های تک تک شخصیت های این داستان با ماریا الکساندراونا هست. اگر طرفدار داستایوفسکی باشید طبعا میدونید که چند داستان فرعی داستان اصلی و عمق شخصیت پردازی داستان رو پرورش میدن رویای عمو جان هم از این نبوغ داستایوفسکی بی بهره نیست. شما در این داستان بیش از هر چیز با فضای کمدی خاله زنک بازی همراه با عشق و رسوایی هوس ذکاوت رذالت شجاعت و حماقت و طمع همراه میشید این یعنی کمدی اجتماعی عشقی اخلاقی. با توجه به حجم ۲۰۰ صفحه ای کتاب توضیح بیش از این خواندن داستان رو برای شما بی‌مزه میکنه. در پایان یک پیشنهاد برای به خاطر سپردن نام های روسی _از کاغذی که روی اون اسم اشخاص داستان و نقششون توی داستان نوشته شده به عنوان نشان کتاب استفاده کنید.

داستان جذاب و پر کشش از حرص،طمع و عاقبت اندیشی برای نقشه ای که آن طور که باید پیش نمیرود.اثر کلاسیکی از داستایفسکی با ادبیات خودش،روایت ها و نیز شخصیت پردازی های مختص قلمش.هر چند پایان بندی جذابی نداره اما روایت دلنشینی از رویا پردازی ماریا الکساندراونا برای امری اشتباه داره.روایت این که چگونه والدین سلایق و آمال و آرزو های خویش را به فرزندان تحمیل میکنند ولو این که آن ها اشتباه باشند. جدای از داستان اصلی که به خودی خود جذابه اما نگاه به شخصیت های مختلف داستان هم خالی از لطف نیست؛شخصیت های متفاوتی که با وجود ویژگی های فردی متفاوت اما هرکدام به نوبه ی خود و به شیوه ی مختص خود به دنبال نفع شخصی اش از امیر بیچاره است.حتی خود امیر هم در سالخوردگی توانایی غلبه بر شهوتش را ندارد و حاضر است همه چیز را فدای آن کند. نقل قول معروف کتاب: "اگر قضا و قدر یک‌بار بلایی به سر انسان بیاورد، دیگر دست بردار نیست. این موضوع از مدتها پیش تجربه شده است."

رمان زیبا و خواندنی است البته به یاد سپردن اسامی روسی واقعا مشکل است.