کتاب خریدن لنین

کتاب خریدن لنین مجموعه‌داستانی از چند نویسندهٔ شاخص ترجمهٔ امیرمهدی حقیقت است و نشر ماهی آن را منتشر کرده است.

درباره کتاب خریدن لنین

خریدن لنین، پس از خوبی خدا، دومین مجموعه داستانی است که با ترجمه و انتخاب امیرمهدی حقیقت منتشر شده است. داستان‌های این مجموعه درباره‌ٔ عشق‌های برزبان‌نیامده، مادرانی دلنگران، پدرانی با ای‌کاش‌ها و اگرهای بی‌شمار، فرزندانی پا‌در‌هوا و البته خریدن لنین از اینترنت است. در هرکدام از داستان‌ها هر شخصیت چیزی یا کسی را از دست داده است. جدایی، مرگ و دورشدن آدم‌ها در تمام این داستان‌ها مشهود است. شخصیت‌های این داستان‌ها گویی به آخر خط رسیده‌اند. این وجه اشتراک تمام این داستان‌ها با هم است.

داستان‌های این مجموعه از این قرار هستند:

خریدن لنین / میروسلاو پنکوف

بین زمین و آسمان / فرانک کانری

دروغگو / توبیاس ولف

تمرین‌های ساده برای نوآموزان / الیکس اُلین

رستگاری / جان گاردنر

شایلو / بابی ان میسن

کشاورز آمیش / وانس بورجِیلی

۱/۳، ۱/۳، ۳/ ۱ از ریچارد براتیگان

چاقو / برندان گیل

تکامل الیور / جان آپدایک

آیا جادوگر باید مامان را بزند؟ / جان آپدایک

خواندن کتاب خریدن لنین را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران داستان کوتاه پیشنهاد می‌کنیم. اگر از مجموعهٔ خوبی خدا خوشتان آمده است از این کتاب هم لذت خواهید برد.

بخشی از کتاب خریدن لنین

«وقتی پدربزرگ خبردار شد که می‌خواهم برای تحصیل به امریکا بروم، برایم یادداشت خداحافظی فرستاد. در یادداشتش نوشته بود: «ای خوک کثیف کاپیتالیست! پروازت خوش. دوستدارت، پدربزرگ.» یادداشت را روی برگه‌رأی قرمز چروکی نوشته بود که مال انتخابات سال ۱۹۹۱ بود ــ یکی از اساسی‌ترین اقلام موجود در کلکسیون برگه‌رأی‌های انتخابات کمونیستی‌اش ــ و همهٔ اهالی دهکدهٔ لنینگراد هم پایش را امضا کرده بودند.

از این‌که چنین افتخاری نصیبم شده بود آن‌قدر تکان خوردم که نشستم و روی یک اسکناس یک دلاری این جواب را برای پدربزرگ نوشتم: «ای کمونیست ساده‌لوح! ممنون از نامه‌ات. من فردا عازمم و همین که برسم، سعی می‌کنم در اسرع وقت با یک زن امریکایی ازدواج کنم. بعد هم سعی می‌کنم صاحب بچه‌های امریکایی بشوم. دوستدار تو، نوه‌ات.»

سال آخر دبیرستان، وقتی بیش‌تر همشاگردی‌هایم سرشان گرم مشروب و سیگار و سکس و قمار و دروغگویی به پدرومادر و اتوزدن تا لب دریا و جعل اسکناس و ساختن نارنجک برای مسابقات فوتبال بود، من درس می‌خواندم: زبان انگلیسی. لغت و قواعد ازبر می‌کردم و عبارت‌هایی را تمرین می‌کردم که تلفظشان سخت بود و مخصوص اروپای شرقی‌ها طراحی شده بود. Remember the money؛

بارها و بارها تکرار می‌کردم ــ توی خیابان، زیر دوش، حتی توی خواب. Remember the money.، Remember the money،Remember the money. این جور عبارت‌ها به آدم کمک می‌کند تلفظش خوب بشود و گوشش عادت کند.

توی آپارتمان تنها زندگی می‌کردم، چون تا آن‌موقع تقریباًهمهٔ کسانی که دوستشان داشتم مرده بودند؛ اول مادربزرگم، بعد هم پدرومادرم. پدربزرگ رفته بود ساکن دهکده‌ای شده بود که اسمش شده بود لنینگراد و حتی حاضر نبود برای سرزدن به من برگردد. گمانم چندباری حرف‌های ناجوری به او زده بودم، مخصوصاًسرِ آن دعوای اساسی، و حالا رفتارش نشان می‌داد که بهش برخورده بوده.»