نظرات کاربران درباره کتاب ارمیا

حتما شنیدید کسی ک جنگ رو دیده دیگه نمیتونه مثل بقیه آدما زندگی کنه.این کتاب هم چنین روایتی داره.پسر مرفه،ارمیا،جنگ دیده شده و حالا چطور قراره بعد از اتمام جنگ،با اون ادبیات خاص خودش که در دفاع مقدس پررنگ تر و خاص تر هم هست،برگرده به زندگی عادی؟ اصلا زندگی عادی چیه؟ این کتاب رو بسیار دوست داشتم.اون حس غریبی و عدم تعلق و شاید اون تظاهر ها رو ب خوبی حس میکردم و ملموس بود برام.از مصطفی هم نباید غافل شد و برشش با زندگی ارمیا.تلفیق این دوتا یکی از زیباترین رمان های دفاع مقدس بود

ارمیا روایت رزمنده‌ای است که با پایان جنگ تحمیلی، از فضای معنوی جبهه، پرت می‌شود به دنیایی که در آن زندگی جور دیگری در جریان است! برای کسی که هم‌نفس شهدا بوده، تحمل آدم‌های معمولی و دغدغه های معمولی‌شان خیلی سخت است و ارمیا بعد از جنگ ناچار است با این رنج دست و پنجه نرم کند. این کتاب اولین اثر آقای امیرخانی است که در ۲۲ سالگی نوشته‌اند! با این حال ارمیا کتاب بسیار جذاب و دلنشینی است که می‌تواند مخاطب را با خود همراه کند. پرسش‌های ارمیا از خودش، منِ دانشجوی معماری را خیلی به تفکر وا داشت! ان شاءالله روزی برای همه گره ذهنی‌مان پاسخ قانع کننده داشته باشیم! اگر ارمیا را دوست داشتید، پیشنهاد می‌کنم "بیوتن" را هم بخوانید.

برای من به اندازه تعریفی که از کتاب شنیده بودم ، نبود.در مجموع محتوای کتاب با توجه به سال انتشار آن و قطعا تجربه ای که در سال های آتی فعالیت نصیب نویسنده محترم شده است و در آن زمان از آن کمتر برخوردار بوده اند، قابل قبول است. داستان آن از اواسط تا انتها جذاب شد. با توجه به اینکه اولین اثری بود که از آقای امیرخانی مطالعه می کردم ارتباط برقرار کردن با رسم الخط آن در ابتدا راحت نبود. هم چنان مشتاق هستم تا دیگر آثار این نویسنده محترم را مطالعه کنم .آثاری چون نفحات نفت ، من او ، رهش ، قیدار، نیم دانگ پیونگ یانگ، جانستان کابلستان و .... یا علی

کتاب بسیار خوبیه، با قلم فوق العاده جذاب آقای امیرخانی. واقعا غرق در داستان میشید تا تموم بشه...

اگه کتاب های خوب امیرخانی رو میخونید خوبه که اینم بخونید کتاب خوبه ولی نشون میده که اولین کتابه و یه کم خامه. نشون دهنده تجربه کم نویسنده اس نسبت به کتابی مثل من او.

سلام سخت است نوشتن برای ارمیا؛ کاش که اینطور نمی‌رفت. هر چه از مبدأ دورتر شدیم، از مصطفا، از خاک جنوب، ارمیا هم برای ما دوتر شد. شاید در معدن دیگر کمتر او را می‌شناختیم، کمتر به چشم ما می‌آمد، مرغ انجیرخوار شده‌بود! این ارمیا لیاقت خاک جنوب داشت، لیاقت صحرای عاشورا، لیاقت شهادت در راه خدا و، روح خدا. نبود آن شهادت و آن صحرا، آن خدا و آن روح الله...

اولین و شفاف‌ترین اثر #رضا_امیرخانی که به وضوح می‌توان دریافت او برای «خودش» نوشته است، او، پس دوره دانش‌جویی گرفتار افسرده‌گی شده و این کتاب ماحصل تجربیات اوست در این دوران. برای کسانی که به دنبال زمانی هستند، برای فکر کردن به چیزهایی که دیگران به آن نیاندیشیده اند.

بسیار کتاب پر کشش و جذابی هست تقریبا ده سال پیش نسخه چاپی این کتاب رو مطالعه کردم اولش کمی طول کشید تا با کتاب همراه شدم ولی تا پایان کتاب با نویسنده همراه بودم . خداقوت به نویسنده کتاب

من نتونستم با شخصیت داستان ارتباط برقرار کنم. اما کل داستان رو خوندم. برای کسی که حالات و روحیات شخصیت اصلی براش جالب باشه بنظرم خوشش بیاد. اما برای من جذابیتی نداشت.

نمیتونم نظر قطعی بدم چون نیمه کتاب رهاش کردم. با توجه به کتاب قبلی که از ایشون خوندم یعنی من او، کتاب جدیدشون اونطور برام جذاب نبود و نتونستم ادامه بدم. خیلی ریتم کتاب یکنواخت بود‌

لطفا آثار اقای امیرخانی رو به بینهایت اضافه کنید 🙏

با توجه به نظرات کتاب را انتخاب کردم ، اما به نظرم در اون حدی که فکر میکردم نبود

از اونجایی که کتاب دارای مفاهیم عمیق و زیبایی بود و زاویه دید جدیدی به من میداد، میتونم بگم ارزش خوندن داره، چون یه کتاب معمولی با حرفای معمولی نیست. اما ریتم کتاب ناپخته، ضعیف و کسل کنندست. نویسنده کم تجربه بوده و این اولین اثرشه، پس تا توجه به این موضوع، ضعف کتاب رو تا حدی قابل قبول میدونم. از طرفی مفاهیم فوق العاده ی کتاب و به فکر فرو رفتنم، این ریتم کسل کننده رو جبران کرد. این کتابیه که اگه مفهومش رو متوجه نشی، ازش دل زده میشی و هیچ علاقه و کششی برای تمام کردنش نخواهی داشت!

خیلی قشنگه حتما بخونید داستان دو دوست که یکی شهید می شود و دیگری .... حتما جاهایی گریه میکنی و دلت میسوزه