دانلود و خرید کتاب صوتی گربه سیاه

کتاب صوتی «گربه سیاه» نوشتهٔ ادگار آلن‌پو با ترجمهٔ شهاب حبیبی و گویندگی سینا ایجادی در واوخوان منتشر شده است. «گربه سیاه» داستان کوتاهی است که مفهوم گناه در تفکر الن‌پو را به نمایش می‌گذارد. ادگار آلن پو (۱۸۴۹- ۱۸۰۹)، نویسنده، ویراستار و منتقد ادبی آمریکایی است. آلن پو که از پیشتازان ژانر جنایی-کارآگاهی در ادبیات آمریکا به شمار می‌رود، بیشتر به سبب همین داستان‌های کوتاه رازآلود و اسرارآمیزش شناخته می‌شود. جنون، مرگ، ماهیت انسان و شناخت غریزه‌های انسانی، جزو پرتکرارترین دغدغه‌های الن پو بودند که در بسیاری از آثارش، به آن‌ها پرداخته است.

درباره ادگار آلن پو

نوشته‌های آلن پو بعضا بسیار کوتاه و در عین حال اعجاب انگیز که به بی‌پرده‌ترین شکل ممکن، از تمایلات درونی انسان می‌گویند و به تاریک‌ترین زوایای اعماق فکر، نور می‌اندازند. برای شناخت بهتر دنیای پو، کافی است فقط داستانی مانند "گربه سیاه" یا "قلب رازگو" را بخوانید تا متوجه شوید که ذهنیت این نویسنده بزرگ، تا چه حد درگیر موضوعاتی بوده است که حداقل در آن زمان برای عامه مردم چندان مهم و قابل توجه نبوده است. توصیفات هراس‌انگیز و توام با جزییات او از تفکرات یک قاتل، یک دیوانه یا یک محکوم به مرگ، آن چنان دقیق و تاثیرگذار است که جای شکی باقی نمی‌ماند نویسنده این آثار، روزها و سال‌ها با این تفکرات دست و پنجه نرم می‌کرده است و اگر نگوییم در تمام لحظات حیاتش، حداقل در قسمت عمده‌ای از دوران زندگیش، با آن‌ها درگیر بوده است.

مسائل ماورالطبیعه و پی بردن به ماهیت جسم و روح و تفاوت‌های آن‌ها نیز از جمله مسائلی است که در بسیاری از نوشته‌های او، به چشم می‌خورند. روی هم رفته الن پو، نه فقط یک جنایی نویس مهم و صاحب سبک بوده است، بلکه در بسیاری از زیرشاخه‌های ادبی، نوشته‌هایی به شدت قابل توجه و عمیق دارد که شایسته مطالعه عمیق‌تر است.

کتاب گربه سیاه را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب به علاقه‌مندان به داستان کوتاه و سایر آثار ادگار آلن پو پیشنهاد می شود.

بخشی از کتاب گربه سیاه

گربه آرام آرام بهبود پیدا می‌کرد و هرچند قیافه اش ترسناک شده بود اما به نظر می‌رسید زجر زیادی نمی‌کشد. به عادت روزهای قبل در خانه می‌گشت اما همیشه با حالی وحشت زده از نزدیک شدن به من اجتناب می‌کرد. در ابتدا ته مانده عاطفه‌ام از فرار آشکار موجودی که قبل از آن، آن همه مرا دوست داشت جریحه دار می‌شد، اما این حس هم به زودی جای خود را به نفرت داد و ذهنیت جنایتکارم در سراشیبی بدون بازگشت افتاد. در چنان طرز فکری دیگر جایی برای فلسفه باقی نمی‌ماند. من‌ایمان دارم جنایت یکی از اولین تمایلات جبری انسان‌هاست. یکی از اولین عوامل کشش یا احساساتی که شخصیت آدم را شکل می‌دهند. چه کسی است که از ارتکاب صدباره کار احمقانه یا شرورانه خود شگفت زده نشده باشد؟ کاری که می‌دانسته نباید انجام دهد. آیا ما با وجود قوه تشخیص عالی خود، باز هم تمایل به تخطی از آن چه قانون نام دارد و ما هم آن‌ها را به عنوان قانون پذیرفته‌ایم، نداریم؟ من این ذهنیت خلافکار را دلیل انحراف نهایی خود می‌دانم. انحرافی که مرا به سوی اذیت و نهایتا ارتکاب جنایت نسبت به آن حیوان بی‌آزار کشاند. عشق به شرارت، عطش تمام نشدنی روح است برای خودآزاری.