کتاب نکراسوف

«نکراسوف» یک نمایش‌نامه کمدی از ژان پل سارتر فیلسوف اگزیستانسیالیست فرانسوی است که به دلیل هدف گرفتن طبقه بورژوازی بسیار جنجال برانگیز شد و نمایش آن به کارگردانی «ژان می‌یه» بیش از شصت شب اجرا نشد. سارتر این نمایش‌نامه را در سال ۱۹۵۵ نوشت و در آن هم وارد بحث‌های فلسفی شد و هم اشارات سیاسی. مردی برای خودکشی، خود را درون رودخانه سن‌ پاریس می‌اندازد و دو فرد بی‌خانمان به نجات او می‌شتابند. بعد معلوم می‌شود که آن مرد فردی کلاه‌بردار است که بین زندان و مرگ، مرگ را انتخاب کرده است. او به جای تشکر از ناجیان خود، از آنها بابت کارشان، شاکی می‌شود. بین آنها بحثی بر سر ارزش زندگی درمی‌گیرد. پلیس که سرمی‌رسد کلاهبردار می‌گریزد و بی‌خانمان‌ها متهم به همکاری با او می‌شوند و در پی بحثی که درباره ارزش زندگی داشتند، تصمیم می‌گیرند خود را به رودخانه بیاندازند. اما متهم می‌گریزد و خود را «نکراسوف»، یکی از وزرای اتحاد جماهیر شوروی که ناپدید شده، جا می‌زند. هم‌زمان رسانه‌های ضدکمونیست به دلیل این که می‌توانند از این فرصت در جنگ سرد بهره‌برداری کنند از او استقبال می‌کنند. سارتر در این داستان فلسفه را با سیاست پیوند زده و از بحث ارزش زندگی وارد بحث اخلاق در سیاست می‌شود و از پرسش «به چه بهایی باید زندگی را حفظ کرد» به پرسش «جایگاه اخلاق در سیاست کجاست» می‌رسد. این نمایشنامه ۸ پرده دارد: ساحل سن، نزدیک یک پل. مهتاب؛ تابلوی دوم: دفتر ژول پالوتن ؛ ابلوی سوم: یک سالن، شب؛ تابلوی چهارم: دفتر کار ژول پالوتن؛ تابلوی پنجم: آپارتمانی در هتل ژرژ پنجم؛ تابلوی ششم: سالنی کوچک که از آن به‌عنوان بوفه استفاده می‌شود.؛ تابلوی هفتم: سالن مدل ۱۹۲۵ سیبیل؛ تابلوی هشتم: دفتر پالوتن.