دانلود و خرید کتاب مسئولیت پذیری فضیلت گمشده علی صاحبی
تصویر جلد کتاب مسئولیت پذیری فضیلت گمشده

کتاب مسئولیت پذیری فضیلت گمشده

معرفی کتاب مسئولیت پذیری فضیلت گمشده

کتاب الکترونیکی مسئولیت‌پذیری فضیلت گمشده نوشتۀ علی صاحبی در انتشارات سایه سخن چاپ شده است. این کتاب به بررسی ضعف مسئولیت‌پذیری در سطوح فردی، خانوادگی و اجتماعی در جامعه ایران می‌پردازد و تلاش می‌کند با تبیین فواید عملی و شخصی مسئولیت‌پذیری، خوانندگان را به پذیرش بیشتر این فضیلت دعوت کند. علی صاحبی در این کتاب با تکیه بر آموزه‌های تئوری انتخاب و روان‌شناسی کنترل درونی، به شیوه‌های کاربردی مسئولیت‌پذیری در زندگی روزمره می‌پردازد.

درباره کتاب مسئولیت‌پذیری فضیلت گمشده

این کتاب به دنبال بررسی این موضوع است که چرا در جامعه امروز ایران، مسئولیت‌پذیری به‌عنوان یک فضیلت کمتر مورد توجه قرار گرفته است. نویسنده معتقد است که معضل اصلی جامعه ایران در زمینه‌های مختلف، از مشکلات شخصی گرفته تا مسائل اجتماعی، به کمبود مسئولیت‌پذیری و گرایش به مسئولیت‌گریزی برمی‌گردد. علی صاحبی به‌عنوان یک روان‌شناس، با استفاده از دیدگاه‌های تئوری انتخاب و روان‌شناسی کنترل درونی، به بررسی تأثیرات مثبت پذیرش مسئولیت در زندگی فردی و اجتماعی می‌پردازد.

او در این کتاب تأکید دارد که مسئولیت‌پذیری یک فضیلت گمشده است که کمتر به آن پرداخته می‌شود و افراد در موقعیت‌های مختلف، به‌جای پذیرفتن مسئولیت رفتارهای خود، بهانه‌هایی برای توجیه مشکلات پیدا می‌کنند. کتاب مسئولیت‌پذیری فضیلت گمشده به شیوه‌ای کارگاهی و عملی نوشته شده است تا افراد با استفاده از آموزه‌های آن بتوانند مسئولیت بیشتری در زندگی خود بپذیرند و رفتارهای خود را بهبود دهند.

کتاب مسئولیت‌پذیری فضیلت گمشده بیشتر از آن‌که به چرایی و چگونگی مسئولیت‌پذیری بپردازد، بر فواید و سودمندی‌های فردی آن تمرکز دارد. او معتقد است که با پذیرش مسئولیت و کنترل درونی، می‌توان احساس کنترل بیشتری بر زندگی داشت و به جای توجیه مشکلات، زندگی معنادارتر و خوشایندتری را تجربه کرد. این کتاب یک راهنمای عملی است که با الهام از اصول روان‌شناسی، افراد را به تمرین مسئولیت‌پذیری دعوت می‌کند.

کتاب مسئولیت‌پذیری فضیلت گمشده را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب برای افرادی که به دنبال بهبود روابط فردی، خانوادگی و اجتماعی خود هستند و علاقه‌مند به افزایش مسئولیت‌پذیری در زندگی می‌باشند، مناسب است. همچنین برای کسانی که به روش‌های عملی و کاربردی در زمینه روان‌شناسی علاقه دارند، این کتاب یک منبع ارزشمند محسوب می‌شود.

بخشی از کتاب مسئولیت‌پذیری فضیلت گمشده

«یکی از تمرین‌هایی که در دوره‌های آموزش رسمی مؤسسهٔ ویلیام گلسر برای شرکت‌کنندگان در نظر می‌گیرم این است که از آن‌ها می‌خواهم فردی مسئولیت‌پذیر را از دیدگاه خودشان، انتخاب کنند، سپس سه نشانهٔ مسئولیت‌پذیری او را نام ببرند. پس از نوشتن نشانه‌ها روی تخته، از آن‌ها می‌خواهم اگر با هریک از ویژگی‌ها مخالف‌اند، نظرشان را مطرح کنند. خودم هم در این فعالیت شرکت می‌کنم و سه تن از الگوهای بزرگ مسئولیت‌پذیری را که به نظرم سرزنده‌ترین و رضایت‌مندترین افراد هستند نام می‌برم. این افراد به لحاظ شناختی، عاطفی، جسمانی و اجتماعی خودکفا و مستقل‌اند و اگرچه نشاط و سرزندگی و خشنودی از خود و داشته‌هایشان از مشخصه‌های اصلی آن‌هاست، با این حال زندگیِ آسان و بی‌دغدغه‌ای هم نداشته‌اند. فقر و نداری در کودکی، مبارزه و زندان و شکنجه در رژیم پهلوی، تبعید و فشارهای اجتماعی و سیاسی بعد از انقلاب، بیماری و از دست دادن عزیزان و... . ولی در صحبت‌هایشان هرگز نشانی از دل‌گیری و تأسف از گذشته دیده نمی‌شود. از کسانی ظلم و بی‌انصافی دیده‌اند که هرگز انتظارش را نداشته‌اند. گاه از آنچه در اجتماع بر آن‌ها می‌رود یا رفته، ساکت و اندوهگین می‌شوند و این سکوت ساعت‌ها ادامه می‌یابد، اما بعد از آن بدون این‌که سرکوب و انکاری در میان باشد، به حالتِ نشاط‌آور خود برمی‌گردند. این آزمایش ساده، در کنار مطالعات گستردهٔ روان‌شناسی مثبت‌ن گر، نشان می‌دهد که شادمانی و نشاط و خشنودی از درون می‌جوشد و چندان تابع وقایع بیرونی نیست. بدبیاری و ناگواری‌های روزمره در شرایط روانی ما اثر دارند، ولی تعیین‌کننده نیستند.»

نظری برای کتاب ثبت نشده است
مسئولیت‌پذیری به این معناست که خودم فکر کنم و مسئولیت اجرای فکرم را بپذیرم. به دلیل ترس از اشتباه و مؤاخذه شدن، از دیگران نخواهم که برای من و به جای من فکر کنند.
:|
با طفره از پاسخگویی در قبال اقدامات و تصمیم‌های خود و پیامدهای آن، از کارآمدی شخصی و احساس ارزشمندی فاصله می‌گیریم.
:|
تئوری انتخاب و تمام نظریه‌های کنترل درونی بر این باورند که رفتارهای ما، از صبح تا شام، برای ارضای نیازها و خواسته‌های درونی‌مان است. ما رفتارهای خود را انتخاب می‌کنیم و به این ترتیب دربرابر آن‌ها مسئولیم. توجه داشته باشید که می‌گوید در برابر «رفتار» خود مسئولیم و نه در برابر وضعیتی که در زندگی داریم.
:|
ما انسان‌ها محصول و برآیند ژنتیک، زیرساخت‌های مغزی و محیط خود نیستیم. ما با انتخاب افکار و اعمالمان، خود را بازآفرینی می‌کنیم و هویّتمان را، دانسته یا نادانسته، شکل می‌دهیم.
:|
می‌توانم پرسش بهتری از خود بکنم تا ذهنم، با جستجوی پاسخ آن، مرا در حرکت از جایگاه قربانی گذشته به جایگاه مبدع و خالق زندگی کنونی خود ارتقا دهد. این پرسش که: به رغم شرایط ناگوار گذشته و ظلمی که به من شده، آیا می‌توانم برای بهبود شرایط کاری کنم؟ اگر آری، انجامش می‌دهم و اگر نه، دیگر خودم را آزار نمی‌دهم که بخواهم کاری را که در توانم نیست یا از حوزهٔ کنترلم خارج است انجام بدهم.
:|
اگر کاوش و شخم‌زنی گذشته به توانمندی برای اقدامات مؤثر نینجامد، کاویدن و روشن کردن تکلیف آن‌ها چه سودی دارد؟
:|
گاه از آنچه در اجتماع بر آن‌ها می‌رود یا رفته، ساکت و اندوهگین می‌شوند و این سکوت ساعت‌ها ادامه می‌یابد، اما بعد از آن بدون این‌که سرکوب و انکاری در میان باشد، به حالتِ نشاط‌آور خود برمی‌گردند.
:|
«هرگز قبل از مرور جنبه‌های مثبت زندگی‌ام به رختخواب نمی‌روم، حتا در زندان هم این کار را فراموش نمی‌کردم.»
:|
وقتی در زندگی خود روان‌شناسی کنترل درونی (مسئولیت‌پذیری) را جایگزین روان‌شناسی کنترل بیرونی (عذر و بهانه و دلیل‌تراشی) می‌کنیم، بدون این‌که در جهان بیرون اتفاق خاصی رخ بدهد، زندگی ما غنی‌تر، خوشایندتر و معنادارتر می‌شود و احساس کنترل مؤثرتری بر زندگی خواهیم داشت.
:|
از این رو در فرآیند مسئولیت‌پذیری، واقع‌گرایی نقشی اساسی ایفا می‌کند. برای رسیدن به شایستگی لازم برای برخورد مؤثر با چالش‌های زندگی و رسیدن به کارآمدی شخصی، باید بتوانیم میان واقعیت و آنچه فقط ادراک ماست یا به تعبیری میان واقعیت‌ها از یک‌سو و آرزوها و امیدها و هراس‌ها و خیالات از سوی دیگر، تمایز قائل شویم.
:|
اگر در قبال فعالیت‌های ذهنی و افکار خود، یعنی آنچه فکر به ما می‌گوید و ایده‌هایی که به ما پیشنهاد می‌کند، مسئولیت‌پذیرانه عمل نکنیم و همواره در برابر ذهن و پیشنهادهای آن برخوردی منفعلانه داشته باشیم، نمی‌توانیم زندگی «خوب»، «خوش» و «ارزشمندی» برای خود رقم بزنیم.
:|
مسئولیت‌پذیری به این معناست که خودم فکر کنم و مسئولیت اجرای فکرم را بپذیرم. به دلیل ترس از اشتباه و مؤاخذه شدن، از دیگران نخواهم که برای من و به جای من فکر کنند.
:|
می‌توانیم رفتارمان را ارزیابی کنیم و بپرسیم آیا با ارزش‌ها، باورها و ایدئال‌هایم هم‌خوانی دارد؟ یا، بدون خودارزیابی و تأمل، برعکس آن رفتار کنیم و هرگز خود را به چالش نکشیم. این‌ها انتخاب‌هایی است که پیوسته پیش روی داریم.
:|
می‌توانیم به آنچه ذهن می‌گوید بی‌درنگ گوش کنیم و از آن تبعیت کنیم یا آنچه را می‌گوید نخست ارزیابی و سپس انتخاب کنیم که از آن تبعیت نمی‌کنیم. می‌توانیم به واقعیت‌ها احترام بگذاریم یا با آنچه ذهن به ما القا می‌کند همراه شویم و بگوییم واقعیت همین است که ذهن من می‌گوید و در بیرون واقعیت دیگری وجود ندارد.
:|
همهٔ ما باید حدومرزهای خود را بشناسیم و درک کنیم که قلمرومان در کجا تمام و قلمرو دیگران از کجا شروع می‌شود. باید بدانیم چه مسائلی مربوط به ماست و چه مسائلی نیست؛ چه چیزهایی در کنترل ماست و چه چیزهایی نیست و سرانجام این‌که چه اموری جزو مسئولیت ماست و کدام نیست.
:|
در این دنیای پر از فلسفه‌ها و چشم‌اندازهای گوناگون، باید بتوانیم به شناخت و قضاوت خود امیدوار باشیم؛ باید بتوانیم به ارزیابی‌های خود اعتماد کنیم؛ به دنیا از دریچهٔ چشم خود بنگریم؛ مسیر زندگی‌مان را ترسیم کنیم و بیندیشیم که برای رسیدن به آیندهٔ دلخواهمان چه باید بکنیم. به عبارت دیگر، باید مسئولیت نیازها، خواسته‌ها، تصمیمات و اقدامات خود را بپذیریم.
:|
به قول براندن: «بیان این عبارت که "اگر شرایط در کنترل من نیست و از دستم کاری برنمی‌آید، پس خودم را بیهوده آزار ندهم" ساده است، اما پذیرش آن در عمل کار آسانی نیست و فقط در صورتی که فرد مصمم باشد، می‌تواند خود را در آن شرایط قرار دهد و سقراط‌وار درون خود را بکاود.»
:|
افراد زیادی صادقانه نگرانی خود را بیان می‌کنند که اگر وقت زیادی را صرف کشف، شناسایی و پالایش جنبه‌های منفی گذشتهٔ خود نکنند، به نوعی، در انکار به سر می‌برند و از پذیرش واقعیت‌ها طفره می‌روند. به قول ویلیام گلسر، مبدع تئوری انتخاب و واقعیت‌درمان ی، این برداشت فقط در صورتی معقول و درست است که با پردازش گذشته و جنبه‌های منفی آن بتوانیم در آن دست ببریم و تغییرش دهیم یا کاوش گذشته باعث شود هم‌اکنون و در این‌جا رفتارهای اصلاحی در پیش بگیریم و رفتارهای مؤثر و مسئولانه‌تری نشان دهیم؛ یعنی همان اقدامات مؤثری که اکنون با عذر و بهانه‌های مختلف از آن طفره می‌رویم.
:|
مسئولیت‌پذیری یا پذیرفتن مسئولیت‌های خود، در حد معقول، برای دستیابی به سلامت روان و احساس ارزشمندی ضروری و واجب است.
:|
با اجتناب از مسئولیت‌پذیری، به ویژه نپذیرفتن مسئولیت پیامدهای رفتار و اقدامات و تصمیمات درست یا نادرست خود، به همه‌کس و همه‌چیز قدرت می‌دهیم بجز خودمان.
:|

حجم

۱۸۳٫۷ کیلوبایت

سال انتشار

۱۳۹۸

تعداد صفحه‌ها

۲۱۱ صفحه

حجم

۱۸۳٫۷ کیلوبایت

سال انتشار

۱۳۹۸

تعداد صفحه‌ها

۲۱۱ صفحه

قیمت:
۹۵,۴۰۰
تومان