کتاب آتش بدون دود (جلد سوم از مجموعه هفت جلدی)

کتاب آتش بدون دود (جلد سوم از مجموعه هفت جلدی) نوشتهٔ نادر ابراهیمی در انتشارات روزبهان چاپ شده است. نادر ابراهیمی برای نوشتن رمان آتش بدون دود، جایزهٔ لوح زرین و دیپلم افتخار ۲۰‌سال ادبیات داستانی ایران و جوایز دیگری چون براتیسلاوا، تعلیم‌ و تربیت یونسکو و کتاب‌ سال ایران را از آن خودش کرد.

درباره کتاب آتش بدون دود (جلد سوم از مجموعه هفت جلدی)

جلد سوم آتش بدون دود اتحاد بزرگ نام دارد و دربارهٔ آشتی بین گوکلان و یموت است. در این جلد آلنی اوجای حکیم وارد اینچه برون می‌شود و بعد از آن مقابلهٔ طب و علم و آلنی را با اعتقادات خرافی مردم به درخت مقدس می‌بینیم. آلنی سعی می‌کند مردم را درمان کند و مردم از نفرین و ملای ده می‌ترسند. او می‌خواهد طبابت را در یموت رواج دهد و بین گوکلان و یموت آشتی برقرار کند.

آتش بدون دود رمان بلندی از نادر ابراهیمی است که در ۷ جلد نوشته شده است. این رمان روایت‌گر زندگی ۳ نسل از مردم صحرانشین ترکمن از عهد قاجار و پادشاهی ناصرالدین‌شاه تا پهلوی دوم و حکومت محمدرضا پهلوی است. آتش بدون دود داستانی عاشقانه ولی سرشار از غرور و خشونت است. او در این کتاب از رویارویی علم و جهل و اختلاف نظر نسل‌ها صحبت می‌کند. عشق و افسانهٔ ترکمن را به‌تصویر می‌کشد و از پایبندی به اعتقادات و وطن‌دوستی می‌گوید. ابراهیمی در این رمان پس از اشاره به زیبایی‌های ترکمن‌صحرا در ۳ جلد اول، در ۴ جلد بعد به شیوه‌ای داستانی - تاریخی به بیان مبارزات انقلابی معاصر پرداخته است.

کتاب آتش بدون دود (جلد سوم از مجموعه هفت جلدی) را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

اگر به رمان‌های طولانی ایرانی و سیر در اندیشه‌ها و آداب و فرهنگ مردم ایران در نقاط مختلف و زمان‌های مختلف علاقه دارید، از مطالعهٔ آتش بدون دود لذت خواهید برد.

درباره‌ نادر ابراهیمی

نادر ابراهیمی در ۱۴ فروردین سال ۱۳۱۵ در تهران به‌دنیا آمد. او تحصیلات مقدماتی خود را در زادگاهش یعنی شهر تهران گذراند و پس از گرفتن دیپلم ادبی از دبیرستان دارالفنون، به دانشکدهٔ حقوق وارد شد. اما این دانشکده را پس از دو سال رها کرد و سپس در رشتهٔ زبان و ادبیات انگلیسی به درجهٔ کارشناسی رسید. پیوستن او به یک سازمان سیاسی باعث شد تا بارها دستگیر و زندانی شود. ابراهیمی در زندگی خود به کارهای بسیار زیادی پرداخته است که شرح مفصل آن را در کتاب ابوالمشاغل نوشته است. نادر ابراهیمی علاوه‌بر نوشتن رمان و داستان کوتاه در زمینه‌های فیلم‌سازی، ترانه‌سرایی، ترجمه و روزنامه‌نگاری نیز فعالیت کرده‌است. ابراهیمی، همراهِ بهرام بیضایی و ابراهیم گلستان، از اندک‌‌ سخنوران ایرانی به‌شمار می‌رود که هم در سینما و هم در ادبیات کار کرده و شناخته شده است. وی همچنین در زمینهٔ ادبیات کودک و بازسازی افسانه‌های قدیمی هم دستی بر آتش داشت و بسیاری از کارهای او، جوایز مختلف جهانی را برنده شده‌اند. نادر ابراهیمی در ۱۶ خرداد ۱۳۸۷، در تهران دار فانی را وداع گفت.

بخشی از کتاب آتش بدون دود (جلد سوم از مجموعه هفت جلدی)

«گفته‌ییم و می‌دانید که گوکلان‌ها مرتعِ فراوان و خاک خوب بارور، چندان‌که باید، نداشتند؛ و دست‌تنگِ آب شیرین نیز بودند. و جنگ‌های گذشتهٔ ایشان با مردم قبیلهٔ یموت، بیشتر به‌خاطر آب بود و مرتع _که گلّه اگر چرا نکند چه کند، و تشنه اگر به ضرب خنجر، جرعهٔ آبی به‌چنگ نیاورد، چگونه زنده بماند؟ و گرچه گهگاه، جامهٔ جنگ، عشق به زنی بود و انتقام از کشندگان برادری یا فرزندی؛ امّا گوشت و پوست و رگ و پی جنگ، چیزی به‌جز نیازِ تردیدناپذیر انسان به آب و خاک و خوراک و خانه نبود. یاد باد آن روزگاران که یکّه‌تاز عصر یکّه‌تازی، آن شاعر وحشی می‌گفت: «من نمی‌دانم دریا به چه درد می‌خورد؛ امّا ما دریا می‌خواهیم!» و از آنجا که هیچ‌کس، از جمیع آن جنگ‌ها، چندان که باید، سودی نبرده‌بود، گوکلان‌ها در یافتن راه‌های دیگری برای زیستن و خوش‌زیستن، پیش‌قدم شده‌بودند؛ و این زمان که آت‌میش‌اوجا _مردی از تبار دلاوران قدیمی، و جاماندهٔ بی‌جاافتاده_ به سوی گومیشان می‌آمد، ممرّ درآمد بسیاری از گوکلان‌ها شکار مرغان دریایی حلال‌گوشت بود و صید ماهی فلسدار. و البتّه، چندین چاه عمیق و نیمه‌عمیق هم داشتند، و راه گردآوری آب باران و انبارکردن آن را هم کشف کرده‌بودند؛ و دشمن واقعی خود را _گرچه بر زبان نمی‌آوردند_ رضاخان پهلوی می‌دانستند که غارت را «ثبت اسنادی و محضری» کرده‌بود و «تصرّف به‌زور» را «خرید زمین‌های بایر به قصد آبادکردن آن‌ها» نامیده‌بود، و بسیاری از ترکمن‌ها را آشکارا به بردگی گرفته‌بود، و استبداد رضاخانی را جانشین ترکمن‌کشی‌های حیله‌گرانهٔ قاجاریان کرده‌بود.»