دانلود و خرید کتاب آن‌چه هنر است آرتور سی دانتو ترجمه فریده فرنودفر
تصویر جلد کتاب آن‌چه هنر است

کتاب آن‌چه هنر است

معرفی کتاب آن‌چه هنر است

پرسش از ماهیت و چیستی هنر که آرتور دانتو در کتاب «آنچه هنر است» مطرح می‌کند، درواقع همان پرسشی است که نخستین‌بار افلاطون در محاوره «جمهوری» با ارائه تعریفی از هنر درصدد پاسخ دادن به آن برآمد. بنابراین طرح این پرسش بنیادین و پیچیده، به خودی خود تازگی ندارد اما وجه تازه و قابل توجه این کتاب، رویکرد منحصربه‌فرد دانتو به این پرسش است. او از طریق ارائه تعریفی جامع از اثر هنری به معنای مجسم آن، با بهره‌گیری از آثار فیلسوفانی مانند دکارت، کانت و هگل و آثار هنرمندانی مثل میکل‌آنژ و دوسن تا دوشان و وارهول به این سوال پاسخ داده است. در این اثر، دانتو ابتدا از دگرگونی‌های هنر به دنبال انقلاب فرانسه حرف می‌زند. بعد از منظر فلسفی به موضوع مرمت در آثار هنری می‌پردازد؛ در فصل سوم از نقش محوری جسمانیت در سنت هنری سخن می‌گوید؛ در فصل چهارم به مناقشه هنری میان نقاشی و عکاسی اشاره می‌کند؛ در فصل پنجم به تعریف کانت از اثر هنری و نظر او در این باره می‌پردازد و در فصل ششم از آینده زیبایی‌شناسی سخن می‌گوید. این کتاب به عنوان آخرین اثر دانتو، این مورخ هنر و هنرشناس آمریکایی، ثمره دهه‌ها عشق ناب او به هنر به معنای عام آن و عصاره سال‌ها تأملات درخشانش در زمینه هنر معاصر است که در عین الهام‌بخش بودنش برای بسیاری از متفکران و دوست‌داران هنر معاصر، بسیاری از بدفهمی‌های رایج در باب هنر معاصر را کاهش داده است.
نظری برای کتاب ثبت نشده است
به هنگام خواندن اثری همچون شاهکار گم‌نام بالزاک (۱۸۳۱) ممکن است گمان کنیم که روشنگری به طور قطع پایان یافته است. این کتاب داستان سه هنرمند است
allWhite
می‌خواهم در این‌جا درنگی کنم و به نقل قطعه‌ای از شعر مردی با گیتار آبی به قلم شاعر امریکایی والاس استیونز بپردازم، کسی که آشکارا نایل به فهم نقاشی‌هایی شده بود که سرگرم تحلیل آن‌ها بوده‌ایم: گفتند «تو یک گیتار آبی داری، چیزها را آن‌طور که هستند نمی‌نوازی.»
allWhite
قصد دارم تا حدودی به تحلیل دو هنرمندِ مهم ــ مارسل دوشان در سال ۱۹۱۵ و اَندی وارهول در سال ۱۹۴۶ ــ بپردازم که به گمان من بیشترین سهم را در این ماجرا داشتند. هر دو آن‌ها با جنبشی مرتبط بودند: دوشان با جنبش دادا و وارهول با جنبش پاپ آرت.
allWhite
رابرت راوِی زاکانیچِ هنرمند ــ که در آثارش فضاها و ابژه‌های بومی را بازنمایی می‌کرد
allWhite
این اثر دوشان به همراه اثری از کنستانتین برانکوزی با عنوان دوشیزه پوگانی نخستین تصویر اجمالی از مدرنیسم را به امریکا ارایه کرد.
allWhite
سوررئالیست‌ها در خلال جنگ دوم جهانی، در نیویورک در تبعید به سر می‌بردند و تأثیر عظیمی بر هنرمندان نیویورکی گذاشتند. هنرمندان نیویورکی مبهوت آندره برتون شدند
allWhite
پیش‌گام برجستهٔ انتزاعِ مبتنی بر طبیعت، هانس هوفمانِ هنرمند و معلم بود
allWhite
سلسله‌ای مشهور و تأثیرگذار از نقاشی‌های تئو وان دوزبورخ مراحلی را نشان می‌دهد که از طریق آن‌ها کوبیسم از تصویر صریح و روشن یک گاو به جانب تصویر انتزاعی گاو می‌رود که به‌هیچ‌وجه شبیه گاو نیست.
allWhite
برانگیختگی و تهییج نقاشی پرتابی جکسن پالاک بود که رنگ را با یک تکه چوب یا قلم‌مو به طرف بوم پرتاب می‌کرد، یا تبیین‌کنندهٔ حرکات سنگین و مشخص قلم‌موی ویلم دوکونینگ که معمولاً فیگوری را شکل می‌دادند، نظیر مجموعه نقاشی‌های مشهورش با عنوان زن ۵ (۱۹۵۳).
allWhite
در سال ۱۹۱۰، آرتور داو امریکایی شروع به کشیدن نقاشی‌های انتزاعی کرد، همراه با مالویچ سوپرِماتیست که به سال ۱۹۱۵ نقاشی مربع سیاهرا کشید
allWhite
مرد جواب داد «چیزها آن‌طور که هستند با گیتار آبی من دگرگون می‌شوند.» بار دیگر به او گفتند «اما تو باید نوایی ورای ما و درعین‌حال خود ما را ساز کنی. نوایی با گیتار آبی از چیزها، دقیقاً آن‌طور که هستند.» این در واقع همان چیزی است که مدرنیست‌های اولیه انجام دادند.
allWhite
شعر مردی با گیتار آبی به قلم شاعر امریکایی والاس استیونز بپردازم، کسی که آشکارا نایل به فهم نقاشی‌هایی شده بود که سرگرم تحلیل آن‌ها بوده‌ایم: گفتند «تو یک گیتار آبی داری، چیزها را آن‌طور که هستند نمی‌نوازی.»
allWhite
اثری از هانری ماتیس با عنوان زنی با کلاه را خریداری کرد ــ و این خریدی مهم بود.
allWhite
دناتلو استاد دورهٔ رنسانس بود،
allWhite
حال اجازه دهید به سراغ سرمشقی از نقاشی انقلابی ــ دوشیزگان آوینیون پیکاسو ــ برویم که هر چند در سال ۱۹۰۷ به پایان رسید، به مدت بیست سال در استودیو پیکاسو خاک خورد. امروزه روز، این اثر برای ما اثری بسیار مألوف است، اما در سال ۱۹۰۷ اثری به شمار می‌رفت که گویی با آن هنر تماماً از نو آغاز شده است.
allWhite
سیندی شرمن به هنگام بازدید از نمایشگاه عکس‌های نادار، عکاسِ فرانسوی قرن نوزدهم، که افراد واقعی را در حال بیان احساسات مختلف نشان می‌داد، اظهار داشت: همهٔ آن‌ها شبیه به‌هم‌اند. غالباً بافت و موقعیت به ما می‌گوید احساسات یک نفر چه هستند
allWhite
به زعم دانتو مخرج مشترک تمامی آثار هنری، «معنا» ست و این همان چیزی است که سبب می‌شود تا وی اظهار دارد که هنرِ معاصر اساساً از سوی فلسفه به حرکت درآمده است. او شرط لازم و کافی هر اثر هنری را «تجسم‌بخشی معنا» و وظیفهٔ ما به عنوان ناظران این آثار را دریافتن معنای مجسم آن‌ها می‌داند. (مثلاً معنای مجسم در جعبهٔ بریلوی وارهول، نقد فرهنگ مصرفی جامعهٔ امریکایی بود، درحالی‌که جعبهٔ بریلوی معمولی تنها غایتی کارکردگرایانه داشت و در خدمت این فرهنگ بود)
allWhite
از طرفی، وظیفهٔ منتقد هنری نیز نه ارزیابی اثر و داوری در خصوص خوب بودن یا بد بودن، بلکه کشف معنا در اثر هنری است. در واقع، کار منتقدِ هنری کشف روح اثر است.
allWhite
قطعاً ابژهٔ هنری تلقی شدن چنین آثاری به خاطر ویژگی‌های قابل‌ادراک و ظاهری آن‌ها نیست، چرا که این ویژگی‌ها در خصوص ابژه‌های غیرهنری نیز صادق است. از این‌رو، براساس ویژگی‌های ظاهری نمی‌توان میان آن‌ها تمایز نهاد. دانتو برای یافتن پاسخی به این پرسش گامی فراتر می‌نهد و ادعا می‌کند که وقتی هنر دیگر شبیه هنر نباشد، به «نظریه‌هایی» نیاز دارد تا هنر بودنش به واسطهٔ آن‌ها به رسمیت شناخته شود. به بیان ساده‌تر، هنر و غیرهنر را صرفاً می‌توان بر مبنای «نظریه» از یکدیگر جدا ساخت، در واقع بر پایهٔ زمینه و بافتی که یک ابژه در آن ظاهر می‌شود و موردتأمل قرار می‌گیرد؛ بدین ترتیب، هنر به بخشی از فلسفه بدل می‌شود
allWhite
از سال‌های دههٔ شصت میلادی به بعد، هنر تکه‌تکه شده و مسیرهای به‌غایت گوناگونی را از نقاشی فوتورئالیسم تا اشکال پیچیده‌ای از مفهوم‌گرایی در پیش گرفته است
allWhite

حجم

۲۶۵٫۹ کیلوبایت

سال انتشار

۱۳۹۳

تعداد صفحه‌ها

۱۷۱ صفحه

حجم

۲۶۵٫۹ کیلوبایت

سال انتشار

۱۳۹۳

تعداد صفحه‌ها

۱۷۱ صفحه

قیمت:
۴۷,۰۰۰
۲۳,۵۰۰
۵۰%
تومان