کتاب ابراهیم، طعم انسانیت

کتاب ابراهیم، طعم انسانیت نوشتهٔ ناصر مهدوی است. انتشارات دوستان این کتاب را منتشر کرده است.

درباره کتاب ابراهیم، طعم انسانیت

کتاب ابراهیم، طعم انسانیت کوشیده است تا کاری کند به متون دینی و معنوی چشم بگشاییم و با میراث مکتوب به‌جامانده از پیامبران بزرگ آشنا شویم. نویسنده معتقد است چنین کاری می‌تواند اصلی‌ترین مأموریت و رسالتی باشد که بیش از همه در مدرسهٔ پیامبران به چشم می‌آید. او باور دارد که پیامبرها با قلبی لبریز از عشق و شفقت نسبت به انسان‌ها، در پی آن بوده‌اند که زمینهٔ زندگی آرام و باکیفیتی را با کمک انسان‌ها و برای خودِ انسان‌ها به وجود آورند؛ زندگی آرامی که جنگ و خصومت در آن به حداقل برسد و آواز امید و شادمانی بیش از هر آواز دیگری به گوش. این کتاب که برای بیان مطالب خود از آیات قرآن بهره گرفته، از چهار فصل تشکیل شده است. فصل اول به گزارشی اجمالی از قصهٔ حضرت ابراهیم در کتاب عهد قدیم و عهد جدید اختصاص یافته است. در فصل دوم به شخصیت و سرگذشت پندآموز حضرت ابراهیم در قرآن توجه شده است. در فصل سوم به موضوع ایمان و تأثیر آن در میان حکیمان مغرب‌زمین و فصل چهارم به مهم‌ترین آموزه‌های مدرسهٔ بزرگ ابراهیم و مسئلهٔ حج ابراهیمی پرداخته شده است.

خواندن کتاب ابراهیم، طعم انسانیت را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران مطالعه درمورد پیامبرها پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب ابراهیم، طعم انسانیت

«در سوره بقره آمده است: الْحَجُّ أشهُرُ مَّعْلُوماتٌ فَمَنْ فَرَض فِیهِنَّ الحَجَّ فَلا رَفَث وَ لا فُسوقَ وَ لا جِدالَ فی الْحَجَ وَ مَا تَفْعَلُوا مِنْ خَیرٍ یعْلَمْهُ اللَّهُ وَ تَزَوَّدُوا فَإِنَّ خَیرَ الزّادِ التَّقْوَی وَ اتَّقُونِ یا أولی الألْبَابِ (سوره بقره، آیه ۱۹۷) ــ حج در ماه‌هایی معین است، پس اگر حج بر کسی واجب شود، باید بداند که آمیزش جنسی، سرکشی و مجادله در حج روا نیست و هر کار نیکی که انجام دهید خدا آن را می‌داند، توشه برگیرید که بهترین توشه تقواست و ای خردمندان از من پروا گیرید.

حج درحقیقت همان مدرسه‌ای است که ابراهیم آن را تأسیس کرده تا از طریق اعمال و عبارات و انجام مناسکی ویژه، به آدمیان درس پاکیزگی، خویشتن‌داری و پرهیز از جنگ و جدال را بیاموزد و آنها را برای شناخت یک زندگی معنوی مهیا سازد.

حج در لغت به معنی قصدکردن و آهنگ‌نمودن است و در عرفِ شرع به معنی قصد زیارت بیت‌الله الحرام است. حج را عبادتی جامع شمرده‌اند. زیرا شامل مجموعه عبادات است. هم امساک در آن است، هم انفاق و هم ذکر و نیایش. حج بر سه نوع است: حج تمتع، حج افراد و حج قِرآن. حج تمتع مرکب است از حج و عمره و این حج مخصوص کسانی است که مقیم مکه نباشند و از دوردست‌ها به آنجا بیایند. حج تمتع با اعمال عمره آغاز می‌شود و پس از پایان مراسم عمره، حج‌گزار از احرام درمی‌آید و هرچه در حالت احرام بر او ممنوع بوده از او رفع می‌گردد و او می‌تواند از آنها برخوردار شود، به همین سبب بدان حج تمتع گویند. سپس در روز هشتم ذیحجه دوباره جامه احرام به تن می‌کند و رعایت موارد ممنوع بر او واجب می‌آید و یکی پس از دیگری اعمال حج تمتع را انجام می‌دهد تا آن را به پایان برساند.

مرحوم طباطبایی می‌گوید: و اما این کلمه حج به چه معناست؟ معنای آن عبارت است از اعمالی که در بین مسلمین معروف است و ابراهیم خلیل‌الله آن را تشریع کرده و بعد از ایشان همچنان در میان اعراب معمول بوده و خدای سبحان آن را برای امت اسلام نیز امضاء کرده، درنتیجه شریعتی شده که تا روز قیامت باقی خواهد بود.

ابتدای این اعمال احرام و سپس وقوف در عرفات و بعد از آن وقوف در مشعرالحرام است. یکی دیگر از احکام آن قربانی‌کردن در مِنا، سنگ‌انداختن به ستون‌های سنگی سه‌گانه (شیطان) و آن‌گاه طواف در خانه خدا و نماز طواف و سعی بین صفا و مروه است.»