کتاب آوای وحش

«جک لندن» (۱۹۱۶-۱۸۷۶) نویسنده محبوب و شهیر آمریکایی، اولین نویسنده‌ی موفق طبقه‌ی کارگر ایالات متحده بود که شیوه‌ی نگارش شیرین، روان و جذاب و توانایی او در نوشتن بیش از یک هزار کلمه در روز باعث شد تا در مدت ۱۸ سال آثار مشهور بسیاری را خلق کند. پرکاری وی را به‌راحتی می‌توان در ۵۱ کتاب و چند صد مقاله‌ای که منتشر کرده، دید. او با درآمد ماهانه ۲۵ هزار دلار، که از نوشتن و فروش مطالبش بدست می‌آورد، گران‌قیمت‌ترین و همچنین پرخواننده‌ترین نویسنده‌ی آمریکا در زمان خودش بود که حتی در اواخر عمر، درآمدش تا دو برابر رئیس‌جمهور آمریکا افزایش یافت.

آوای وحش (۱۹۰۳)» که از تأثیرگذارترین کتاب‌های«لندن» محسوب می‌شود داستان سگ خانگی را حکایت می‌کند که دست روزگار باعث می‌شود سر از محیط خشن و بی‌رحم کلوندایک در روزگار هجوم جویندگان طلا به ایالت یوکان دربیاورد. سرنوشتی غیرطبیعی که باعث جنگی داخلی در ذهن او می‌شود تا معصومیت و امنیت زندگی در خانه‌ی ارباب را فراموش و به خود واقعی‌اش، یعنی گرگی درنده میان جنگلی وحشی تبدیل گردد. درست عکس «سپید دندان» که در آن «لندن» سگ-گرگی را از میان گرگان به جهان انسان‌ها وارد می‌نماید.

فضاسازی‌های زیبایی که از قدرت تخیل بالای نویسنده بر آمده و داستان‌هایی ماجراجویانه که به صورت غیرمستقیم منتقد نظام سرمایه‌داری حاکم بر آمریکاست و نظم سرمایه‌داری را مشمول قانون گرگ‌ها می‌داند، زیبایی این داستان را دوچندان کرده و هر فرد رمان‌خوانی را مجذوب خود می‌نماید:

باک در میان سگ‌های دیگر امپراطوری می‌کرد و با غرور سرش را بالا می‌گرفت و به توتس و ایزابل به هیچ عنوان محل هم نمی‌گذاشت، برای این‌که او امپراطورِ خزندگان، پرندگان و همه‌ی آدم‌های خانه‌ی قاضی میلر بود.

پدر باک، «المو»، نیز سگ قطبی قوی‌هیکلی بود که تا آخر عمرش به قاضی میلر خدمت کرد. باک هم راه پدرش را ادامه می‌داد، البته او خیلی جثه بزرگی مثل پدرش نداشت و فقط ۱۴۰ پوند وزنش بود، آخه مادرش، «شِپ»، سگ گله‌ای اسکاتلندی بود. ولی با این‌حال همیشه باوقار راه می‌رفت که البته این نتیجه‌ی زندگی خوب و محترمانه‌ی او بود. چون در چهارسال که تولگی‌اش، همانند اشراف‌زاده‌ای مغرور زندگی کرده و اجازه نداده بود که همانند سگ‌های دیگر خانگی شود.