دانلود و خرید کتاب صوتی جستارهایی در باب عشق

کتاب صوتی جستارهایی در باب عشق نوشتهٔ آلن دو باتن است که ترجمهٔ گلی امامی و صدای نیما رئیسی در رادیو گوشه منتشر شده است. این کتاب اثری مهم و حتی ضروری در رابطه با عشق و چرایی عاشق شدن است.

درباره کتاب صوتی جستارهایی در باب عشق

در کتاب صوتی جستارهایی در باب عشق آلن دو باتن در مسیر آشنایی و عاشق‌شدن یک زوج، در کنار یک روایت عاشقانه، رابطهٔ آن‌ها را از نظر جامعه‌شناسی، روان‌شناسی و فلسفی تحلیل می‌کند.

آلن دو باتن با استفاده از نظریات ارسطو، سارتر، وینگشتاین و مارکس داستانِ عشقِ راوی به کلوئه را خلاقانه و با جزئیات بازگو می‌کند. او فراز و نشیب‌های این ارتباط را در ۲۴ فصل کوتاه شرح می‌دهد. دوباتن درگیری‌ها و مشکلات رابطه را بررسی می‌کند و علت فلسفی هرکدام را توضیح می‎‌دهد.

دوباتن معتقد است «عشق، موهبتی است که به ما هدیه شده، موهبتی که هرگز نه می‌توانیم و نه لیاقتش را داریم که تشخیصش بدهیم.» یکی از هنرهای دوباتن این است که یک موضوع را می‌گیرد و آن را با دیدگاه‌های مختلفی تحلیل می‌کند و به این می‌پردازد که هرکدام از آن‌ها چه بازتاب‌هایی دارند و سرانجام، عاقبت کار به کجا می‌انجامد.

این کتاب داستان زن و مردی است که به‌صورت تصادفی در یک پرواز کنار هم قرار می‌گیرند. آشنایی آن‌ها از یک مکالمه‌ٔ معمولی شروع می‌شود و پیش می‌رود تا آنجا که تصمیم می‌گیرند بعد از پرواز هم یکدیگر را ببینند و در طول داستان ارتباطشان نزدیک‌تر می‌شود.

کتاب صوتی جستار‌هایی در باب عشق علاوه بر شرح داستان، نکات آموزشی کاربردی هم دارد و روایتی جذاب و آموزنده است.

شنیدن کتاب صوتی جستارهایی در باب عشق را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

شنیدن کتاب صوتی جستار‌هایی در باب عشق را به تمام علاقه‌مندان به آثار آلن دو باتن و کسانی که به‌دنبال معنای عشق هستند پیشنهاد می‌کنیم.

درباره آلن دو باتن

آلن دو باتن نویسنده، فیلسوف و مجری تلویزیونِ ساکن بریتانیا که دغدغه‌اش نوشتن درباره زندگی روزمره به شیوه‌ای فلسفی است. او در تمام نوشته‌هایش می‌کوشد فلسفه را وارد زندگی عادی انسان کند.

آلن دوباتن نویسنده‌ٔ فلسفی در سال ۱۹۶۹ در شهر زوریخ سوئیس به دنیا آمده است. او اکنون در لندن زندگی می‌کند و مشغول مدیریت در مؤسسه خود یعنی مدرسه‌ٔ زندگی است. این نویسنده اکنون به‌عنوان نویسنده‌ٔ فلسفه‌ٔ روزانه شناخته می‌شود. او درباره‌ٔ موضوعاتی می‌نویسد که هرروزه همه‌ٔ انسان‌ها با آن دست‌وپنجه نرم می‌کنند. موضوعاتی مانند عشق، سفر، هنر، معماری و ادبیات. کتاب‌های آلن دوباتن تاکنون به بیشتر از سی زبان دنیا ازجمله فارسی ترجمه‌ شده‌اند.

دوباتن دورهٔ دکتری فلسفه را در دانشگاه هاروارد آغاز کرد؛ ولی برای نوشتن کتب فلسفی به زبان ساده، آن را نیمه‌کاره رها کرد. مهم‌ترین کتاب‌های آلن دوباتن، تسلی‌بخشی‌های فلسفه و هنر سیروسفر نام دارند.

اولین کتاب آلن دوباتن به نام جستارهایی در باب عشق، در سال ۱۹۹۳ زمانی که او ۲۴ سال داشت، منتشر شد. کتابی که خیلی زود در لیست کتاب‌های پرفروش قرار گرفت و بیش از دو میلیون نسخه از آن به فروش رفت.

آلن دوباتن مؤسس مدرسه‌ای به نام مدرسه‌ٔ زندگی است. او با این باور که فرزندان ما در مدرسه راه و روش زندگی‌کردن را نمی‌آموزند مدرسهٔ زندگی را تأسیس کرد. دوباتن معتقد است این فقدان دانش باعث می‌شود کودکان در زندگی بالغانه‌شان با مشکلات زیادی مواجه شوند.

موضوعاتی که در مدرسه زندگی تدریس می‌شوند متنوع‌اند. اما همه‌ٔ این آموزش‌ها در راستای افزایش خودشناسی هستند. زیرا گردانندگان این مدرسه معتقدند تنها با خودشناسی است که می‌توانیم زندگی برتر و رضایت‌بخش‌تری داشته باشیم. مجموعه‌ٔ آموزش‌های این مدرسه در شش دسته‌ٔ کلی تقسیم‌بندی می‌شود. خودشناسی، ارتباطات (Relationships)، کار، آرامش، رفتار‌های اجتماعی و فرهنگ و فراغت.

نویسندگان و فیلسوفان باتجربه‌ای هم در این مؤسسه کار می‌کنند. نکته‌ٔ جالب این است که باتوجه‌به تفاوتِ روش‌های یادگیری، مدرسه‌ٔ زندگی آلن دوباتن، آموزه‌ها یا محصولاتش را به روش‌های مختلفی، مانند کتاب، کارگاه، ویدئو، جلسه‌ روانکاوی و... ارائه می‌کند.

آلن دوباتن تاکنون کتاب‌های بسیاری منتشر کرده است. از میان این آثار، کتاب‌های جستارهایی در باب عشق، معماری خوشبختی، شغل مورد علاقه، خودشناسی، تسلی‌بخشی‌های فلسفه، هنر سیروسفر، اضطراب منزلت، دین برای خداناباوران، سیر عشق، آرامش، هنر همچون درمان و تعدادی از کتاب‌های مدرسهٔ زندگی به فارسی ترجمه‌ شده‌اند و همه‌ٔ آن‌ها در فهرست پرفروش‌ترین کتاب‌های بازار قرار گرفته‌اند.

بخشی از کتاب جستارهایی در باب عشق

۱ ـ مدت‌ها قبل از اینکه شانس آشنایی با معشوقمان را داشته باشیم، ممکن است این باور را داشته باشیم که الان او را به خوبی می‌شناسیم. احتمالا به نظر می‌رسد که گویا قبلا او را در جایی از زندگی‌مان دیده‌ایم، یا شاید در رویای‌مان او را ملاقات کرده‌ایم. آریستوفانس در کتاب ضیافت افلاطون با طرح این ادعا که معشوق نیمهٔ گمشدهٔ خود ماست که جسم ما در اصل به آن متصل بوده، جریان این آشناییت را شرح می‌دهد.

«همهٔ انسان‌ها در ابتدا موجودات یا هرمافرودیت (نرـ ماده‌هایی) بوده‌اند، با دو پشت و دو تهیگاه، چهار دست و چهار پا، و دو صورت در جهت عکس یکدیگر. این موجودات نر ـ ماده چنان قدرتمند و از خودراضی بودند که زئوس مجبور شد آنها را از وسط دو نیم کند، یک نیمه مذکر و نیمهٔ دیگر مؤنث ـ از آن روز به بعد هر مرد و زنی سردرگم در حسرت وصل دوباره به نیمهٔ جدا شده خود است.»

۲ ـ من و کلوئه کریسمس را جداگانه گذراندیم، اما وقتی سال جدید به لندن برگشتیم تمام وقت در کنارِ همدیگر بودیم و زندگی عشقی یک زوج شهرنشین اواخر قرن بیستم را دنبال می‌کردیم، اوقات کاری رمق ما را می‌گرفت و رویدادهایی کوچک مثل قدم زدن در پارک، پرسه زدن در کتابفروشی‌ها، و غذا خوردن در رستوران‌ها ما را سرزنده و سرشار می‌کرد. بر سر خیلی مسائل با هم توافق پیدا کردیم، احساس نفرت و علاقهٔ مشترکی نسبت به بسیاری چیزها داشتیم، و فقط پس از مدتی کوتاه این طور به نظر آمد که: به رغم بسیاری دلایل و نشانه‌های آشکار، دیگر انگار این واقعِ گستاخانه‌ای خواهد بود که ما همان دو نیمهٔ یک بدن واحد ضیافت افلاطون باشیم!

۳ ـ تفاهم و سازگاری با کلوئه، زندگی با او را شیرین و جذاب ساخته بود. پس از یک سری اختلافات بی‌پایان و غیر قابل حل در مورد مسائل احساسی سرانجام کسی را پیدا کرده بودم که جوک‌هایش را بدون نیاز به فرهنگ لغت می‌فهمیدم، نظراتش به نحوی معجزه‌آسا به نظرات من نزدیک بود، و از چیزهای مشابهی خوشمان یا بدمان می‌آمد. به دفعات پیش آمد که در کنار او بگویم «چه جالبه، من هم می‌خواسم همین رو بگم، همین رو انجام بدم، من هم همین فکر رو می‌کردم، من هم همین احساس رو داشتم و...

۴ ـ نظریه‌پردازان عشق در حقیقت، گرایش به این نظر داشتند تا به یکی شدن بدگمان باشند، بدبینی و تردیدشان از این حس نشأت می‌گیرد که ارتباط شباهت‌ها از کنکاش و وارسی در اختلافات آسان‌تر است. ما عاشق شدنمان را بر اساسِ مصالح ناکافی و نقصان بنا می‌نهیم و ناآگاهی‌مان را با میل و تمنا تکمیل می‌نماییم. اما همین نظریه‌پردازان خاطر نشان می‌نمایند که زمان به ما نشان می‌دهد پوستی که بدن‌های ما را از همدیگر جدا می‌کند فقط یک محدودهٔ جسمی نیست، بلکه نمودی است از یک جداکنندهٔ عمیق و روان‌شناختی که عبور از آن کاری بس عبث و ابلهانه است.