کتاب امر والا

کتاب امر والا نوشتۀ فیلیپ شاو با ترجمۀ صابر دشت‌آرا در انتشارات گیلگمش چاپ شده است. این کتاب به بررسی مفهوم «امر والا» در حوزه‌ی فلسفه، ادبیات و هنر می‌پردازد و تلاش می‌کند تا این مفهوم پیچیده و چندوجهی را از جنبه‌های مختلف تحلیل کند. عنوان اصلی کتاب The Sublime است و به موضوعاتی مانند زیبایی‌شناسی، تجربه‌های انسانی از عظمت و هراس و رابطه‌ٔ امر والا با هنر و ادبیات می‌پردازد.

درباره کتاب امر والا

کتاب امر والا اثر فیلیپ شاو، به عنوان بخشی از مجموعه‌ی «قاموس انتقادی جدید»، به بررسی مفهوم امر والا در تاریخ اندیشه و هنر می‌پردازد. این کتاب با نگاهی تحلیلی و انتقادی، سیر تحول مفهوم امر والا را از دوران باستان تا عصر حاضر دنبال می‌کند. شاو در این اثر به بررسی نظریه‌های فیلسوفان و اندیشمندانی مانند لونگینوس، ادموند برک، ایمانوئل کانت و ژان-فرانسوا لیوتار می‌پردازد و نشان می‌دهد که چگونه امر والا به عنوان تجربه‌ای از عظمت و هراس، در هنر، ادبیات و فلسفه بازتاب یافته است. کتاب همچنین به تأثیر امر والا در فرهنگ معاصر، از جمله در سینما و رسانه‌های مدرن، اشاره می‌کند و خواننده را به تفکر درباره‌ی جایگاه این مفهوم در دنیای امروز دعوت می‌کند.

کتاب امر والا را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب به دانشجویان، پژوهشگران و علاقه‌مندان به حوزه‌های فلسفه، زیبایی‌شناسی، ادبیات و هنر پیشنهاد می‌شود. همچنین برای کسانی که به دنبال درک عمیق‌تری از مفاهیم انتقادی و نظری در مطالعات فرهنگی هستند، این کتاب می‌تواند منبعی ارزشمند باشد.

بخشی از کتاب امر والا

«کوشش‌های ما برای هم‌گام شدن با چنان عظمتی بالضروره نابسنده از آب درمی‌آیند. فی‌المثل، چگونه می‌توانیم از خداوند سخن بگوییم؟ در مَزمور، داوود می‌گوید معرفت الاهی «بس شگفت‌آورتر از آن است» که به بیان درآید؛ معرفتی از این‌دست «بلند است و به چنگ من درنمی‌افتد.» (Holy Bible, ۲۰۰۱; l. ۶) اما به یک معنا، نفسِ همین شکست یا ناکامی در حکم معبری است که جلوه‌ای از شکوه و جلال خداوند را منتقل می‌کند. و چنین اندیشهٔ شکوهمندی صرفاً ملهم از امور عالی یا لذت‌بخش نیست. در ادامهٔ تعریف فرهنگ آکسفورد، به این نکته اشاره می‌شود که امر والا تأثیری خردکننده یا فراگیر بر جای می‌گذارد، به نحوی که مقاومت در برابر آن برای ما ناممکن است. برای مثال، انقلاب ممکن است از این حیث والا قلمداد شود که مردمان را با خود همراه می‌کند، آرمان‌هایی عظیم در جان‌های‌شان برمی‌انگیزد و به آن‌ها اطمینان می‌دهد که جهان می‌تواند از نو آغاز شود. در چشم برخی دیگر، تصاویر و خیالاتِ آخرالزمان صبغه‌ای والا دارند. چه چیز می‌تواند عالی‌تر و درعین‌حال هراسناک‌تر از مکاشفهٔ یوحنای قدیس باشد؟ به باور جیمز آشِر، منتقدی که در اواخر سدهٔ هجدهم قلم می‌زد، امر والا چنان نیرومند است که «نگاهِ ما، و تمامی قوای ما، را تصاحب و آن‌ها را غرق در حیرت می‌کند.» (Ashfield and de Bolla, ۱۹۹۶:۱۴۷) به عنوان نمونه‌ای نزدیک‌تر و مناقشه‌برانگیزتر، می‌توانیم بگوییم که در روزگار ما نیز آن کسانی که با چشمانی بهت‌زده سقوط برج‌های دوقلو را در یازده سپتامبر ۲۰۰۱ تماشا کرده‌اند شمه‌ای از چنان نیروی حیرت‌آوری را تجربه کرده‌اند. (بنگرید به ژ i‌ek, ۲۰۰۲) ــ و این مدعایی است که در فصل‌های شش و هفت به آن بازخواهم گشت.»