کتاب مقدمه ای بر روانکاوی

کتاب مقدمه ای بر روانکاوی داستانی کمیک براساس زندگی زیگموند فروید با ترجمهٔ مهتا عافیت طلب و ویراستهٔ شیما رئیسی است و انتشارات آده آن را منتشر کرده است.

درباره کتاب مقدمه ای بر روانکاوی

مقدمه ای بر روانکاوی کتابی کمیک است که با تصاویر جالب از زندگی فروید، پدر علم روانکاوی، برای شما می‌گوید و به صورت خلاصه و با بیانی ساده توضیح می‌دهد زندگی او چطور گذشت و چگونه به نظریات مهمش رسید.

شخصیت‌های اصلی این کتاب عبار‌ت‌اند از:
زیگموند فروید: متخصص مغز و اعصاب و پدر علم روانکاوی که زندگی‌اش را وقف مطالعه جنبه‌های تاریک‌تر وجود انسان کرد. او در اتریش و در خانواده‌ای یهودی به دنیا آمد. «برای اینکه انسان به خوشبختی دست یابد، ابتدا باید منشأ زخم‌های پنهانی را که باعث رنج و عذاب او هستند پیدا کرد.»

آلفرد آدلر: از حامیان علم روانکاوی که در طول زمان نظریه روان‌شناسی فردی خود را توسعه داد. او ریزنقش بود و تا چهارسالگی به دلیل بیماری نمی‌توانست راه برود.

مارتا برنایز: همسر فداکار زیگموند فروید.

کارل گوستاو یونگ: روان‌پزشک و روان‌شناس اهل سوییس که مکتب روان‌شناسی تحلیلی را براساس کشفیات خود از روان‌شناسی ناخودآگاه بنیان نهاد.

آنا فروید: دختر کوچک زیگموند فروید که راه پدر را به عنوان روانکاو ادامه داد.

خواندن کتاب مقدمه ای بر روانکاوی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

اگر می‌خواهید با فروید و نظریات او آشنا شوید این کتاب جالب را حتما بخوانید.

درباره زیگموند فروید

زیگموند شلومو فروید یا زیگموند فروید ۶ مه ۱۸۵۶ در یک خانواده‌ٔ یهودی در جمهوری چک به دنیا آمد. زیگموند فروید، عصب‌شناس برجسته اتریشی و بنیان‌گذار علم روانکاوی، به عنوان یک روش درمانی در روان‌شناسی بود. به پاس تمام خدماتی که به علم روان‌شناسی کرد، لقب پدر علم روان‌شناسی را به او دادند. جالب است بدانید او عاشق ادبیات بود و در زبان‌های آلمانی، ایتالیایی، فرانسه، انگلیسی، اسپانیایی، عبری، لاتین و یونانی تخصص داشت. فروید، آثار ویلیام شکسپیر را در طول عمرش فقط به زبان انگلیسی می‌خواند و به عقیدهٔ بعضی‌ها درک او از روان‌شناسی به خواندن نمایشنامه‌های شکسپیر برمی‌گردد.

فروید توانست تکنیک‌هایی مثل استفاده از تداعی آزاد (به روشی گفته می‌شود که در آن بیمار هرآنچه را به ذهنش خطور می‌کند، بیان می‌نماید) و همچنین کشف انتقال (فرایندی که در آن مراجع خاطرات کودکی خود را با درمانگرش درمیان می‌گذارد) و همچنین فرایند تحلیلی را به علم روان‌شناسی ارائه کند. فروید در آخر عمرش به سرطان مبتلا شد و در ۲۳ سپتامبر ۱۹۳۹ با تزریق دوزهای معینی از مرفین به زندگی خودش پایان داد.