کتاب مدیریت توجه

کتاب مدیریت توجه نوشتهٔ نیر ایال و جولی لی و ترجمهٔ سمیه قوامی نژاد و ویراستهٔ حدیث معظمی است و انتشارات آریانا قلم آن را منتشر کرده است. راهکارهایی برای افزایش تمرکز و به‌دست‌گرفتن کنترل زندگی در این کتاب آمده است.

درباره کتاب مدیریت توجه

نیر ایال در جایگاه فردی که به دنبال راهی برای رهایی از اعتیاد به فناوری و دوری از حواس‌پرتی است، دست روی موضوعی مهم‌ و وسیع‌ می‌گذارد؛ موضوع حواس‌پرتی و مدیریت توجه. به بیان بسیاری از صاحب‌نظران، عصر حاضر عصر پریشان‌فکری یا به تعبیری همان حواس‌پرتی است. همهٔ ما تجربه‌های زیادی داریم از مطالبی که آنها را بارها بدون توجه خوانده‌ایم و چیزی متوجه نشده‌ایم، از جلساتی که برگزار شده‌اند اما به دلیل نداشتن تمرکز حواس به نتیجه نرسیده‌اند، از دوستی‌هایی که به دلیل بی‌توجهی از بین رفته‌اند و از بهره‌وری کم و خطاهای زیاد کارکنان سازمان‌ها که به دلیلِ در جمع بودن و دل در جای دیگر داشتن اتفاق افتاده‌اند.

نیر ایال در کتاب مدیریت توجه حاصل سال‌ها پژوهش و تجربهٔ شخصی خود را در اختیار خوانندگان قرار می‌دهد تا بتوانند با شناختن عوامل حواس‌پرتی کنترل بیشتری روی زندگی‌شان داشته باشند. یکی از کمک‌های بزرگی که این کتاب به ما می‌کند این است که بفهمیم فناوری و امثال آن دلیل حواس‌پرتی ما نیستند و قرار نیست عوامل حواس‌پرتی اطراف ما از بین بروند و اتفاقاً هر روز بیشتر می‌شوند. این ماییم که با انواع تمرین‌های این کتاب می‌توانیم کنترل بیشتری روی خود و محیطمان داشته باشیم تا بتوانیم اثرات منفی این عوامل را کم و تمرکز و توجهمان را حفظ کنیم؛ درست مانند ناخدای کشتی که در دریای متلاطم فقط سکان کشتی را در اختیار دارد.

توجه به ارزشمندی و کمیابی این منبع، یعنی توجه و حواس‌جمع بودن، و تأثیر زیادی که بر کیفیت ابعاد مختلف زندگی هر فردی دارد ما را بر آن داشت که ترجمه و انتشار این اثر را در برنامه‌مان قرار دهیم. 

فصل‌های کتاب مدیریت توجه از این قرار هستند:

مقدمه: از قلاب تا مدیریت توجه

بخش اول: بر محرک‌های درونی غلبه کنید

بخش دوم: برای تمرکزحواس وقت بگذارید

بخش سوم: محرک‌های بیرونی را مسدود کنید

بخش چهارم: با عهدها جلوی حواس‌پرتی را بگیرید

بخش پنجم: چگونه محل کارتان را به مکانی برای جواس‌جمعی تبدیل کنید

بخش ششم: چگونه کودکانی حواس‌جمع بار بیاوریم (و چرا همهٔ ماه به تغذیهٔ روانی نیاز داریم)

بخش هفتم: چگونه در روابطمان حواس‌جمع باشیم

خواندن کتاب مدیریت توجه را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به کسانی که فکر می‌کنند این روزها حواس‌پرت‌ شده‌اند پیشنهاد می‌کنیم.

درباره نیر ایال

نیر ایال در دانشکدهٔ تحصیلات عالی کسب‌وکار استنفورد و در مؤسسهٔ طراحی هاسو پلاتنِر در استنفورد درس داده است. او نویسنده است، مشاوره می‌دهد و دربارهٔ رابطهٔ روان‌شناسی، فناوری و کسب‌وکار در سایتش آموزش می‌دهد. نوشتهٔ او در مجله‌های کسب‌وکار هاروارد، آتلانتیک، تایم، ویک، اینک و روان‌شناسی امروز به چاپ رسیده است.

کتاب او، قلاب: چگونه محصولی بسازیم که مخاطب را شبانه‌روز درگیر کند، در سال ۲۰۱۴ از پرفروش‌های وال‌استریت ژورنال شد. این کتاب به بیش از هجده زبان ترجمه شده و برندهٔ جایزهٔ «کتاب سال بازاریابی» ازسوی پخش ۸۰۰ کتاب کسب‌وکارِ پرطرف‌دار بوده است.

درباره جولی لی

جولی لی هم‌بنیان‌گذار سایت نیر ایال است که در آن برای ارائهٔ جدیدترین دیدگاه‌ها دربارهٔ مدیریت زمان، طراحی رفتار و روان‌شناسی مصرف‌کننده برای مخاطبان روبه‌رشد در سراسر جهان فعالیت می‌کند. جولی قبلاً هم‌بنیان‌گذار دو استارت‌آپ بوده و در واگذاری هر دو کمک کرده است.

بخشی از کتاب مدیریت توجه

«وقتی با دوستانمان هستیم، هیچ‌وقت واقعاً با آنها تنها نیستیم، گوشی‌هایمان تقریباً به‌طور حتم حاضر و آماده‌اند تا با اعلان‌پیامی بی‌موقع مزاحممان شوند. کداممان دوستی را دیده‌ایم که وسط گپ زدن حواسش پرت نشود تا بلافاصله به گوشی‌اش نگاهی بیندازد؟ بیشترمان آهی می‌کشیم و خیلی راحت این وقفه‌ها را به‌عنوان ویژگی این دوره‌زمانه قبول می‌کنیم.

متأسفانه حواس‌پرتی مسری است. وقتی افرادی که سیگار می‌کشند با هم هستند، اولین کسی که بستهٔ سیگارش را بیرون بیاورد در واقع علامتی می‌فرستد که وقتی دیگران متوجهش می‌شوند آنها نیز همان کار را می‌کنند. وسایل دیجیتالی هم به همین شکل رفتارهای دیگران را فوراً برمی‌انگیزند. وقتی یک نفر سر شام گوشی‌اش را بیرون می‌آورد، مثل محرکی بیرونی است. خیلی زود دیگران هم، حتی به قیمت از دست دادن گفت‌وگو، در گوشی‌هایشان غرق می‌شوند.

روان‌شناسان این پدیده را «واگیری اجتماعی» می‌نامند و محققان کشف کرده‌اند این پدیده بر رفتارهایمان، از مصرف مواد گرفته تا پرخوری، تأثیر می‌گذارد. اگر بعد از خوردن سالاد کلمتان، همسر و فرزندانتان اصرار کنند چندتا دونات شکلاتی را ببلعید، خیلی سخت است که مراقب وزنتان باشید و وقتی خانواده و دوستانتان به‌خاطر گوشی‌هایشان از شما دور می‌افتند، سخت است عادت‌های فناوری‌تان را تغییر دهید.

با این تأثیر عظیمی که اطرافیان بر کارهایمان می‌گذارند، چطور می‌توانیم حواس‌پرتی‌ها را در کنار کسانی مدیریت کنیم که می‌خواهیم زمان باکیفیت و بدون مزاحمی را با آنها بگذرانیم؟ چطور می‌توانیم تمایلمان به حواس‌پرتی‌ها را تغییر دهیم وقتی اطرافیانمان تمایلشان را تغییر نداده‌اند؟

پل گراهام، مقاله‌نویس و سرمایه‌گذار، می‌نویسد که جوامع می‌خواهند «پادتن‌های اجتماعی» را رواج دهند تا دفاعی در برابر رفتارهای مضر باشد. در نظر بگیرید که در سال ۱۹۶۵، به گفتهٔ مرکز کنترل و پیشگیری بیماری‌های آمریکا، ۴۲.۴درصد از بزرگسالان آمریکایی سیگار می‌کشیدند که انتظار می‌رود این عدد تا سال ۲۰۲۰ به ۱۲درصد کاهش پیدا کند. البته محدودیت‌های قانونی در این کاهش شتابناک در آمار سیگار کشیدن نقش مهمی داشته‌اند. اما باوجوداینکه قانون از سیگار کشیدن مردم در خانه‌هایشان جلوگیری نمی‌کند، این عادت حتی در نبودن قانون هم تغییر کرد.

به خاطر می‌آورم والدینم، در دوران کودکی‌ام، بااینکه سیگار نمی‌کشیدند در گوشه‌وکنار خانه‌مان زیرسیگاری می‌گذاشتند. در آن زمان مردم داخل خانه،‌ در حضور بچه‌ها، در دفتر کار و هرکجا که دوست داشتند سیگار می‌کشیدند. مادرم تمام سعی‌اش را می‌کرد تا عادت سیگار کشیدن را با استفاده از زیرسیگاری‌هایی به‌شکل دست اسکلتی از سر افراد بیندازد، اما این اشارهٔ غیرهنرمندانه به پیامدهای سیگار کشیدن تنها کاری بود که او با انجام دادنش راحت بود. در آن زمان اگر از کسی می‌خواستید بیرون از خانه سیگارش را بکشد، اگر کار بی‌ادبانه‌ای محسوب نمی‌شد، قطعاً کار عجیبی بود.

اما امروزه خیلی فرق می‌کند. من هیچ‌وقت زیرسیگاری نداشته‌ام. تابه‌حال کسی از من نخواسته که در خانه‌ام سیگار بکشد؛ همه از قبل جوابم را می‌دانند. حتی می‌ترسم حالت چهرهٔ همسرم را تصور کنم که کسی بخواهد روی مبل اتاق نشیمنمان بنشیند و سیگار روشن کند، چنین کسی مدت زیادی در خانهٔ ما و جزو دوستانمان نخواهد ماند.

چطور هنجارهای سیگار کشیدن فقط در عرض یک نسل چنین تغییر چشمگیری کرد؟ طبق نظریهٔ گراهام، مردم از پادتن‌های اجتماعی استفاده کردند تا از خودشان محافظت کنند، درست همان‌طور که بدنمان علیه باکتری‌ها و ویروس‌هایی می‌جنگد که بهمان صدمه می‌زنند. درمان حواس‌پرتی در موقعیت‌های اجتماعی به معنای نشر قوانین جدیدی است که رفتن سر گوشی در حضور دیگران را ممنوع می‌کند.

هنجارهای اجتماعی در حال تغییرند، اما اینکه بهتر می‌شوند یا بدتر به ما بستگی دارد.

تنها راه برای اینکه مطمئن شویم بعضی رفتارهای ناسالم دیگر پذیرفتنی نیستند این است که آنها را مشخص کنیم و با پادتن‌های اجتماعی جلوی رواجشان را بگیریم. این روش در سیگار کشیدن کارآمد بود پس می‌تواند برای حواس‌پرتی‌های دیجیتالی هم مؤثر باشد.»