نظرات کاربران درباره کتاب عاشقی به سبک ون‌گوگ

۹۵ درصد حجم کتاب توصیف از فضا و محیطه. ایده اصلی داستان کشش اینهمه طولانی شدن رو نداره و عملا در مسیر توصیفات زیاد نویسنده گم میشه. خوندنش رو توصیه نمیکنم

کتاب عاشقی به سبک ون گوگ یک کتاب همه‌چیز تمام است! کتابی که با جذابیت هرچه تمام، داستان عاشقیِ پسر جوانی با سرگذشتی رازآلود را بیان می‌کند که با کنار هم قرار دادن رویدادها، شخصیت‌ها و اتفاق‌ها، سعی در کامل کردن تکه گمشده‌ای از پازل زندگی خود را دارد. روایت عشق و عاشقی از دید مردانه و توصیف تمام احوالات مربوط به آن، همیشه متفاوت‌تر و ناشناخته‌تر از توصیف‌ها و زاویه دید زنان نسبت به موضوع عشق بوده و از همین رو قلم نویسنده سرشار از عاشقانه‌های ناب و توصیفات جدید در این رمان است داستان این رمان، ماجرای زندگی پسری به نام «البرز» است که در خانه یکی از فرماندهان ارتش شاهنشاهی به‌عنوان فرزند خدمتکار بزرگ شده و با دختر تیمسار، «نازلی»، هم‌بازی بوده و با گذشت زمان عاشق او شده است. او در ابتدای رمان به خاطر نازلی دست به کاری عجیب و غیرمعمولی زده است.ولی همین امر موجب می‌‌شود که خواننده تا پایان داستان، به دنبال کردن البرز و ماجرای آن ترغیب شود. این رمان در واقع تصویری از فضای روشنفکری عصر پهلوی را به تصویر کشیده و خواننده را در آن فضا قرار داده است. شخصیت اصلی داستان نقاش معلولی‌ست که در طول روایت داستان شیدایی خود، از پیله‌ای که با عنوان هنر دور خود پیچیده خارج می‌شود، پوست می‌اندازد و وارد فضای واقعی جامعه می‌شود. علاوه بر وجه ادبی زیبای این رمان، به نظر می‌رسد که نویسنده ظرافت‌ها و جزئیات نقاشی را هم به‌خوبی شناخته و بیان کرده است.کتاب در چهار فصل نوشته شده و تمام داستان‌ها از زاویه دید «البرز» که به طور اتفاقی در جریان ماجرا قرار گرفته، در حال روایت است. فصل آخر در حقیقت روایتی از اتفاقاتی است که بر سر مردم شمال خراسان آمده و به جریانات مشروطه و ظلم بر دختران قوچان بر اثر فشار حکومت اشاره شده است.عاشقی به سبک ون گوگ کتابی‌ست که بعد از خواندن آن، دوباره به سراغش خواهید رفت.رمانی سرشار از تکنیک‌های ادبی و نوشتاری است. شاید بتوان گفت که سبک متفاوت نویسنده در این اثر، تصویرسازی قوی و استفاده از توصیفات ساختارشکن در روایت داستان، این رمان را به یک کلاس کوچک نویسندگی تبدیل کرده است؛ کلاس کوچکی که در کنار لذت خواندن داستانی عاشقانه، شما را با فنون ادبی موجود در متن کتاب نیز همراه خواهد کرد.😍🤩

شرفی خبوشان نویسندهٔ قابل تاملی هست. بی‌کتابی ایشون واقعا رمان خوبیه. ولی عاشقی به سبک ون‌گوگ به نظرم متوسطه. به چند دلیل. اول اینکه نویسنده در زبان خیلی درگیر کلیشه‌های متون بجا مونده‌ست. از متونی که قبلا داشتیم جلو نیومده و چیزی بر اون‌ها نیوفزوده. دیالوگ‌ها در بعضی جاها رسما اقتباس از فیلم‌هایی هست که توی این بازهٔ زمانی اتفاق میوفتن. در بخش آخر هم که زبان متفاوت‌تره صرفا با جابجایی ارکان خواسته به زبان فخامت و شاعرانگی بده که موفق نبوده. در بارهٔ محتوا، شخصیت‌ها در نیومدن. بیشتر تیپ هستند. شخصیت‌پردازی کار ضعیفه. شما شخصیت‌ها رو نمی‌بینید، در حد کلمات هستند. عشقی که توش به تصویر کشیده شده هم در نیومده و پا در هوا رها شده. از طرفی نگاهش به تاریخ کلیشه‌ست. تعبیر و تحلیلش از اون برههٔ تاریخ در حد رسانه‌هاست نه بیشتر. البته خبوشان این مشکل رو کلا داره. در کتابِ بی‌کتابی هم تحلیلش از تاریخ سطحیه. در کل نسبت به بسیاری از رمان‌هایی که داره چاپ می‌شه خوبه ولی به عنوان رمان، رمانِ متوسطِ رو به ضعیفی هست.

بخش های میانی کتاب خیلی خوب بود و شخصیت نازلی و البرز و رابطه شون و زیبا توصیف کرده بود و بعضی توصیفات هنرمندانه ای کرده بود اما اول و آخر کتاب مخصوصا خیلی پر از جزییات بود که حوصله ادمو سر میبرد و سردرگم میکرد.

توصیه میکنم چون انقدر توصیفات و استفاده از ارایه ها و استعاراتش قوی بود که تقریبا برابر میکرد با یه اثر ادبی فاخر! متنش خیلی روان نبود چون فعل ها پس و پیش میشدن و کافی بود به علائم نگارشی یکم بی دقتی کنی، اونوقت کلا جمله رو بد متوجه میشدی🤭. ایده داستان خیلی چیز خاصی نبود، اما تنها چیزی که متمایز میکرد اثر رو، همین توصیفات دقیق، محسوس، جذاب و پرکشش بود.

رمانی بسیار جذاب با قلمی استوار و زیبا. از هر نظر عالی و بی نظیره

واقعا این نظرات توام با به به و چه چه رو اصلا درک نمی کنم من اصلاااا خوشم نیومد نه از توصیفات نه از فضا نه از شخصیت ها نه از اسم بی ربط کتاب حیف از وقتم فضل اخر شروعش اذیتت می کنه چون‌ نمی فهمی این شخصیت ها کین؟ من رفتم پایان رو خوندم یه کم تا بفهمم فصل اخر چی داره می گه انقدر نوشتار سنگینه که حال ادم به هم می خوره چه اشتباهی کردم این کتاب رو خوندم

قدرت! این کتاب واقعا یه کتاب ادبی قوی بود پر از توصیفات نو و بدیع و در عین حال روان و محسوس اصلا یه چیز عجیبیه! البته متن یه جاهایی اینقدر سنگین بود به نظرم که سرسری عبور میکردم.اما امان از توصیفات این کتاب! امان!

موضوع کتاب اول فکر می‌کنی عاشقیه اما... خیلی کتاب جذابیه . پر از رمز و رازه

خلاصه داستان که احتیاج به تکرار نداره. اما روایت غیرخطی و درهم کتاب چالش جالبیه برای خواننده تا بتونه تمرکز کنه و خط سیر داستان رو گم نکنه.

توصیفات و داستان پردازی عالی. با توجه به‌ کتاب‌های دیگری که از این نویسنده خوندم، بنظرم جزو بهترین های ادبیات ایران هستند. 《بی کتابی》 رو از دست ندید.

داستان پرکشش و قلم قوی و شخصیت‌پردازی عالی از نقاط قوت این رمان بود. هرچند آثار متاخر نویسنده از این رمان هم بهتر هستند.

این کتاب عالیه...

محتوای کتاب رو که دوستان توضیح دادند پس تکرار نمی کنم ولی حتما کتاب رو بخونید و از لحظات ناب و صحنه پردازی زیبای داستان لذت ببرید . داستان از اون مدل نوشته هاست که انگار پرت می شوید وسط ماجرا ... صحنه ها به قدری روشن توضیح داده شده که حتی می تونید سرما ، نور ، حرکت هوا رو حس کنید .