کتاب پایان دوئل

خورخه لوئیس بورخس‌ (۱۹۸۶- ۱۸۹۹)، نویسنده و شاعر آرژانتینی است. «انجیل به روایت مرقس»، «دوست نااهل»، «دوئل»، «پایان دوئل»، «قصه روسندو»، «مزاحم»، «دیدار»، «خووان مورانیا»، «بانوی‌ سالخورده»، «گوایا کوئیل» و «گزارش دکتر برودی» عنوان داستان‌های کتاب است. در قسمتی از داستان «پایان دوئل» می‌خوانیم: «به زودی خبر در اردوگاه پخش شد. نولان مصمم شده بود که جریان را با مسابقه به پایان برساند، ولی زندانی‌ها نماینده‌ای فرستادند که به او بگویند که آن‌ها نیز می‌خواهند تماشاچی باشند و روی نتیجه شرط‌بندی کنند. نولان که مرد فهمیده‌ای بود خود را قانع کرد که درخواست آن‌ها را بپذیرد. با بهترین چیزهایی که داشتند، پول، لوازم اسب‌سواری، نیزه، شمشیر و اسب شرط‌بندی کردند. این وسایل در فرصت مناسب به دست بیوه‌ها و خویشان نزدیکشان می‌رسید. گرما غیرعادی بود، به طوری که هیچ‌کس از خواب بعد از ظهرش دست نکشید. همه‌چیز تا ساعت چهار به تعویق افتاد. نولان به شیوه مرسوم آمریکای جنوبی آنان را یک ساعت دیگر منتظر گذاشت. احتمالا درباره عملیات با افسرانش صحبت می‌کرد،‌ دست‌یارش با کتری ماته داخل و خارج می‌شد. زندانی‌ها در دو سوی جاده خاکی روبه‌روی چادرها صف کشیده بودند و برای آن‌که راحت‌تر باشند با دست‌هایی که از پشت بسته شده بود بر زمین نشسته بودند. بعضی‌هایشان احساساتشان را با سیلاب فحش بروز می‌دادند، یکی هم ابتدای دعای لرد را بارها خواند، تقریبا همه‌شان حیرت‌زده بودند. البته نمی‌توانستند سیگار بکشند. حالا دیگر نگران مسابقه نبودند، ولی همگی نگاه می‌کردند. یکی از زندانی‌ها، که رشکش را نشان‌ می‌داد، گفت: آن‌ها گلوی مرا نیز می‌برند. زندانی کناری‌اش گفت: البته،‌ ولی همراه با بقیه. زندانی اول با خشم گفت: تو هم همین‌طور. گروهبان با شمشیرش خطی در عرض جاده خاکی کشید...».