دانلود و خرید کتاب صوتی همه چیز بودن

کتاب صوتی همه چیز بودن اثری از امیلی واپنیک است که با ترجمه سعید دانشمندی و صدای عاطفه زاهد می‌شنوید. این اثر راهنمای کسانی است که هنوز نمی‌دانند می‌خواهند چه‌کاره شوند.

درباره کتاب صوتی همه چیز بودن

واپنیک در این کتاب روی سخنش با شماست. شمایی که هنوز مردد هستید. اما قرار نیست به شما نشان دهد این مشکلتان را چطور رفع کنید. این کتاب برای کسانی است که کنجکاوند و به یادگیری چیزهای جدید و آفرینش و دگرگونی علاقه دارند.

او در این کتاب می‌گوید شما مجبور نیستید یک چیز را انتخاب کنید. این همان راز بزرگی است که هیچکس  برایتان فاش نمی‌کند. این کتاب به شما می‌گوید با چه روش‌هایی می‌توانید حرفه‌ای بسازید که نه تنها پایدار و اثربخش باشد، بلکه به شما اجازه دهد تا جایی که دلتان می‌خواهد در آن کشف و جست‌وجو کنید و به عبارتی دیگر همه‌چیز باشید.

واپنیک در مقدمه کتابش می‌گوید: «این کتاب معمولی نیست و خواندنش هم تجربه‌ای معمولی نخواهد بود. ساختن زندگی‌ای چندبعدی به درون‌نگری و آزمایش نیازمند است. من اینجا هستم تا راهنمایی‌تان کنم، اما از شما می‌خواهم در طول این مسیر کارهایی را انجام دهید؛ ازجمله تهیهٔ فهرست، قشقرق به‌پاکردن، تحقیق دربارهٔ ترکیب‌های کلامی عجیب و... پس لطفاً حین خواندن کتاب چند برگ کاغذ، خودکار و حتی ماژیکی خوش‌رنگ همراه داشته باشید تا جمله‌هایی را که می‌خواهید در ذهن‌تان بماند علامت بزنید. این کار آغاز مسیری مهم و درعین‌حال سرگرم‌کننده است.»

شنیدن کتاب همه چیز بودن را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

 همه کسانی که در خود ظرفیت انجام چندین کار خلاقانه را می‌بینند و تنها به یک کار روتین نمی‌اندیشند مخاطبان این کتاب‌اند.

بخشی از کتاب صوتی همه چیز بودن

سؤال اینجاست که حرفهٔ ایدئال برای فرد چندپتانسیلی کدام است؟ آیا باید معمار شویم، چون که استفاده از هر دو نیم‌کرهٔ مغز را ممکن می‌کند و هنر و علم را در هم می‌آمیزد؟ آیا چون مدیریت پروژه به ما اجازهٔ تمرکز همزمان بر چند موضوع را می‌دهد، انتخابی درست برای ما به شمار می‌رود؟ یا بهتر است به‌طور کلی اشتغال به‌شکل متعارف را کنار بگذاریم و به‌قصد بیشینه‌کردن آزادی و انعطاف‌پذیری، کارفرمای خودمان باشیم؟ متأسفانه مسیر حرفه‌ای یکتایی وجود ندارد که برای تمامی چندپتانسیلی‌ها ایدئال باشد. چندپتانسیلی‌های بسیاری به‌عنوان معمار، مدیر پروژه و کارآفرین زندگی‌های حرفه‌ای رضایت‌بخشی دارند، اما برای افراد بسیاری نیز این شغل‌ها انتخابی نامناسب خواهند بود. اشتراک ما کنجکاوی شدید دربارهٔ موضوع‌های متعدد است، اما چندپتانسیلی‌ها از یکدیگر بسیار متفاوت هستند و هر یک علاقه‌ها و ارزش‌ها و اولویت‌های خود را دارند.

در حین مصاحبه‌هایی که برای نوشتن این کتاب انجام داده‌ام به این حقیقت تلخ پی برده‌ام که چندپتانسیلی‌های خوشحال را در هر نقش و هر صنعتی می‌توان یافت، گاهی حتی در نمود ظاهری تخصص‌گرا؛ برای مثال، ممکن است خلبانی تخصص‌گرا به نظر بیاید، اما در تصویر بزرگ‌تر خواهید دید که او درعین‌حال فیلم‌ساز و فعال اجتماعی است. طراح فنی معماری را در نظر بگیرید که سابقهٔ تدریس حرفه‌ای دارد و درنهایت رستورانی افتتاح خواهد کرد. اگر در میهمانی از این فرد بپرسند «چه‌کار می‌کنی؟» او ممکن است چنین پاسخ بدهد که «من طراح فنی معماری هستم». شاید در آن لحظه فکر کنید او تمرکز کاری نسبتاً محدودی دارد، اما وقتی تمامی حقایق در دسترس‌تان باشد، درمی‌یابید که آن شخص درواقع چندپتانسیلی‌ای است که به‌طور متوالی از علاقه‌هایش عبور می‌کند.

مسئله اینجاست: اگر چندپتانسیلی‌ها توانایی رشد در شغل‌های بی‌شماری را دارند و آنچه برای یک نفر جواب می‌دهد الزاماً برای دیگری جواب نمی‌دهد، پس برای طراحی حرفه‌های‌مان باید از کجا شروع کنیم؟ برای پاسخ به این پرسش با صدها چندپتانسیلی که اظهارِ خوشحالی و آسایش مالی می‌کردند نظرسنجی‌ها و مصاحبه‌هایی ترتیب دادم. می‌خواستم بدانم آنان چطور از پسش برمی‌آیند. با اینکه شرکت‌کنندگان در نظرسنجی‌ها و مصاحبه‌ها حرفه‌های بسیار متفاوتی داشتند، چند شباهت مهم داشتند؛ همهٔ آن‌ها زندگی‌هایی را طراحی کرده بودند که برای‌شان سه جزء مشترک فراهم می‌کرد: پول و معنا و تنوع (هر یک از آنان به‌تناسب نیاز خودش به این موارد دسترسی داشت).

مسئله طراحی زندگی است، نه برنامه‌ریزی حرفه‌ای

هر چه بیشتر دربارهٔ داستان‌های شرکت‌کنندگان یاد گرفتم، متوجه شدم احساس رضایت آنان صرفاً از حرفه‌های‌شان نشئت نمی‌گیرد؛ درحقیقت آنچه آنان برای به‌دست‌آوردن پول انجام می‌دهند فقط بخشی از معادله است. این بخش در زندگی گسترده‌تری که آن را با قصد و نیت ساخته‌اند قرار می‌گیرد.