کتاب تئوری نفهم ها و دیگر رویدادهای فلسفی ناگوار

کتاب تئوری نفهم ها و دیگر رویدادهای فلسفی ناگوار نوشتهٔ اریک شویتزگبل و ترجمهٔ زهره مهرنیا است. نشر نیماژ این کتاب را روانهٔ بازار کرده است. این اثر از مجموعه‌ٔ «استخوان‌های روح» این نشر است. این مجموعه در تلاش است تا بازنمایی تحلیلی و دقیقی از جریان‌ها و جنبش‌های فلسفی و نظری معاصر به دست دهد.

درباره کتاب تئوری نفهم ها و دیگر رویدادهای فلسفی ناگوار

اریک شویتزگبل در کتاب تئوری نفهم ها و دیگر رویدادهای فلسفی ناگوار بیان می‌کند که ما در دنیایی زندگی ‌می‌کنیم که ساده‌ترین چیزها برایمان عجیب و عجیب‌ترین چیز‌ها جزو زندگی‌ روز‌مره‌مان شده است. دنیای معاصر پر از اتفاقات جدید است و درک هر کدام از خبرها و پیشرفت‌های فناوری در حالت عادی به ماه‌ها و گاهی سال‌ها زمان نیاز دارد. او معتقد است انسان امروزی در این دوران اتفاقات تازه را پشت‌سرهم و بدون هیچ وقفه‌ای برای درک تغییرات تجربه می‌کند. جستارهای این کتاب با تنوع موضوعی این فرصت را به خواننده می‌دهند تا به بررسی زوایای جدید زندگی مدرن بپردازد. برای خواندن این کتاب نیازی به دانش قبلی از فلسفه نیست و جستارها به موضوعات متنوعی از لذت، عشق، حسرت و مباحث جدید اخلاقی گرفته تا نقد کانت و فلاسفه‌ٔ نازی و جریان سیال ذهن در این کتاب گردآوری شده‌اند. نویسنده در مقدمهٔ کتاب پیشنهاد می‌کند که خواننده عنوان‌های موردعلاقهٔ خود را انتخاب کند و با زاویه‌ٔ دید فلسفه‌ٔ معاصر آشنا شود و لزومی به خواندن کتاب بر اساس فهرست نیست.

خواندن کتاب تئوری نفهم ها و دیگر رویدادهای فلسفی ناگوار را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران فلسفهٔ مدرن پیشنهاد می‌کنیم.

درباره اریک شویتزگبل

اریک شویتزگبل فیلسوف آمریکایی و استاد فلسفه در دانشگاه کالیفرنیا در ریورساید است. علایق اصلی او شامل ارتباط میان روان‌شناسی تجربی و فلسفهٔ ذهن و ماهیت باور است. او دکترای خود را از دانشگاه کالیفرنیا در برکلی زیر نظر «الیزابت ا. لوید»، «آلیسون گوپنیک» و «جان سرل» دریافت کرد. شوئیتزگبل رفتار فیلسوفان، به‌ویژه علمای اخلاق را با استفاده از روش‌های تجربی مورد مطالعه قرار داده است. او در مقالاتش به بررسی این مضوع می‌پردازد که آیا اخلاق‌گرایان اخلاقی‌تر از سایر جمعیت‌ها رفتار می‌کنند یا خیر. در مطالعه‌ای در سال ۲۰۰۹، شوئیتزگبل میزان کمبود کتاب‌های اخلاقی را در کتابخانه‌های دانشگاهی در مقایسه با کتاب‌های فلسفه مشابه بررسی کرد. این مطالعه نشان داد که کتاب‌های اخلاق در واقع با نرخ‌های بالاتری نسبت به متون قابل مقایسه در سایر رشته‌ها گم شده‌اند. کتاب «تئوری نفهم ها و دیگر رویدادهای فلسفی ناگوار» از جمله آثار مشهور این نویسندهٔ آمریکایی است.

بخشی از کتاب تئوری نفهم ها و دیگر رویدادهای فلسفی ناگوار

«فلسفه بینشی ژرف و عاری از واژه نیست. فلسفه نثر است. فلسفه نه در لحظات آسمانیِ نبوغ شخصی، بلکه در خلق جملات زمینی رخ می‌دهد. فلسفه روی کاغذ، در قلم، از طریق صفحه‌کلید، در گفت‌وگو با دانشجویان و همتایان و در درجهٔ دوم اهمیت، در گفت‌وگوهای شخصی و درونی رخ می‌دهد. اگر چیزی که در این صفحه وجود دارد واضح نباشد، فلسفه واضح نیست. فلاسفه هم مانند متخصصان دیگر از مجموعهٔ اصطلاحات بعضاً نامفهوم بهره می‌برند؛ اما لازم نیست فلسفه به مارپیچی از اصطلاحات نامفهوم تبدیل شود. اگر اصطلاحات نامفهوم اختصاصی در مفاهیم قابل‌درک عموم نمی‌گنجد، کاربر آن‌ها نه فلسفه، بلکه واژگانی مبهم با مفهومی نامشخص به‌وجود می‌آورد. حتی در ساده‌ترین متون فلسفی مانند متون موزی، دکارت، هیوم و دیوید لوئیس همیشه شکاف، سردرگمی، ابهام، فرضیات پنهان و نبودِ شفافیت در میان است. بنابراین، این فلاسفه به چالش‌های تفسیری گسترده‌ای دامن می‌زنند؛ اما این شکاف‌ها، سردرگمی‌ها، ابهامات و فرضیات پنهان تنها یک گام از متن واضح فاصله دارند؛ متنی که هر فرد می‌تواند با دقت و مسئولیت‌پذیری در پی آن باشد و لازم نیست در تاریکی و ابهام از مقصدش دور شود. برای فیلسوفی (ضمیر «او» ی مذکر را برای مثال‌های فوق در نظر بگیریم) که می‌تواند خواننده را متقاعد کند تا او را جدی بگیرد، ابهام می‌تواند سه منفعت غیرموجه ایجاد کند. نخست آنکه او به خواننده نهیب می‌زند و با این کار ردایی از اعتبار روشن‌فکری بر تن می‌کند که سزاوارش نیست. دوم آنکه از منتقدان بالقوه خلع قدرت می‌کند؛ زیرا با چنان دیدگاه مبهمی، هر نقدی می‌تواند حاکی از تفسیر نادرست باشد. سوم آنکه برای آن دسته از خوانندگانی که از حل معمای تفسیر متن لذت می‌برند، هیجان ایجاد می‌کند. بنابراین، توجهی بیشتر از آنچه شایستهٔ افکار اوست، از خواننده می‌گیرد (البته ممکن است خوانندگان کم‌تحمل به‌دلیل نبود شفافیت از این منفعت منحرف و گریزان شوند). فلاسفه‌ای از این دست نوعی استبداد روشن‌فکرانه را به نمایش می‌گذارند؛ زیرا لازم است با تفکر و تحلیل از معنای واژگان شخص معتبر مفروض سر درآورد. ضمناً شهامت روشن‌فکرانه هم ندارند: شهامت اینکه ادعاهایشان را واضح و روشن بیان کنند تا نکند نادرستی‌اش اثبات شود؛ سفسطهٔ مدعیات آنان با براهین روشن و واضح اثبات می‌شود. این سه ویژگی با هم تلفیق می‌شوند: اگر منتقدی فکر کند درنهایت به نقد درستی رسیده، متهم می‌شود که شاید نتوانسته از معمای تفسیری و هیجان‌انگیز ناشی از نبوغ والای فیلسوف پرده بردارد.»