🎡 تولد ۱۱ سالگی طاقچه: گردونه را بچرخان، جایزه ببر، کتاب بخوان!🎡

کتاب مرده‌های بی کفن و دفن

نویسنده:ژان پل سارتر

مترجم:صدیق آذر

انتشارات:انتشارات جامی

دسته‌بندی:

امتیاز

۴.۱از ۹ رأیخواندن نظرات

۴٫۱

(۹)

خواندن نظرات

معرفی کتاب مرده‌های بی کفن و دفن

نمایشنامه مرده‌‎های بی کفن و دفن در سال ۱۹۴۱ توسط ژان‌پل سارتر فیلسوف اگزیستانسیالیست فرانسوی نوشته شد. اساس نگاه فلسفی سارتر به انسان این است که انسان را مختار می‌داند و بر این اساس به انکار هرگونه نیروی خداگونه که قدرت اختیار انسان را سلب کند می‌رسد(البته خود سارتر بر این اعتقاد دارد که وجود یا عدم وجود خدا تاثیری بر اصالت بشر ندارد)؛ زیرا که او معتقد است انسان نمی‌تواند مختار باشد و محکوم به آزادی است، که این آزادی برای او مسئولیت انتخاب می آورد. این نمایشنامه برای اولین بار در تئاتر آنتوان پاریس به‌ سرپرستی: خانم سیمون بریو (Simone Berriou) در ۸ نوامبر ۱۹۴۶ نمایش داده شده است. این کتاب دربردارنده نمایشنامه خلوتگاه نیز است.

معرفی نویسنده

ژان پل سارتر

فرانسوی | تولد ۱۹۰۵ - درگذشت ۱۹۸۰

در ۲۱ ژوئن سال ۱۹۰۵ در پاریس به دنیا آمد. حاصل ازدواج و رابطه یک افسر نیروی دریایی فرانسه با زنی از طبقه ممتاز؛ اما ژان پل سارتر فرصت چندانی برای درک حضور پدر نداشت. سوغات پدر در یکی از سفرهایش به هند و چین، تب بود. تبی عجیب که دست آخر باعث مرگ او شد تا پسرک عزیزدردانه پانزده‌ماهه بماند و مادری که بعد از این اتفاق تصمیم به ترک پاریس گرفت.

نظرات کاربران

Azadeh

۱۳۹۷/۰۴/۲۴

بهترین نمایشنامه اے که تا بحال خوندم

حسین خواجه ویس

۱۴۰۱/۰۳/۲۴

نمایشنامه دوبخشه، و هر بخش داستان متفاوتی با دیگری داره، بخش اولش که راجب یه سری پارتیزان بود که گیر افتاده بودن و در آستانه اعدام بودن برام جذابیت بیشتری داشت، درکل نمایشنامه ی بسیار جذاب و خواندنی ای بود

بریده‌هایی از کتاب

ما از همان لحظه معينی که ديگر کاری ازمان ساخته نبود مرده‌ايم. الان يک تيکه کوچک ميراث زندگانی برايمان مانده است و آنهم اين چند ساعت وقتی است که بايد آن را تلف کنيم.

feren

مگر به‌نظر شما، زندگی کردن مطابق اصول زندگی اشتباه است؟ استل: چه کسی می‌تواند شما را ملامت کند؟ گارسن: من يک روزنامه‌ای را اداره می‌کردم که طرفدار صلح بود. جنگ شروع شد. چکار بايد کرد

Sepidov

اينس: برای چه بترسم؟ ترس برای آن‌وقت‌هايی خوب بود که اميدواری داشتم

Sepidov

از بين ماها، او تنها کسی است که فردا زندگی خواهد کرد.

n.l.r

من با اشک‌های او گريه می‌کنم.

n.l.r

مگر حق اين را ندارد که مرگ خودش را نجات بدهد، تنها چيزی که برايش مانده همين حق است.

n.l.r

مدت‌ها است ما مرده‌ايم: ما از همان لحظه معينی که ديگر کاری ازمان ساخته نبود مرده‌ايم. الان يک تيکه کوچک ميراث زندگانی برايمان مانده است و آنهم اين چند ساعت وقتی است که بايد آن را تلف کنيم.

n.l.r

من توی قلب آنها جان خواهم داد بدون اينکه به‌آن پی ببرند.

n.l.r

کسانی هستند که تا دم مرگ به‌خاطر ما عذاب کشيده‌اند و اين برای ما خيلی تفريح‌آور بود. حالا ديگر، ما بايد تاوان پس بدهيم.

n.l.r

کلاته گل: نمایشنامه در سه پرده